Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Woensdag 06 Mei 2015 at 4:58 pm
Zinderend optreden Massada met saxofonist Chazzy Green in Capelle a/d IJssel
Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Govert Kreuk en Belinda Schiffelers (klik voor vergroting)
In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw had de Moluks/Nederlandse band Massada grote hits met songs als Latin Dance, Arumbai en Sajang é. Vanwege de Latijns-Amerikaanse percussie op conga's, bongo's en timbales werd de groep rond zanger/percussionist Johnny Manuhutu vergeleken met Santana. Dat was goed te horen op het debuutalbum Astaganaga (1978). De Molukse roots waren sterk aanwezig op de opvolger Pukul Tifa (1979). Nu 40 jaar later en na veel bezettingswisselingen treedt de groep nog steeds met succes op. En in Capsloc in Capelle aan de IJssel met een speciale gast: de Amerikaanse saxofonist Chazzy Green, bekend van Ghostbusters, zijn hit met Ray Parker jr. uit 1984. Het werd een gedenkwaardige avond waar twee muzikale werelden bij elkaar kwamen. De energie spatte van het podium af!!
Voordat Johnny Manuhutu inzette met Latin Dance speelde Massada een zeer sfeervolle instrumental waarin zijn broer Jopie excelleerde op timbales, conga's en bongo's en Rudy de Queljoe (bekend van Brainbox) op gitaar. Met verder Fready Anindjola (keyz), Jan Jeremias (gitaar), James Sabander (basgitaar) en Stef van Gestel (drums) klonk het geheel zeer sterk met prikkelende ritmes en melodielijnen, verrassende tempowisselingen en ingenieuze percussiebreaks. Percussie grootheid Nippy Noya was er niet bij wegens een tournee in Duitsland.
En toen kwam Latin Dance van Astaganaga, het werd weer de grote hit van toen met een daverende timbalessolo van Jopie Manuhutu over een dubbele timbalesset. Daarvan zouden er nog vele volgen. Onder andere in duet met drummer Stef van Gestel in Baru van het gelijknamige album uit 1981. De muziek van Massada wordt dan ook vaak omschreven als Molukse percussie-rock.
In Baru hoor je niet alleen de mix van latin rock en Molukse muziek. Ook riep de zang van Johnny Manuhutu associaties op met Al Jarreau. Van Baru bracht Massada nog meer zoals It's wonderful, een ode aan het publiek ingebed in een soulballad en het instrumentale ijzersterke Dance of Delight met vele spetterende latin breaks.
Maar daarvoor hadden al een aantal andere nummers geklonken zoals de funky rock Discrime waarin Johnny Manuhutu zong over geweigerd worden in de disco terwijl ze daar wel de muziek van Massada draaiden. Sowieso keek Johnny regelmatig terug op 40 jaar Massada, op wat de band in de muzikale loop van de tijd had meegemaakt en moest ik zelf terugdenken aan het optreden van Massada in de Stadsgehoorzaal in Leiden in de jaren 70 toen Astaganaga net uit was en Latin Dance de hitlijsten bestormde. Sajang é moest toen nog uitgebracht worden, op Pusaka (1980). In Capelle klonk het weer eens heel mooi, nu met hulp van vrouwenstemmen uit het publiek. Jopie Manuhutu speelde de grote tifa, de traditionele Molukse drum. Net als in Mobilae, een prachtige compositie van Rudi de Queljou dat als het tweede Molukse volkslied wordt beschouwd.
Inmiddels had de Amerikaanse saxofonist Chazzy Green zich tijdens Mobilae bij Massada gevoegd en zijn eerste soulfulle solo ten gehore gebracht. Chazzy Green uit Detroit is bekend van Ghostbusters, de Platinahit uit 1984 met Ray Parker jr. Hij was jarenlang verbonden met wijlen Bobby Womack en was "on the road" met Johnny Guitar Watson, War en de Brand New Heavies. Hij komt regelmatig naar Nederland, trad op tijdens de Leidse Jazzweek en was nu de bijzondere gast van Massada. De soul en jazz en niet te vergeten de energie van Chazzy Green vertaalde zich heel natuurlijk naar de eigen swingende Molukse sound van Massada zoals in Dance of Delight, Nena en Sageru ( de laatste twee van Astaganaga). Met sprankelende solo's op de sax waaruit hij van die klaterheldere en vaak hoge klanken haalt, soms ook in duet met keyboardspeler Freddy Anindjola. En als dat niet nodig was, speelde hij percussie op maracas en cabasa om tot slot het publiek ook nog eens te prikkelen met soulfulle rap.
Als slot van Sageru haalde Johnny Manuhutu enkele dames uit het publiek het podium op om met hem te dansen. Sageru werd afgesloten met een extatische slotakkoord. Tijdens de toegift Stand By Me, een ode aan de pas overleden Ben E.King, ging Chazzy al sax spelend het publiek in. De combi Massada-Chazzy Green was zeer bijzonder en hopelijk niet eenmalig. En Massada heeft na 40 jaar nog niks aan kracht ingeboet want het zinderde en vlamde in Capsloc.
Reageer hieronder
Geen reacties