Categorie: JAZZ, MUZIEK, WERELDMUZIEK

Donderdag 12 Juni 2014 at 10:35 pm

"LOS VAN VAN": DE TREIN RAAST DOOR!

Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits

Paradiso, Amsterdam, 9 juni 2014

Door Kees Smallegange met foto's van Minou Spits (klik voor vergroting)

Orquesta Los Van Van bestaat nu 45 jaar en is al sinds 1969 het meest toonaangevende dans-orkest van Cuba. Natuurlijk heb je ook vele andere belangrijke formaties en collectieven zoals de Buena Vista Social Club, de vaandeldragers van de son, plus allerlei belangrijke troubadours, jazz-spelers en recent veel Cubaton artiesten. Plus nog veel meer. De Cubaanse muziek is uitermate rijk, in vrijwel alle genres. Maar Los Van Van is hét alom erkende nationale instituut dat al vele generaties muzikanten kende en diverse succesvolle solisten opleverde zoals José Luis ‘Changuito’ Quintana, Pupy Pedroso, Pedrito Calvo of Mayito Rivera.

El tren de Cuba wordt de groep vol ontzag en liefkozend genoemd, de trein die altijd maar doordendert. Dat doet de legendarische groep ook nu, zo vlak na het overlijden (1 mei 2014) van oprichter, bassist en bandleider Juan Formell, wellicht de meest invloedrijke Cubaanse muzikant ooit. Hij transformeerde de dans-muziek tot een stijl die hij songo zou gaan noemen. De groep stond ook aan de wieg van de ontwikkeling van de populaire timba, de Cubaanse fusie van salsa, funk en Afro-Cubaanse muziek. De stijl waarvan de groep tegenwoordig een van de allersterkste vertolkers is. Zijn zoon Samuel Formell, die de muziek letterlijk met de paplepel ingegoten kreeg, zit al jaren achter de drumkit en zorgt voor de continuïteit. Hij is ook al geruime tijd de officiële bandleider.

Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits

Die bijnaam De Trein verwijst ook naar de eindeloos virtuoze en altijd maar door-ratelende ritmiek die dit tegenwoordig 16-koppige orkest ten tonele spreidt. Met drie trombonisten, drums, bas, twee percussionisten, twee violisten, twee toetsenisten, fluit en vier vocalisten! Dat gebeurt deze zomeravond in de Amsterdamse Paradiso bij schier Cubaanse, tropische temperaturen. De zaal is maar voor driekwart gevuld wat ronduit verbijsterend is bij een groep van deze faam. Wellicht heeft dat met planning en timing te maken want zo is er maanden niets en dit weekend staan er ineens drie grote Cubaanse orkesten op de Nederlandse podia: Havana D’Primera, voormalig LVV zanger Mayito Rivera en Van Van zelf dus. Veel mensen hebben aanvankelijk last van te hard en schel afgesteld geluid maar dat trekt allengs wel wat bij. Maar het zou toch echt veel beter moeten en kunnen.

Er wordt in tegenstelling tot bij vorige optredens van dit orkest, dat geregeld onze podia aandoet, weinig gewapperd met de bekende Cubaanse vlaggen. Ook het verscheiden van Formell komt betrekkelijk weinig te sprake. The show must go on lijkt het adagium en dat doet de groep voortreffelijk. Bij de liefhebbers bekende liedjes als Soy Todo (Ay Dios Amparame), Eso Que Anda en Dale Dos krijgen het publiek massaal aan het huppen en heupwiegen. Voor echt uitgebreid dansen is wel plek en het gebeurt ook wel. Maar de meesten hebben het domweg te warm voor al te veel extra inspanning. Een van de vier leadzangers Abdel ‘Lele’ Rasalps laat weten het er maar zwaar mee te hebben. Zijn steviger collega Roberto ‘Roberton’ Hernández heeft evenwel nergens moeite mee en leidt de meeste liedjes en het feest. Halverwege nodigt hij enkele ‘Hollandse’ dames op het podium maar na enige weifeling verschijnen er vooral latina’s die uitgebreid hun danskunsten tonen, naar volle tevredenheid van het publiek. Er wordt ook verzocht om een Hollandse man maar die meldt zich niet.

Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits Los Van Van foto Minou Spits

Tussendoor wordt geregeld respect betoont aan enkele vrienden in het publiek zoals Anelca Fairbairn, die zich als boeker en organisator al decennia sterk maakt voor de Latijnse muziek. Of lokale held en toetsenist Ramon Valle. Hij is een van de beste Cubaanse jazz-pianisten en woont al jaren in Nederland. Er is ook een enkel rustmoment, het prachtige midtempo Y Despues de Todo, met Yenisel Valdés - de enige dame in dit gezelschap - als vocaal soliste. De nieuwste vocale aanwinst, de boomlange Mandy Cantero, die al enige jaren met de groep toert sinds het vertrek van Mayito, doet ook de nodige solo’s al is zijn bijdrage iets minder spectaculair dan voorheen. Wellicht te hard doorgefeest, een dag eerder op de Music Meeting in Nijmegen...

Na ruim zeven kwartier lijkt het voorbij maar de mensen willen en krijgen meer. Van Van komt snel terug voor een toegift met de Esto te Pone la Cabesa Mala, de heftige dans-klassieker die al jaren op de overigens nimmer uitgeschreven setlist staat. Dit toporkest speelt die ultiem complexe timba en salsa zonder een snipper bladmuziek en zonder setlist. Altijd. Want als ze niet op het podium staan wordt er geoefend en gestudeerd, uren per dag, elke dag weer. Het vormt een door en door geoliede machine die ook zonder Formell gewoon weer jaren vooruit kan en zal gaan. Ahi Nama! (En zo is het!).




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.