Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK

Dinsdag 22 Juli 2014 at 3:32 pm

NSJ 2014: Passie, plezier, en melancholie

Snarky Puppy foto Rosaria Macri Snarky Puppy foto Rosaria Macri Snarky Puppy foto Rosaria Macri

Tekst Harm Tiddens met foto's van Rosaria Macri

NSJ 2014 was ruim voor de datum uitverkocht. Velen hadden niet meer op tijd een kaartje kunnen bemachtigen en waren bedroefd. En ja terecht ze hebben veel gemist. In de 23 jaar dat ik NSJ bezoek heb ik nog nooit zoveel fantastische concerten gezien. Misschien kwam dit door de App waarmee je snel aan goed geschreven achtergrondinformatie over de muzikanten en muziek fragmenten kon komen om daarmee je eigen festival samen te stellen. Kom je met je gezin naar NSJ? Geen probleem, iedereen komt aan zijn trekken! Want wat viel er veel te kiezen en vooral te ontdekken.

 Dat laatste is vooral mijn doel want de wereld heeft zoveel fantastische musici die je kunnen verrassen. Beginnen we met Snarky Puppy in de bomvolle Maaszaal op de zaterdagavond. Deze band heeft zijn eerste 2 CDs opgenomen in Utrecht in de studio van Kyteman. En niet voor niets. De muzikanten zijn net zoals Kyteman niet bang zijn voor het experiment. Laat maar gebeuren, kom maar op, de energie en plezier straalde af van de gezichten. Ze presenteerden 4 totaal verschillende top zangeressen waaronder Malika Tirolien en N’Dambi die leunend op het dynamische strakke band geluid alle 4 tot torenhoge prestaties kwamen.

Manu Katché foto Rosaria Macri Bona en di Battista foto Rosaria Macri josh Stone foto Rosaria Macri

Volgende hoogtepunt Manu Katché, Richard Bona, Stefano di Battista, en Eric Lignini. Wat is de uitkomst van een dergelijke line up? Vuurwerk, improvisatie, groove, en plezier. De Congo stond op zijn kop. Daarna naar Joss Stone, 27 jaar, wat een stem en wat een complete performer. Helaas is de Nile niet de plaats voor grote verrassingen en improvisatie maar vooral voor de meer gepolijste geprogrammeerde concerten met veel audience participation. Vier jaar terug op NSJ keek Joss Stone na afloop van haar concert met de back stage crew naar de wedstrijd NL-Spanje. Nu speelde ze na het concert met haar hondje. Down to earth en met een grote toekomst. Na Joss Stone trad Stevie Wonder op in de overvolle Nile.

Cloe Charles foto Rosaria Macri Buika foto Rosaria Macri Fatoumata Diawarra foto Rosaria Macri

Die had ik gelukkig 4 jaar terug al gezien (na de verloren finale) zodat ik naar het concert kon van de Canadese singer songwriter Chloe Charles. In het intieme en warme Yenisei zaaltje konden we comfortabel gezeten op een stoel de prachtige composities die vanuit het diepst van Chloe haar ziel kwamen beluisteren. Chloe heeft een uniek melancholiek stemgeluid dat je net zo raakt als dat van haar landgenoten Lenard Cohen en Neil Young. Wat is dat toch met Canada? Ze geeft alles en is niet bang haar ziel bloot te leggen. De begeleiding die bestond uit piano, viool, en altviool maakte dat het geheel mooier en verfijnder klonk dan op haar in 2012 uitgekomen CD ‘break the balance’. Haar mooie bewegingen vervolmaakten het geheel. Ga haar zien als u de kans krijgt.
Zondag bracht de Spaanse furie Buika het bomvolle Congo tot extase. Dieper dan deze wilde kat is niemand op het NSJ gegaan. Ritmische flamenco improvisatie in nauw samenspel met meesterlijk gitaar, cajon en bas begeleiding. Volgend hoogtepunt was de podium ontmoeting tussen Cubaanse en Malinese muziek. Pianist Roberto Fonseca en de elegante Malinese zangeres Fatoumata Diawara zetten de Congo tent voor de tweede keer die avond op zijn kop.

Robeto Fonseca foto Rosaria Macri sfeer foto Rosaria Macri  foto Rosaria Macri

Grappig om te zien dat Roberto de muzikale leiding op meerdere momenten moest afstaan aan Fatoumata. Liefdevolle glimlachjes werden op meerdere momenten uitgewisseld tussen de twee. Komt dit concert op CD? Laten we het hopen. Uitsmijter was een dynamisch optreden van de uit Seattle afkomstige Allen Stone buiten in de Mississippi tent. Wat is het toch met die naam Stone? Hij heeft net zo’n mooie blues-soul stem als Josh Stone en de dynamiek van Joe Cocker. Daar gaan we nog meer van horen. En toen was het helaas voorbij maar gelukkig zijn de concerten nog te beluisteren op radio 6. Volgend jaar weer op tijd reserveren!




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.