Categorie: THEATER, DANS
Donderdag 29 September 2016 at 3:17 pm
TING is een heel bijzondere belevenis, die je gewoonweg moet ondergaan.
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P Foto's Joris-Jan Bos Klik voor vergroting
De jubileumvoorstelling voor 70 jaar Scapino wordt op spectaculaire wijze gevierd. En niet alleen door de geweldige dansvoorstelling, maar eveneens door de versmelting van 3 disciplines en bovenal door de waanzinnige locatie, Het Ferro Dome een gashouder met omliggende fabriek.
Alleen het binnentreden in de Ferro Dome en de omliggende percelen geeft al direct een sfeer van, hier gaat echt iets gebeuren. Ben ik in een sprookje of in een slooppand terecht gekomen. Een locatie die de gemeente Rotterdam en de daar spelende gezelschappen veel en veel meer zouden moeten gaan gebruiken. De ruimte voor Foyers, de Speelvloer alles is van een ongekende proportie en zoals in TING duidelijk zal worden voor echt van alles toepasbaar.
Toen vorig jaar Ed Wubbe de artistiek directeur van Scapino zich geplaatst zag voor het feit dat in 2016 het 70 jarig jubileum van Scapino gevierd zou moeten worden heeft hij perioden lang ideeën aan zich voorbij laten komen maar telkenmale kwamen een aantal facetten met nadruk weer naar voren. In de eerste plaats moest het iets bijzonders worden, daarbij wilde Wubbe de drie oudst gedienden van het gezelschap Bonnie Doets (24 jaar danseres bij het gezelschap) Micha van Leeuwen (19 jaar Scapino lid) en Bryndis Brynjolfsdottir (16 jaar bij Scapino) een belangrijke rol in de productie geven. Daarnaast was hij begeestigd van de muziek van NITS, wat volgens Ed Wubbe zeer geschikt zou zijn voor deze voorstelling, en daarnaast een samenwerking met leden van de CODARTS Circusschool. Ga daar maar eens aan staan. Voeg die 3 disciplines bijeen en maak er iets moois en begrijpelijks van. Het resultaat mag er wezen. Een meer dan meesterlijke voorstelling die m.i. zijn gelijke niet kent. Misschien dat Cirque du Soleil iets in de buurt komt, maar in mijn beleving overtreft TING alles wat ik nu toe van welke productiemaatschappij ook gezien heb, m.u.v. Soldaat van Oranje dan, maar dat is dan ook een voorstelling van de buitencategorie .
Ting biedt een schakering van Dans, acrobatiek en als continue basis die geweldige muziek van Nits. Toen ik na afloop met o.a. Robert Jan Stips van Nits sprak en we kwamen op Super Sisters “Pudding en Gisteren wat SuperSister met het Nederlands Danstheater bracht in de jaren 70 vertelde Robert Jan al snel dat er eigenlijk geen vergelijk met die tijd mogelijk is, toen speelde de band in de orkestbak en in TING staan de drie leden van Nits (Robert Jan Stips, Rob Kloet en Henk Hofstede) op het podium en wordt Henk zelfs uitgenodigd om on stage in-stage te gaan en vanuit een luikje in het podium te zingen terwijl een van de artiesten van de Codarts Circusschool hangend aan haar haren een waanzinnige act uitvoert. Maar wat het mooiste van TING is, is de perfecte samensmelting en harmonie tussen de verschillende disciplines. Al naar gelang de voorstelling zich vordert is het onderscheid tussen de dansers van Scapino en de acrobaten van Codarts versmolten tot een geheel.
Bij aanvang van de voorstelling zit het publiek in een U vorm op tribunes rond het grote ronde podium. Het witte doek is dicht en zodra de muziek begint komt achter het doek een schaduwspel tot leven. Een wereld van door elkaar krioelende mensen. Als het doek valt ligt het podium bezaaid met mensen, die langzaam in beweging komen. Mijn eerste gedachte daarbij was; een slagveld waar de overlevenden langzaam uit hun verdovingen en coma’s weer tot leven komen. Het ontstaan van een nieuwe wereld waarin weer geleefd, gedanst en gefeest kan worden maar vooral een wereld waarin iedereen zij eigen ding kan en mag doen. Dat beeld ondersteund door het materiaal van NITS creëert een bijzondere wereld waarin, zoals het zich laat aanzien goed toeven is. En in die wereld spelen drie personen een belangrijke rol, inderdaad Micha, Bonnie en Bryndis waarvan voor Bonnie en nog meer Micha mij in zeer positieve zin zijn opgevallen. Wordt er in de aankondigingen gesproken over Fellini en Lynch, dat haal ik er niet helemaal uit. David Lynch achtige scènes wel maar voor Fellini bleef het m.i. te braaf en niet zo uitvergroot als de Italiaanse meester vaak wel deed, maar het Commedia dell’Arte achtig effect wat Fellini ook graag toepaste is in TING zeker heel herkenbaar aanwezig. En zoals verwacht zit de zaal waar per voorstelling 1250 toeschouwers in kunnen nagenoeg elke avond stampvol. Begrijpelijk want als op 9 oktober de laatste voorstelling is gespeeld komt dit nimmer meer. En heus neem van mij aan dit wil je niet gemist hebben. Zo bijzonder, zo mooi, zo kunstig en verrassend dat ik nu daags na de voorstelling nog de beelden op mijn netvlies zie. TING is een ervaring die je heel lang bij zal blijven. Maar haast je er zijn nog slechts enkele kaarten de meeste voorstellingen zijn al uitverkocht.
Voor informatie en reserveringen kijk op www.scapinoballet.nl
Reageer hieronder
Geen reacties