Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK, POP-ROCK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 16 Juli 2016 at 11:49 am

Gent Jazz dag zes brengt toch weer verrassingen

Dayme Arocena Photo Hans Speekenbrink Dayme Arocena Photo Hans Speekenbrink Dayme Arocena Photo Hans Speekenbrink

Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief. met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Ten gevolge een verkeerscrisis in en rond Gent was ik helaas ietwat te laat voor de aanvang van het festival vandaag. Daardoor miste ik een stukje van het meer dan overtuigende concert van de Cubaanse Daymé Arocena, een kleine stevige dame met een stembereik en klankkleur waar de rillingen, van genot, je over de rug lopen. Mensen liefhebben ik heb veel vocalisten aan het werk mogen zien en horen maar deze dame is werkelijk geweldig.

Op basis van anthems uit het Santeria religie heeft zij haar materiaal samengesteld, en nee het wordt geen halleluja praise the lord concert maar die achtergrond biedt haar vocale kwaliteiten zoveel mogelijkheden dat het er op lijkt alsof ze een stemmenkunstenaar is. Wat deze dame met haar stem kan is ongelooflijk. Mij bekoorde ze het meest als ze juist heel klein ballad achtig met haar stem zo iets moois wist neer te zetten dat ik echt flabbergasted was. Ze overgiet haar materiaal met een soul sausje en en er ontstaat een sfeer van lazy jazz lounge muziek. Dat is mede dank verschuldigd aan haar ongelooflijk goed compact en sterk spelende band. Tezamen vormen ze zo’n prachtig geheel dat ik echt voor meer dan 100 % heb staan genieten van deze tot op heden onbekende vocaliste en haar formatie, maar dat gaat veranderen want vanaf vandaag ga ik haar volgen en ik denk dat ik haar ster alleen maar zal zien rijzen, dat kan haast niet anders als je zulk mooi materiaal zo mooi en met schijnbare eenvoud weet te vertolken. Dat was een van de meest genoeglijke openingsacts van dit festival.

Budos Band Photo Hans Speekenbrink Budos Band Photo Hans Speekenbrink Budos Band Photo Hans Speekenbrink

De band die na Daymé Arocena volgt is de New Yorkse 7 mans formatie The Budos Band. Hoe kan ik deze formatie het best omschrijven. Voor de oudere jongeren onder ons ga terug naar begin jaren zeventig, meng een vleugje Blood, Sweat and Tears, Chicago Transit Authority en een klein beetje Santana samen en je krijgt de sound van The Budos Band. Met dien verstande dat de drie eerder genoemden ik altijd heel hoog in het vaandel had maar The Budos Band er voor mij af en toe een bende van maakte. Het leek wel alsof ze er om streden wie nu het hardste en meest overdonderende geluid uit zijn instrument kon halen. Je herkent het New Yorkse geluid van een paar jaar geleden in de sound maar ik durf het zeker geen actuele muziek te noemen. Het is overweldigend krachtig en opzwepend en zeker in aanvang van het concert werd ik gepakt door de sound het enorme enthousiasmerende en de stevige toeters en rappe percussie maar het zou een leugen zijn als ik zou vermelden dat dit me in zijn greep hield. Niets is minder waar, na een klein half uur werd ik eigenlijk een beetje verveeld door deze toch wel vrij eentonige sound van dit zevental Amerikanen met duidelijk zuid Amerikaanse achtergronden, Mexico, Argentinië en mogelijk een verdwaalde Cubaan. Hoewel ze zich stuk voor stuk in het zweet stonden te spelen en daarbij heftig alcohol bleven nuttigen tijdens het concert, denk ik, dat ook die spiritualiën deels debet waren aan een steeds meer tot een krachtige brei aan geluid vormende sound. De finesses van het begin van het concert waren volledig vergaan tot een Wall of sound en het moet mij van het hart dat ik begreep dat het applaus na afloop, in tegenstelling tot die van het begin van het concert gewoon erg mager was. Nee, dit is nou typisch een band die ik niet meer hoef te zien spelen. Ik heb voor de komende tien jaar voldoende Budos Band over mij uitgestort gekregen.

