Categorie: MUZIEK, POP-ROCK
Maandag 23 December 2013 at 11:35 pm
Raymond van het Groenewoud bijna Volwassen
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P fotografie Joke Schot. (klik voor vergroting)
Het was al weer jaren geleden dat ik Van het Groenewoud in Nederland zag spelen. In Vlaanderen is dat overigens heel anders dan bij ons, de grappen tussendoor en de verhaaltjes zijn op z’n Vlaams en daardoor is een Nederlands of een Vlaams optreden wezenlijk anders. Raymond past zich voor ons ‘Ollanders een beetje aan. Dit seizoen toert hij dus ook weer heel kort door ons land en wel met zijn programma “Bijna Volwassen”. Maar neem van mij aan een verdomd volwassen programma met een ijzersterk repertoire.
Voor de pauze wordt een aantal nummers gespeeld van zijn meest recente studio album “De Laatste rit” en waarvan ook heel veel terug te vinden is op zijn meest recent verschenen live album “Live in AB”. Beiden twee zeer interessante albums.
Van het Groenewoud heeft mij eigenlijk al weten te boeien vanaf het moment dat hij nog samenspeelde met Johan Verminnen en dat is inmiddels al meer dan een half mensen leven geleden.
Hij opent zijn programma met het lied “Wij vieren moeder” waarna hij doorgaat met “Maria, Maria, ik hou van Jou”. Het is al direct duidelijk, Van het Groenewoud is goed bij stem en zijn band is ijzersterk. Zoals al gezegd er wordt een aantal recente songs gespeeld zoals “Goede morgen Ouwe Rotkop” en “Meisje van je dromen” maar hij kan er niet omheen om ook oude successen te spelen.
Zo brengt hij voor de pauze ondermeer “Joske”, “Brussels by Night” en “Intimiteit” met daar om heen prachtig mooi, maar iets minder algemeen bekend materiaal, wat mede door zijn geweldige muzikanten werkelijk geweldig klinkt. Vooral Hammond organist en Accordeon speler Pieter van Bogaert biedt een extra klankkleur aan het geheel door zijn geweldige spel, maar ook Mich Verbelen op de bas en Cesar Janssens achter de drums maken het concert tot een bijzonder geheel. Raymond’s zoon Leander, die eveneens toetsen en percussie speelt complementeert de band, maar gaat m.i. te vaak off stage om echt voor een volwaardig bandlid te worden aangezien. Ook zijn stageperformance is daarbij niet echt bijzonder te noemen. Op deze wijze lijkt het alsof Raymond zijn zoon mee neemt maar eigenlijk niet echt weet wat hij met hem aan moet. Leander’s rol komt wat pathetisch over en dat kan volgens mij niet echt de bedoeling zijn.
Vlak voor de pauze maakt Raymond bekend dat er links op de vloer een mandje staat waarin de bezoekers een briefje met hun verzoeknummer mogen doen, voor het deel na de pauze. De toestroom is massaal, niet onbegrijpelijk met het enorm groot aantal songs die van het Groenewoud geschreven heeft.
De gehele tweede acte is er dan ook een van verzoekjes, die soms enige introductie en uitleg bij de muzikanten behoeven en zelfs één maal moet Raymond zelfs zijn tekstboek er bij halen om het lied vlekkeloos te brengen, ook mijn persoonlijke verzoek wordt gespeeld, Solo met Raymond aan de toetsen en uiterst intens brengt hij “Meneer de Postbode” mijn avond kon al niet meer stuk, maar ook alle ander verzoekindieners voor o.a. “Vlaanderen Boven”, “Italianen” en “Liefde voort muziek” komen volledig aan hun trekken. De toegift na een enorm enthousiast minutenlang applaus brengt ondermeer “Twee meisjes” en het danslied “Komaan met dat lijf”. Het is uiteindelijk een heerlijk concert met heel veel mooi materiaal en vanzelfsprekend de grote successen zoals “Je Veux De L’Amour”. Voor de ‘Ollanders is het weer even wachten voor hij weer in ons land speelt want naast het bijgewoonde concert in de Rotterdamse Lantaren Venster zaal was hij slechts in Austerlitz en Den Bosch te zien en verder nog tot en met maart in Vlaanderen. Maar als je de kans krijgt hem daar te gaan zien, laat je niet weerhouden ga en geniet.
Reageer hieronder
Geen reacties