Lizz Wright: Een stem die drijft op zeggingskracht

Categorie: JAZZ, MUZIEK, POP-ROCK

Maandag 26 Mei 2014 at 1:22 pm

(klik voor vergroting)

14 mei 2014, Lantaren Venster, Rotterdam

tekst Roland Huguenin, fotografie Joke Schot

In Rotterdam besluit Lizz Wright haar Europese voorjaars-tour. Haar ontspannen begroeting van de zaal en haar glinsterende pretogen, verraden dat ze geïnspireerd aan het concert begint. Het publiek geniet bij voorbaat en neemt deze entree met enthousiasme in ontvangst. Iedereen komt thuis in Lantaren Venster, voor een gloedvolle avond samen met een spirituele diva.

Pianist Kenny Banks neemt ruim tijd voor een appetizer. Fluisterzacht leidt hij een prachtige ballad in. Lizz zingt haar eerste noten, die ze prachtig kleurt in een subtiele gelaagdheid. De twee houden het klein in dit duet. De sfeer die ze oproepen is fenomenaal. Intieme vocale zeggingskracht.

Wright heeft sinds ze in 2000 bekendheid kreeg, een onmiskenbare staat van dienst opgebouwd. De jonge vrouw van toen is veranderd in een veelzijdige zangeres met een unieke eigen aanpak en een prachtige uitstraling. In de tussenliggende jaren bracht ze vier geslaagde studioalbums uit en toerde regelmatig de wereld rond. Haar podiumkunst is nu gerijpt en tot wasdom gekomen.

Het repertoire dat Lizz vanavond brengt is veelzijdig. Met nieuwe en bekende songs brengt ze de zaal tot vervoering en stille bewondering. De band speelt op hoog niveau. Smaakvolle arrangementen en instrumentale intermezzo’s neigen, ook live uitgevoerd, naar perfectie.

Je kunt je afvragen wat toch zo bijzonder is aan een concert, waarvan de intieme sfeer en de goede performance zo achteloos lijken te ontstaan. Het antwoord ligt waarschijnlijk in puurheid en authenticiteit. De expressieve mogelijkheden van Lizz’s stem lijken vanzelfsprekend. Haar stem gaat vanzelf, hapert geen moment en verdraagt alles wat ze zingt zonder enig moment overstuurd te raken. Wat misschien het meest fascineert is haar vermogen om te zingen vanuit haar natuurlijke register en bijna nooit haar kopstem te gebruiken. Wanneer ze in een verstilde frase afstand neemt van de microfoon heeft haar de stem draagkracht genoeg om hoorbaar te blijven in de zaal.
Voeg daar haar sterke frasering en lichtvoetige articulatie aan toe…

In een mix van akoestisch en elektrisch, worden tal van stijlen gelinkt en met elkaar vermengd. Van gospelrock wordt geschakeld naar funk-blues, spirituals en jazz. In een lichtvoetig ‘My haert’ is de reggae niet ver weg.
Wanneer alle bandleden meerstemmig meezingen ontstaat een meeslepende country-sfeer. Ballads klinken als kabbelend water. ‘Walk with me, Lord’ begint als een spiritual en gaat langzaam over in een stuwende slow funk.
In de eerste toegift klinkt ‘Silence’ a capella als een hymne. Tot slot zingt Lizz Wright een hartstochtelijke gospel.

Deze muziek neemt en krijgt de tijd die ze nodig heeft.