Categorie: THEATER, MUZIEK
Zondag 20 Maart 2016 at 10:16 am
Paul de Munnik is met “NIEUW”er helemaal klaar voor.
Tekst & Fotografie: Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P.
Onlangs presenteerde in een tjokvolle uitverkochte “Kleine Komedie”in Amsterdam Paul de Munnik zijn eerste soloalbum “Nieuw”. En wat voor één, niet dat hij Acda en De Munnik in een keer doet vergeten, maar nu blijkt dat Paul zonder Thomas ook zeer zeker goed is voor succes. Het is werkelijk een uitzonderlijk sterk album geworden, een album dat zijn gelijke kent in het beste materiaal van onder andere Bram Vermeulen, iets van Ramses Shaffy en met af en toe een vleugje Tom Waits. Een album dat overduidelijk aantoont dat Paul de Munnik helemaal klaar is voor zijn solotournee die hij momenteel in het kleine zalencircuit aan het uitproberen is, maar die in het theaterseizoen 2016/2017 zeker vele grote zalen zal doen vollopen.
“Nieuw” bevat 15 nieuwe liedjes die met uitzondering van “Voor Eeuwig” en “Gister Nog”” allen van Paul zijn hand zijn. De eerstgenoemde is een tekst van Bram Vermeulen waar Paul in de sfeer van Bram de muziek bij heeft geschreven en “Gister Nog”is een hertaling van “Hier Encore”van Charles Aznavour. De titelsong van dit eerste solo album heeft wel iets van het materiaal dat Paul in het Acda en de Munnik verband schreef maar het overige album heeft toch heel duidelijk een Paul de Munnik stempel maar vanzelfsprekend zal altijd de overeenkomst met zijn voormalig werk met Thomas Acda altijd herkenbaar blijven, daar kom je na 22 jaar niet zo maar van los. Paul zal in zijn komende tournee alleen op de planken staan en zal naast aan de vleugel ook op gitaar spelen, en zo met een gitaar doet hij mij wel wat denken aan de vroege jaren van Neil Diamond, een echte singer/songwriter die zelf zijn eigen materiaal het best kan vertolken. Het album bevat heerlijk materiaal dat pakkend en inlevend gebracht wordt, zoals “Er is er altijd 1” en het heerlijk stukje overtuigende Nederblues in “Geen Lied, De Blues” dat op het album vooral door de inbreng van gitarist, en producer van dit album, Wouter Planteijdt een extra dimensie krijgt. Juist dat zal straks op het podium veel van Paul vragen. De songs zullen anders klinken, maar ik heb het sterke vermoeden, en dat zal ik binnenkort gaan zien, dat Paul juist solo nog meer van zich zelf in de liedjes zal leggen en dan komt hij echt verdomd dicht bij zijn grote leermeester Bram Vermeulen. Ooit heel lang geleden, na de eerste optredens van het duo Acda en de Munnik, nu ruim 22 jaar geleden, schreef ik al dat mochten ze ooit solo gaan Paul in het verlengde en of overeenkomstig Shaffy en Vermeulen zou gaan klinken. Ik ben blij dat ik het toen al bij het rechte eind had. Paul heeft diezelfde begeestiging als de eerder genoemden. Daarbij heeft Paul een voor mij heerlijk pakkende stijl van tekstdichten, soms tegen het filosofische aan, zonder zweverig te worden.
Het zal voor het grote publiek, de vele Acda en De Munnik fans, nog wel even wennen zijn Paul zonder Thomas en derde Acda en De Munnik lid David Middelhoff bezig te zien maar dat went heel snel. Dit album is eigenlijk een beetje de brug tussen de twee periodes de overgang die wat mij betreft heel geslaagd genoemd mag worden, luister bijvoorbeeld maar naar “Dan denk ik aan jou”en “Zo Mooi”, geweldig mooi materiaal van een grootmeester van het Nederlandstalige materiaal. Ik ben er van overtuigd dat mocht Bram Vermeulen er nog zijn, hij meer dan trots op zijn voormalig gementoreerde zou zijn.
Voor informatie over album en tourneedata kijk op: http://www.pauldemunnik.nl
Reageer hieronder
Geen reacties