Categorie: CD-DVD, JAZZ, MUZIEK, POP-ROCK
Dinsdag 10 November 2015 at 10:19 pm
Lorrèn. Wat een geweldig talent! Wat een stem! Wat een performance!
Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
In 2004 deed ze op 11-jarige leeftijd mee aan het Junior Songfestival. Nu 12 jaar later presenteerde de 23-jarige Nederlandse zangeres Lorrèn haar debuutalbum Shades of Blue in de North Sea Jazz Club in Amsterdam. We zagen een groot talent aan het werk. Met haar zevenkoppige band bracht ze vol verve songs van het album met als gasten onder andere saxofoniste Susanne Alt en Lorrèn vader Ron Tettich op viool.
Beiden doen ook aan diverse songs op het album mee. Dat geldt ook voor toetsenist Sander de Bie, gitarist Santeri Sulkunen, bassist Ralph Hermans, drummer Daniel van Dalen, percussionist Adriaan Joaquin en achtergrondzangeres Medine Bouma die live wordt vergezeld door Eva Algamor. Op het album speelt Teus Nobel trompet en flugelhorn, live was dat Sybren van Doesum.
Lorrèn begon haar optreden met Love Definition, de laatste song van het album, waarin Susanne Alt haar specifieke saxsound ten toon kon spreiden tijdens een solo. Love Definition is een song met een lekkere jazz groove. Lorrèn liet hier meteen de mix van pop, jazz en soul horen die haar nummers zo kenmerkt. Tijdens de tweede song Just Human liet ze horen wat een enorm bereik ze met haar stem heeft. Ze doet denken aan Adèle en Rumer. 
Ze kondigde de songs vooral aan in het Engels. "Everyone has his own individuality, we are all humans," zo zei ze over Just Human. "Close your eyes, imagine you are in a room, outside it's cold, you feel alone," zo kondigde ze het gevoelige Come Closer aan, een softjazz song met een hoofdrol voor toetsenist Sander de Bie.
De tweede single Struggle kondigde ze aan door te praten over de strijd die een artiest moet leveren om van binnenuit iets te creëren en neer te zetten en dat het hard is als dat niet lukt. In deze song die ze uitvoerde met Sander de Bie en Santeri Sulkunen wist ze prima het juiste gevoel in haar stem te leggen. In het poëtische When we belonged weerklonk een fijne vioolsolo van haar vader. In het lekker groovende Wings bracht ze een eerbetoon aan de bijen want die zijn zo belangrijk voor de wereld. Al scattend vuurde ze de percussionist en de drummer aan om vervolgens haar eerste cd aan zichzelf uit te reiken. "Vanaf mijn eerste herinnering wilde ik dit," vertrouwde ze het publiek toe.
De beste song van de avond moest toen nog komen: The Game of Love, de eerste single, waarmee ze tot Radio 2 Talent werd uitgeroepen. Ze zong dat echt geweldig. Voordat ze de laatste song Animal inzette zei ze: "Girls, this one is for you. Every girl has a special touch, I call it the Animal." Het werd feest op het podium, met mooie percussie- en drumsolo's waarin vooral drummer Daniel van Daalen schitterde. Na tijdens de toegift uit de Zwarte Lijst Mesmerized te hebben gezongen, werd speciaal voor de video Animal herhaald. Het publiek was op verzoek van Lorrèn gaan staan en danste vrolijk mee op de Animal groove!! Het wachten op de nieuwe Adèle cd is nu ineens een stuk minder moeilijk geworden!
Reageer hieronder
Eén reactie
Een of meer reacties staan in de wachtrij om goedgekeurd te worden.