Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK
Maandag 11 Juli 2016 at 8:33 pm
Het eerste deel van Gent Jazz zit er op, met een Gents Jubileum feestje.
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N&P met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Het is zondag 10 juli en vandaag wordt het 15 jarig jubileum van Gent Jazz dat, zoals mij werd verteld, ooit begon als het Blue Note Jazz festival. Vandaag louter Gentse formaties op het hoofdpodium. En het moet mij van het hart dit is de minst Jazzy dag van de eerste vier dagen, van het totaal 7 dagen tellende festival, wat aanstaande donderdag zijn tweede deel van editie 2016 in gaat. Misschien was The Flat Earth Society ft. Mauro Pawlowski wel het enige echt jazzy spektakel van deze dag vier. We beginnen vandaag vroeger al om 12.30 uur met Nordmann een band waarvan ik helaas niet het hele concert heb kunnen volgen. Maar wat ik meekreeg was vooral een stevig rockachtig geluid. Niet slecht, zeker niet maar eigenlijk wil ik hier volstaan met de opmerking dat Nordmann oorverdovend kan spelen.
Zij worden op het grote podium opgevolgd door Roland en zijn vrienden en dat zijn er heel wat, zij brengen een gedenkwaardige hommage aan de blinde New Yorkse poëet Moondog. Ik hoorde hem voor het eerst op het CBS dubbelalbum “Fill Your Head With Rock, waarop onder andere ook Laura Nyro stond. Velen van hen zijn een vroegtijdige muzikale dood gestorven maar Moondog ging door en wel op zijn geheel eigen wijze Met teksten die er niet om logen en anno nu weer heel actueel zijn in America. Moondog was de artiestennaam van Louis T. Hardin. Hij schreef gedichten, componeerde muziek, ook voor anderen. Hij bedacht zelfs, ondanks zijn blindheid, nieuwe muziek- en geluidsinstrumenten. Hij bracht zeven albums uit voor hij op 8 september 1999 in Munster Duitsland op 83 jarige leeftijd overleed. Op Gent Jazz is het gitarist Roland van Campenhout die een groot deel van zijn muzikale vrienden bijeen roept om tijdens de jubileum dag van Gent Jazz een respectabele hommage aan deze voormalige New Yorkse zwerver te brengen. Het wordt een muzikaal spektakel met talloze instrumenten waaronder enkele van die instrumenten die Moondog bedacht. Het collectief zet een wervelende show neer maar de Jazz is toch wel ver te zoeken, maar dat mag de pret van dit bijzondere concert zeker niet drukken. Het publiek is laaiend enthousiast en daar gaat het uiteindelijk om op dit geweldig sfeervolle festival. Buiten de tent is het 29 graden in het zonnetje op de verschillende terrassen in de tent zal het kwik zeker hoger zijn opgelopen zo gaat het publiek mee op de ietwat chaotische maar wel zeer muzikale stukken van de voormalig New Yorker. Het wordt een feestje.
In afwachting van The Flat Earth Society, een band die ik al eerder zag spelen, zoek ik zelf ook de zon en een koel glas op, dan roept de speaker van dienst dat over 5 minuten het concert van The Flat Earth Society op het hoofdpodium zal aanvangen. Plots komt de massa in beweging. In een golf van bezwete lichamen gaat men de tent in, ik neem een en ander van de zijkant waar en zoek een mooi plaatsje om goed te luisteren naar dit orkest, wat je bijna een bigband zou noemen, met maar liefst 15 musici op het podium. Ergens in het midden van de kolossale tent klinkt het werkelijk helemaal af. Prachtige composities en vandaag voor het eerst echt Jazz. Toch is het concert voor mij geen bijzondere verrassing want ik zag ze enige tijd geleden ook spelen dus wist dat het muzikaal wel goed zou zitten en dat was ook absoluut het geval. De Band onder leiding van Peter Vermeersch met in hun midden de gitaristen Pierre Vervloesem en Mauro Pawlowski spettert en speelt misschien wel een der beste concerten sinds jaren, het is dan ook een thuiswedstrijd voor deze musici en daarbij interpreteren ze onder andere het geweldige materiaal van Frank Zappa.
De laatste act van Gent Jazz deel één is de Belgische succesformatie Balthazar, met in hun midden bassist Simon Casier, is wel niet echt direct te linken aan Gent maar wel de meest succesvolle pop formatie van België op dit moment. Het concert is echt wanzinnig mede door de samensmelting van de groep en het gebrachte materiaal en de samenvoeging van de instrumenten waardoor het muzikaal af en toe ietwat lijkt op Curved Air maar dat waarschijnlijk door de belangrijke inbreng van de viool. Maar het is weer geen Jazz het is pop. Natuurlijk begrijp ik festival directeur Bertrand Flamang om op de jubileum dag het publiek te geven wat ze willen en dat kregen ze ook. Dag vier van het eerste deel van Gent Jazz zit er op en ik ga tevreden naar mijn hotel om na een paar dagen thuis terug te keren voor deel twee dat aanstaande donderdag weer aanvangt en onder ander Lianne La Havas, Jill Scott, Eefje de Visser, ST Germain, Perfume Genius en dEUS Soft electric naar het hoofdpodium zal brengen. Ik kijk er vast naar uit. Wilt u ook er is nog een beperkt aantal kaarten vrijgehouden voor de vrije verkoop, kan o.a. via internet www.GentJazz.com
Reageer hieronder
Geen reacties