Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK

Vrijdag 04 Augustus 2017 at 1:01 pm

Een perfect muzikale start van Jazz Middelheim 2017

Mark Guiliana photo Hans Speekenbrink Mark Guiliana photo Hans Speekenbrink Mark Guiliana photo Hans Speekenbrink

Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P met beeld van Hans Speekenbrink

Zelfs de weergoden waren enthousiast, net als het publiek, er was gelukkig weinig felle zon te melden maar het was qua temperatuur zeer genoeglijk in Park Den Brandt in Antwerpen. Het programma van Jazz Middelheim 2017 op de openingsdag was ook al heel aantrekkelijk. Met direct al twee top-acts op deze dag. Na de succesvolle start van het programma me Artist in Residence drummer Mark Guiliana en zijn Jazz Quartet. Guiliana is momenteel de top van de drummerswereld. Speelde onder andere mee op David Bowie’s laatste album “Blackstar” en wordt internationaal geroemd om zijn finesses. Ik persoonlijk vind het een topdrummer, vooral door zijn kunst van het weglaten. Hij is nu net die drummer die niet wat extra roffeltjes wil toevoegen, nee Guiliana houdt het basic en daardoor precies genoeg. Met zijn Jazz Quartet opende hij de eerste Jazz Middelheim 2017 dag met een strak en uitgelezen set.  Opvallend was voor mij de rol van saxofonist Jason Rigby. Hij bepaald voor een belangrijk deel het muzikale beeld van deze formatie. Vooral in Bowie’s  “Where are we now” en in het slotnummer “20 14” wat Guiliana componeerde voor zijn zoontje is deze blazer sterk toonzettend en op een wel heel prettige wijze. Het zou vandaag toch ook de dag van de saxofonisten worden en daar werkte Guiliana bij de opening al vast goed in mee. Overigens Guiliana zal in zijn hoedanigheid als Artist in Residence, m.u.v. de zaterdag, elke dag een concert met gasten verzorgen waaronder op zondag met leerlingen van het Antwerps Koninklijk conservatorium, waarbij Guiliana als coach een aantal leerlingen zal voorstellen aan het Middelheim publiek (aanvang 14.00 u op het hoofdpodium)

Urbex photo Hans Speekenbrink Urbex photo Hans Speekenbrink Urbex photo Hans Speekenbrink

De tweede act, een volledig Belgische formatie onder leiding van drummer Antoine Pierre die met zijn “Urbex” een achttal musici bijeen bracht die zorgen voor een stevig maar erg goed geluid. Gebaseerd op het woord Urban en dat moge voor zich spreken wordt er een sound gecreëerd die mij persoonlijk zeer aanspreekt.. Naast het sterke spel van Pierre zelf zijn in deze formatie het vooral de pianist Bram de Looze, gitarist Bert Cools en vooral trompet en bugel speler Jean-Paul Estiévenart die de show stelen. Cools, die ik al eerder zag spelen en mij ook toen al opviel door zijn meesterlijk gitaarspel is ook op deze openingsdag in Antwerpen geweldig op dreef, waar hij ook alle ruimte voor krijgt en die hij ook met beide handen aangrijpt. Maar het meest opvallend is toch wel blazer Estiévenart, zijn toevoegingen zijn van zo’n geweldig mooie kwaliteit dat je er echt voor gaat zitten om er eens goed van te genieten. En genieten is het zeker. Mogelijk dat dit wel een muzikale interpretatie is die vooral jongeren zal aanspreken, en die zijn binnen de jazz tegenwoordig steeds talrijker, maar ook voor de wat meer belegen jazz fans is dit zeker het aanhoren meer dan waard, hoewel een enkeling mogelijk het wat stevige volume zal verfoeien, maar m.i. hoort dat volume hier echt bij want anders vallen er mogelijk juist onderdelen weg of raken ondergesneeuwd in het groter geheel. Sterk aanvullend is de percussie van Frederic Malempré die net dat beetje extra biedt waardoor deze band zich weet te onderscheiden van de massa.

