Categorie: THEATER, TONEEL
Vrijdag 18 Oktober 2013 at 7:07 pm
“Waarom mannen seks willen en vrouwen liefde” Humor moet leuk zijn en niet al te voorspelbaar
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P. Foto's Annemieke van der Togt
Een theatervoorstelling die leuk moet zijn moet zeker niet te voorspelbaar zijn anders verstomd de lach te snel. Dat is een simpele wet van de komedie. Helaas is dat niet helemaal begrepen in de theaterproductie “Waarom mannen seks willen en vrouwen liefde”.
Deze theater komedie gebaseerd op de bestseller “Why man want sex and woman need love” van Barbara en Allan Pease, werd enige jaren geleden in het Amsterdamse werktheater in een meer basic versie voor volle zalen gespeeld en daarom besloot impresariaat DommelGraaf & Cornelissen deze voorstelling te adopteren en uit te werken voor de grote theaters.
Voor de drie rollen werden gedegen acteurs aangetrokken, Alfred van den Heuvel als Aldo Brakkenbos (relatiedeskundige), Joey Ferre (Barry) de man en als vrouw Dorien Haan (Ellen).
De voorstelling handelt over een lezing van een relatiedeskundige die als voorbeeld voor zijn betoog altijd heeft opgetreden met zijn echtgenote en een ingehuurde acteur om het ondersteunend beeld bij zijn betoog te ondersteunen, helaas zijn vrouw ging er vandoor met de ingehuurde acteur zodat Aldo, zijn dochter Ellen en haar echtgenoot Barry nu meeneemt naar de lezingen. Vanzelfsprekend loopt niet alles exact als vroeger maar het volstaat. Toch ontstaan er in de onderlinge verhoudingen kleine haarscheurtjes en dat zijn helaas de enige kleine echt komische momenten.
Het verhaaltje is te veel een herkenbaar en bovenal voorspelbaar gebeuren en de spanningselementen komen absoluut niet uit de verf, ondanks de tomeloze inzet van vooral Dorien Haan die er alles aan doet om de rol van Ellen zo komisch mogelijk neer te zetten, wat haar, ondanks het droevige script van Allard Blom, soms met verve lukt. Ook Joey Ferre probeert er iets van te maken maar mist de overtuiging en komt bij tijd en wijle te veel acterend over. Alfred van den Heuvel brengt het niet onaardig maar ook hij, met al zijn ervaring kan er niet echt koek van bakken. Regisseur Paul Ewijk die in de afgelopen jaren heel wat geslaagde producties heeft geregisseerd lijkt in deze voorstelling toch de plank mis te slaan.
Natuurlijk wordt er gelachen in de zaal, daar is uiteindelijk voor betaald, maar de echte bulderende lach wordt node gemist. Vaak is dat een gevolg van het feit dat het allemaal zo verdomde voorspelbaar is. Veel meer dan een glimlach uit herkenning is het vaak niet. Vooral verrassing en beter uitgewerkte dubbele bodems hadden hier redding kunnen brengen, maar helaas die zijn zo minimaal uitgewerkt dat het een beetje overkomt als schuifdeurentheater. Ondanks de keihard werkende cast en hun ontegenzeggelijke kwaliteiten is deze voorstelling, mits niet goed gerestyled op velerlei gebied, niet te redden. Jammer want het had zo leuk kunnen zijn. De reacties achteraf waren vooral van collegae acteurs met regelmaat meer dan vernietigend. Zonde.
Reageer hieronder
Geen reacties