Categorie: JAZZ, MUZIEK, WERELDMUZIEK
Woensdag 27 Mei 2015 at 10:13 pm
Uitmuntende symbiose Roberto Fonseca en Fatoumata Diawara
Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink ( klik voor vergroting)
Een dag na hun optreden op de Music Meeting traden de Cubaanse pianist Roberto Fonseca en de Malinese zangeres/gitariste Fatoumata Diawara op in de North Sea Jazz Club, Amsterdam. Het werd een geweldig concert vol energie, passie en een symbiotische mix van de AfroCubaanse jazz cultuur en moderne Malinese Afropop. Aangevuld met Cubaanse en Malinese musici voerden Fatoumata en Roberto songs uit van het onlangs uitgekomen album At Home, een uitmuntende live-registratie van hun gezamenlijke concert tijdens het Franse jazzfestival in Marciac.
Wie dit album al gehoord heeft, wil zeker het concert live meemaken want de live energie spat van de plaat af! En omgekeerd wie het concert heeft meegemaakt kan die live sfeer terughoren op de CD. Fatoumata en Roberto voerden ook nummers van hun eigen albums uit zoals Fatoumata's Sowa en Clandestin van haar veelgeprezen debuut Fatou (2011); en Fonseca's Bibisa van Yo (2012). En van At Home Yemaya, Connection, Real Family en Neboufo. Maar ook hele nieuwe stukken zoals San Miguel, Mandela en Unite.
Roberto Fonseca heeft door de jaren heen al een grote naam opgebouwd, hij verving Ruben Gonzalez na diens overlijden bij de Buena Vista Social Club, speelde met Ibrahim Ferrer en die andere Ibrahim, namelijk Maalouf. Op Yo onderzocht hij overtuigend zijn AfroCubaanse roots. Fatoumata en Roberto werden muzikaal begeleid door de Cubaanse musici Ramsés Rodriguez ( drums), Yandy Martinez (elektrische bas en contrabas) en door de Malinese musici Sekou Bah ( elektrische gitaar) en Drissa Sibide (kamalen n'goni).
Ze begonnen met het opzwepende en vrolijke Yemaya dat meteen de toon zette voor het hele concert. Fatoumata's lyrics pasten perfect in Fonseca's soms percussieve pianospel. Zijn vingervlugheid op de toetsen is ongekend en zijn AfroCubaanse jazztunes waren als muzikale vlinders die neerdwarrelden langs Fatoumata's stembanden. Fatoumata's Sowa, een song voor de kinderen van de wereld, was even pittig. De club ambiance van de North Sea Jazzclub zorgde daarbij nog eens voor een uiterst zinderende sfeer. Het publiek vooraan, waaronder ondergetekende, kon Fonseca's vingers van heel dichtbij zien dansen over de toetsen en Fatoumata bijna aanraken.
Sibide's spel op de kamalen n'goni kon minutieus gevolg worden, zeker ook toen hij het oeroude West-Afrikaanse snaarinstrument achter zijn rug bespeelde.
In Connection werd behoorlijk vaak geïmproviseerd, op een behoorlijk hoog niveau. MaliCubaJazz zou een geschikte benaming hiervoor zijn. Na de groovende Cubaanse bassist Yandy Martinez volgde de afrosolo van de Malinese gitarist Sekou Ba. Het riep associaties op met dat andere gecombineerde Malinese/Cubaanse project: AfroCubism. Maar bij Fatoumata en Roberto Fonseca is de mix veel natuurlijker. Ze vinden elkaar moeiteloos en dat geldt eveneens voor hun musici. Ze stappen uit de comfortzone en dat leverde zoveel verrassende momenten op. Zoals Fonseca's superbe Cubaanse jazztunes naast Sibide's weergaloze n'goni spel. En dan het veelzijdige drummen van Ramsés Rodriguez. En het sterke maar bescheiden grooven van Yandy Martinez. Fonseca's Connection is een ware Cubaanse latin jazzkraker die associaties oproept met wijlen Cachao, de legendarische Cubaanse bassist.
In Fatoumata's Clandestine, een song over de vluchtelingenproblematiek van Afrika, leek Sibide wel te rocken op zijn kamalen n'goni. In het mooie verstilde en gevoelige Real Family waren Fatoumata en Roberto alleen op het podium. Het was een magisch rustpunt tijdens het concert. De muzikale eenheid tussen de twee was hier heel voelbaar en hoorbaar. Daarna gingen Roberto, Ramsés en Yandy zonder de Malinese musici helemaal los in een super Cubaans intermezzo waarin gewerkt werd met ingenieuze stops en werd afgesloten met een spectaculair duet tussen piano en drum.
Daarna volgde het prachtige Mandela, Fatoumata's eerbetoon aan Nelson Mandela. Ook Roberto komt uit Afrika, zei ze diverse malen tijdens het concert.
Het is de missie van Fatoumata, Roberto en hun musici om Mali te ontdekken in Roberto en Cuba in Fatoumata. Met de song Unite als markeerpunt, hier zong Fatoumata Roberto toe met de vrolijke lach die haar zo kenmerkt en Roberto reageerde sprekend via de toetsen. Met een jolige blik in de ogen. Tijdens Bibisa was het mooi om hem te zien gebaren, ook als hij niet speelde. Tijdens het hele concert ging hij regelmatig staan achter de piano, ondertussen doorspelend. Hij is niet alleen de virtuoze pianist zoals Cuba er velen kent maar ook een erg goede entertainer. Samen met Fatoumata liet hij het publiek Bibisa meezingen. Dat was al de toegift waarin het publiek helemaal uit zijn en haar dak kon gaan!!
Reageer hieronder
Geen reacties