Joshua Redman photo Hans Speekenbrink Joshua Redman photo Hans Speekenbrink Joshua Redman photo Hans Speekenbrink

Mijn persoonlijke voorkeur voor deze eerste dag van Jazz Middelheim is ontegenzeggelijk Joshua Redman. In het verleden heb ik hem al een aantal maal zien spelen en steeds weer wist hij mij te overtuigen met zijn aanpak op de sax. Zo ook weer vandaag met zijn Still Dreaming een kwartet met vier werkelijk meesterlijke musici. Zo is Kornettist Ron Miles een meester op zijn kleine blaasinstrument. In samenwerking met en in duetten met Redman is Miles onnavolgbaar en als men zou beweren deze musici spelen sinds de geboorte samen zou je het waarschijnlijk nog geloven ook. Het samenspel is wel zo strak en uitgekiend, ze hoeven elkaar niet eens aan te kijken maar weten blindelings elkaar te volgen en aan te vullen. De set bevat naast werk van Redman en Miles ook stukken van Don Cherry en Ornette Coleman. Wat tijdens dit concert vooral opvalt is dat de liefde voor muziek van het podium af spettert, het enthousiasme en de beleving van de vier musici met naast Redman en Miles; Kendall Kay op de bas en Brian Blade achter de drums. Het speelplezier van deze vier straalt ook echt over naar het publiek en de grote schermen naast het podium bieden ook het publiek dat achter in de tent zit een goede impressie van de gelukzalige mimiek van de heren. Dit is spelen met het plezier van de muziek die je brengen mag. Vanzelfsprekend wordt Still Dreaming teruggevraagd door het publiek in de goed gevulde nieuwe tent van Middelheim en ook dan lijkt eens en te meer dat Redman’s eerste verschijnen op Jazz Middelheim zeker een vervolg zal krijgen in de toekomst. En meer dan verdiend lijkt mij zo.

Charles Lloyd photo Hans Speekenbrink Charles Lloyd photo Hans Speekenbrink Charles Lloyd photo Hans Speekenbrink

De slotact vanavond is het optreden van Charles Lloyd, de blazer die al een aantal malen is gestopt maar steeds weer terug kwam en dan ook steeds weer met een nog enthousiaster aanpak dan tevoren. Zo ook nu met zijn nieuwe formatie The Marvels waarin natuurlijk zijn goede muzikale partner op de gitaar Bill Frissel. Op de bas speelt Reuben Rogers, Eric Harland zit achter de drums en verrassend in de jazz, een pedel steel gitaar met zijn bespeler Greg Leisz. Toch zal tijdens dit geweldig mooie concert blijken dat de Pedel Steel gitaar perfect past en geweldig aanvult in de muziek van Lloyd. Het wordt een set met veel mooie lange soli van elk der musici maar vooral Lloyd, die inmiddels 79 jaar is speelt zowel op de dwarsfluit als op de sax geweldig mooie partijen. Na afloop van het concert sprak ik met een collega die ook zo onder de indruk was van het mooie geluid dat Lloyd uit zijn instrumenten weet te halen, een geluid zo vol van emotie en qua klankkleur zo mooi gevuld dat het een genot is hem te horen spelen. Dat geldt evenzeer voor de andere bandleden die ieder voor zich alle ruimte krijgen zich zelf te tonen op verpletterende wijze. Met dit concert dat natuurlijk ook weer een sublieme toegift noodzakelijk maakte wordt de openingsdag op zeer waardige wijze afgesloten. Jammer dat het Club Stage optreden van Jozef Dumoulin & The Red Hill Orchestra wat tegen viel waardoor ik dat na enige tijd aan mij verder voorbij liet gaan. Dag één op Jazz Middelheim was er één die ik nog lang zal heugen.

Vrijdag speelt o.a. het Cinematic Orchestra en belooft het wederom een mooie festival dag te worden in het Antwerpse Park den Brandt.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.