Categorie: THEATER, TONEEL
Zaterdag 06 December 2014 at 7:37 pm
De oerknal van het betere cabaret is weer bijeen.
Tekst en fotografie Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P.
Ooit in een ver bijna vergeten verleden werd de groep Purper opgericht. En de oorspronkelijke grondleggers van het later met regelmaat wisselende theatercollectief waren Haye van der Heyden en Erik Brey. Nu vele jaren later zijn deze aartsvaders of ook wel de oerknal van Purper weer samen. Nee, niet onder de naam Purper, want dat recht is voorbehouden aan eveneens voormalig Purper lid Frans Mulder, die overigens tegenwoordig zijn heil zoekt in de musical, maar gewoon onder de eigen naam en met de welluidende voor meerdere uitleg vatbare titel “Geen Kunst”. Overigens Erik Brey is wel het langst Purper lid ever, Hij speelde 16 jaar in dit collectief.
Zonder al te veel tam tam zijn ze het theater weer in gegaan, terwijl vooral Haye van der Heyden nog talloze andere werkzaamheden heeft o.a. in het script schrijven voor diverse Nederlandse tv series waaronder “Bloedverwanten”, maar het theater en de interactie met het publiek trok en daar zijn ze dan weer. En tot mijn grote genoegen mag ik wel stellen. Deze twee heren die in dit nieuwe programma openlijk de vraag stellen een keuze te maken tussen Kunst en entertainment of vermaak. Zo wordt het publiek de vraag gesteld te kiezen tussen een chansonnier en een volkszanger, tussen een kunstenaar en een entertainer maar ook tussen verschillende liederen. Het publiek is actief betrokken bij het programma wat zeker geen high brow gehalte heeft maar zeker niet oppervlakkig of platvloers is, Het vertoont qua programma toch wel overeenkomsten met Purper, ik denk dan ook dat ook de vroegere Purper fans dit programma “Geen Kunst” met veel genoegen zullen bekijken. Maar daarnaast denk ik dat Van der Heyden en Brey een nieuwe doelgroep hebben aangeboord. Het viel mij namelijk op dat in de zaal waar ik de voorstelling zag, het prachtige en bovenal sfeervolle Wennekerpand in Schiedam, er een aantal jonge bezoekers aanwezig was, die zoals ik constateerde zich goed vermaakten. Een nieuwe doelgroep voor de theaterwereld want het leek er steeds meer op of het publiek zwaar aan het vergrijzen was. In de afgelopen weken heb ik heel wat zalen blauwspoelinkjes meegemaakt en de komst van deze jonge bezoekers deed mij goed. En die gaan bij Brey en van der Heyden in de toekomst zeker terug komen. Zeker als het programma zo’n heerlijke frisse aanpak heeft als deze voorstelling. Natuurlijk is het niet nieuw wat de heren doen, maar de wijze waarop spreekt aan en neemt de zaal lekker mee in de vaart der volkeren. Ongekend is de reactie van het publiek als de heren na de pauze de vaderlandse top 20 met Nederlands repertoire inzetten. Vanaf de Salvera’s met de Diligence doet de zaal mee. Zelfs de jeugd schijnt deze evergreen mee te kunnen zingen. En gezongen wordt er zelfs in het Maleis, want het enigszins beschimpte “Kleine Café aan de Haven” van Vader Abraham, diezelfde als die van de Smurfen maar nu gewoon als Pierre Kartner schreef een lied dat wereldwijd een succes werd en zelfs door Sinatra en The Dubliners werd gezongen. Deze zaal zingt het in het Maleis en ook dan klinkt de kwaliteit van de muziek weer door, een evergreen. Een andere evergreen van tegenwoordig ieders vriend die hemelen is André Hazes wordt door Erik Brey tot op de letter gefileerd en onder de loep gelegd waarna zal blijken dat die Hazes wel een heel bizar mannetje was in zijn liederen.
Een avond Haye van der Heyden en Erik Brey in hun eerste duo programma “Geen Kunst” is wel degelijk Kunst en dan voor mij met een heel grote K.
Voor informatie en speeldata kijk op: www.impactentertainment.nl
Reageer hieronder
Geen reacties