Categorie: THEATER, TONEEL
Donderdag 09 Maart 2017 at 7:43 pm
WIE IS ER BANG VOOR VIRGINIA WOOLF, EEN RELATIE TOT OP HET BOT UITGEMERGELD.
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P
Naar ik mij herinner is dit de vierde of vijfde versie die ik zie van “Who’s affraid of Virginia Woolf”van Edward Albee. Nu in een regie van Johan Doesburg met in de rollen van Martha en George; Carine Crutzen en Warre Borgmans. Voor de rollen van Nick en Honey werd gekozen voor Dragan Bakema en Yara Alink. Volgens mij een gedroomde cast, vooral Crutzen en Borgmans zijn in mijn optiek tot nu toe de twee sterkste invullingen van deze rollen, ik durf zelfs te stellen; beter en pakkender, emotioneler en vooral veel en veel vileiner acterend dan destijds Elizabeth Taylor, Richard Burton, George Segal en Sandy Dennis in de geroemde film van dit oorspronkelijk toneelstuk, maar verreweg de allerbeste toneelversie die ik er ooit van zag.
Deze versie grijpt van meet af aan de toeschouwer beet om hem of haar niet meer los te laten, zelfs een minuut of tien naar het ovationeel applaus ben je nog bezig met dit elkaar en hun gasten psychisch geselende echtpaar. Zij, Martha, dochter van de Universiteitsdirecteur en hij, George haar echtgenoot docent aan die UNI echter nimmer geslaagd om het tot universitair hoofddocent te brengen, komen thuis van een feestje op de Universiteit. Daar heeft Martha de jonge veelbelovende docent Nick en zijn jonge echtgenote uitgenodigd voor een soort afterparty bij hun thuis. Bij thuiskomst samen, blijkt al duidelijk dat ze beiden flink hebben gedronken, maar thuis gaat dat nog eens in een rap tempo verder. Al snel komen over en weer de verwijten en venijnige opmerkingen, die tot op het bot gaan. George wordt door Martha als een totale mislukkeling neergezet, ook tegen de iets later binnenkomende Nick en Honey. Beide jongelingen weten niet echt goed raad met de situatie maar ook zij, door de alcohol in niet dagelijks doen, zetten het al snel op een zuipen.
Het gezellig samenzijn van de dochter van de Universiteitsdirecteur en haar maan en hun gasten, de nieuwkomers binnen de universiteitskliek, loopt steeds verder uit de hand en lijkt een ware orgie van drank en wellust te worden met steeds maar tussendoor die vileine machtsstrijd, ook over de hoofden van hun gasten heen, tussen Martha en George. Zelden waren twee mensen zo vals en gemeen vernederend tegen elkaar als deze twee. Het jonge koppel gaat er zelfs in mee en Martha lukt het ook nog eens om de jonge Nick, mogelijk meer uit druk dan uit wellust, haar bed in te krijgen. George daarentegen is eigenlijk niet eens zo rot voor de door alcohol overmande en kotsmisselijke Honey. Het spel wordt vuriger en vuriger en geeft steeds meer aan hoe ver mensen kunnen gaan om elkanders leven onmogelijk te maken, maar diep van binnen toch niet zonder elkaar kunnen, wat blijkt als ze het spel “Pest de Gasten” spelen.
In deze nieuwe versie van Albee’s meesterwerk vallen vooral Crutzen en Borgmans op door hun meesterlijke timing en ijzersterke mimiek in hun spel. Regisseur Johan Doesburg heeft gekozen voor een heerlijk uitgediepte versie van dit meesterwerk. Daarbij zijn ook de rollen van Nick en Honey goed ingevuld de enigszins schriele Yara Alink lijkt deze rol op het lijf geschreven, het ietwat naïeve en breekbare meisje dat zich emotioneel amper staande houdt in deze keiharde, bijna onmenselijke, omgeving. De goedgelovige en net iets te buigzame Nick wordt door Bakema geweldig neergezet, maar wat Borgmans en Crutzen laten zien gaat bijna elke droom over dit toneelstuk te boven. Meer dan meesterlijk eigenlijk niet met woorden te beschrijven zo sterk zetten zij hun rollen neer.
Albee schreef dit toneelstuk destijds als zijn visie op het falen van The American Dream over het perfecte gezin met het ideale huwelijk vol harmonie en ruimte tot zelfontplooiing. “Wie is er bang voor Virginia Woolf” laat juist de keerzijde zien, daar waar de harmonie in het huwelijk wankelt en er een onophoudelijke strijd om macht en overheersing over de partner is ontstaan. Deze versie legt de ziel van alle vier der personen bloot tot op het bot en de acteurs voegen door hun kwaliteit daar een extra dimensie aan toe.
Voor speellijst en informatie kijk op: www.hummelinckstuurman.nl
Reageer hieronder
Geen reacties