Heel ander koek is het geluid van de Frans-Cubaanse tweeling zusjes Naomi en Lisa Kaindé-Diaz dochters van de overleden percussionist van de Buena Vista Social Club Miguel “Anga Diaz. Maar ondanks de Cubaanse roots van de zusjes moet u niet verwachten een echt vol Cubaans geluid over u uitgestort te krijgen. Niets is minder waar, maar met slechts toetsen en percussie en twee sterke stemmen beperk je de mogelijkheden van je muziek ook wel heel sterk. Ybeyi, zoals de twins zich noemen, speelt op Cubaanse leest geschoeide pop, hip hop en jazz die af en toe mogelijk iets te elektronisch klinkt, maar daar door wel weer heel erg hedendaags genoemd mag worden. De dames kunnen nog niet echt putten uit een gigantisch repertoire, ze hebben slechts één volledig album uitgebracht maar dat is voorlopig voldoende om de set op Gent Jazz mee te vullen. Vooral als de twee even van hun instrumenten loskomen en in samenzang met het publiek hun materiaal afwerken ontstaat er een broeierige en gemoedelijke old friends sfeer. Nu is het al helemaal geen probleem om naar de dames te kijken maar kijken en luisteren is een mooie combinatie, maar voor wat mij betreft had de set iets korter gemogen, ook al zijn ze kwalitatief erg sterk na een goede drie kwartier, eigenlijk op het hoogtepunt van hun optreden hadden ze m.i. er een eind aan moeten breien, nu kreeg ik een beetje het idee dat er, om wat voor reden dan ook werd gerekt om de show maar te verlengen en dat deed nou net iets afbreuk aan een voor de rest zeker interessant en pakkend concert.

St Germain Photo Hans Speekenbrink St Germain Photo Hans Speekenbrink St Germain Photo Hans Speekenbrink

De slotact op deze voorlaatste avond van het jubilerende Gent Jazz 2016 is gereserveerd voor St. Germain, deze Fransoos, die in het geboorteregister staat genoteerd als Ludovic Navarre en heeft gekozen voor de artiestennaam St. Germain, heeft voor zijn meest recente muzikale project, ruim 15 jaar na zijn doorbraak met het enorme succes van “Tourist” een album waarop Jazz, house en pop tot vermenging kwamen, gekozen voor een West Afrikaanse sound. Met musici uit Senegal, Mali, Martinique en een Braziliaan ontstaat er in combinatie met zijn inbreng een geluid dat we eigenlijk van hem kennen maar toch heel vernieuwd klinkt. Bijna hypnotisch en overrompelend zijn de klanken die hij met deze 7 mans formatie weet te bereiken. Begint het met authentieke Senegalese muziek langzamerhand komt de sound van St Germain er overheen als een sausje die het tot een ware organische muziek maakt. Indrukwekkend en aanstekelijk. De zaal komt in beweging en pas na het optreden lijken de dansbewegingen geluwd.

St Germain Photo Hans Speekenbrink St Germain Photo Hans Speekenbrink St Germain Photo Hans Speekenbrink

Hoewel ik in eerste instantie het vermoeden had dat dit net als de avond tevoren niet de juiste headliner zou zijn bleek ik het gelukkig volledig bij het verkeerde eind te hebben. Het werd een zeer pakkend en aanstekelijk concert waarbij de west Afrikaanse basis in deze nieuwe stijl van St. Germain zijn muziek alleen maar versterkt heeft en hij daarmee terug lijkt op het niveau van 15 jaar geleden en mogelijk zelfs nog verder omdat de klankkleur van de muziek nog meer warmte in zich herbergt dan ooit tevoren. Cultuurpodium fotograaf Hans Speekenbrink had de eer om bij een kleine selectie van vier van de zeventien fotografen te horen die door St Germain toegelaten waren om het optreden in beeld te vangen. Het werd een prachtige afsluiting van een tot nu toe zeer geslaagde jubileum editie en morgen volgen nog onder andere Eefje de Visser en Perfume Genius, een kloon tussen Bowie en Antony Hegarty, met als klapper op de vuurpijl de afsluiting door dEUS. Ik ben er al helemaal klaar voor. En dan straks in augustus het nog meer op Jazz gerichte Jazz Middelheim in het Antwerpse Nachtegalenpark, dat kan niet mislukken denk ik zo. Maar daarover eerdaags veel meer als voorbereiding op wat daar komen gaat. Nu eerst nog één dag genieten op de Bijlokesite op GentJazz 2016.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.