Categorie: FESTIVAL
Woensdag 28 Juni 2006 at 09:31 am
25e ODE AAN DE ZON in Lelystad deel 2
Door Stéphanie de Wal met foto's van Jeroen Rommen (klik voor vergroting)
Op de bijzondere locatie Observatorium Robert Morris, een landschapskunstwerk in Lelystad langs de weg naar Swifterbant, vond zaterdag 24 juni voor de 25e keer het Sunsation Festival plaats. Rond de langste dag van het jaar begroeten de bezoekers 's morgens vroeg in het landschapskunstwerk de opkomende zomerzon met kunst en cultuur (poëzie, muziek, theater, beeldende kunst en dans). Omdat het de optredende kunstenaars tekort zou doen om maar een enkel regeltje aan hun bijdrage te besteden, doen we verslag van dit evenement in drie delen op drie opeenvolgende dagen. Dit is het tweede deel.
Nieuw Ensemble onder leiding van Ed Spanjaard
Het eerste stuk dat het NE ten gehore brengt is instrumentaal en is getiteld: ‘Fan II’. Het is een compositie van de onlangs overleden Chinese componist Mo Wuping.
Nieuw Ensemble met Spinvis
Het tweede stuk wordt gespeeld met Spinvis en heet ’Het Hertenkoor’. We zien Spinvis alias Erik de Jong met een plastic tas in de hand op komen en in spreek- en raptaal vertellen dat hij wil springen.
Talloze keren zegt hij tegen zichzelf:
Het muziekstuk is geschreven op verzoek van Ed Spanjaard en in opdracht van het Nieuw Ensemble ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van NE.“Als ik spring, dan ga ik niet dood.
Ik overleef het echt wel.
Ik kan het, ik weet dat ik het kan.
Als ik het doe, ga ik niet dood.
Ik spring nu écht: het is een kwestie van doen”.
Groot is de verbazing als 4 “herten” plotseling hun stem laten horen vanaf de rand van het Observatorium: zangers gehuld in zwarte toga’s en getooid met een gewei op het hoofd, oftewel: het Hertenkoor.
Neske informeert bij het publiek of er mensen zijn die alle 25 edities van het Sunsation Festival hebben bijgewoond. Die zijn er niet. Wel is er een dame in het publiek die 23 of 24 keer bij het festival aanwezig is geweest. Toch is er één persoon aanwezig die geen keer heeft overgeslagen, en dat is dichter Thom Ummels.
Thom Ummels
Thom was in 1982 de grondlegger van het Sunsation Festival. Vandaag treedt hij voor de 3e keer zelf op. Al dichtend blikt Thom terug op 25 jaar Sunsation. Hoogtepunt voor hem was het jaar 1989 waarin Johnny van Doorn (Johnny The Selfkicker) de zon heeft opgeroepen, die toen op dat moment ook écht op kwam.
Sunsation “ 2
De zon was al vroeg op
En bleef maar schijnen
Mistflarden werden opgelost
In warmtestralen
De vroege vogels
En de nachtbrakers
Groepsdieren en solisten
Modalen en zonderlingen
Bevolkten het observatorium
Bij hun jaarlijkse bedevaart
En het schemerig ochtendlicht
Door de poëzie innig verbonden
Met het woord als bindmiddel
Bleven zij langdurig
Totdat de zon
Reeds hoog aan de hemel stond
En met trage tredgang
Keerden zij huiswaarts
Loom en slaperig
Vervuld van mythische magie
Na Thom Ummels werd Rick de Leeuw verwacht. Henke Baars deelt mee dat Rick helaas heeft afgebeld omdat hij ziek is (keelontsteking).
Kila en Babette
Dit duo won onlangs een Almeerse dichtwedstrijd voor jongeren. Aan de prijs is een optreden op het Sunsation Festival verbonden. Verbluft luisteren en kijken we naar de razendknappe voordracht van deze meiden, waarbij zij elkaar in rap tempo dan weer aanvullen, en dan weer in canon dichten. Een verrassend tweetal!
Het hierna geprogrammeerde korte videofragment 'Waterman Switch' komt niet helemaal uit de verf. Althans, niet vanaf de plek waar wij zitten, met de gezichten richting de zon. Hierdoor zien we jammergenoeg maar weinig op de tv-monitoren op het podium. Lees morgen het laatste deel van Sunsation 2006.
Reageer hieronder
Geen reacties