Categorie: THEATER, TONEEL
Dinsdag 14 November 2017 at 8:50 pm
The Nation: pakt je, sleurt je mee en plaatst je midden in het verhaal en is meer dan toneel alleen.
Door Jacques Nachtegaal – Het Collectief N & P.
Het leek er even op dat na de politieke moord op het Appel theater in Scheveningen, de marathonvoorstellingen voor Den Haag verleden tijd waren, terwijl het toch een beetje een Haagse traditie was. Maar gelukkig lijkt het Nationale Theater (voorheen o.a. Het Nationale Toneel) deze traditie te hebben opgepakt. Nee nog geen marathons van meer dan 10 uur maar met The Nation zit de toeschouwer ruim 5 uur volledig verzorgd in het theater. En dat is inclusief 2 pauzes waarin eten en drinken wordt geserveerd. Maar daarvoor komt men niet naar de schouwburgen en theaters, het publiek wil verrast worden en in The Nation wordt de toeschouwer verrast en wel op vele fronten.
Het is mei 2018, in Den Haag wordt de eerste paal geslagen voor een uniek bouwproject “Safe City”een wijk waarin iedereen zou willen wonen. Schoon, veilig en efficiënt. Hier geen roofovervallen, geen bedreigingen, geen schietpartijen en het mes snijdt alleen bij de slager, die louter kwaliteitsvlees verkoopt. “Safe City” is de plaats waar iedereen wel wil wonen. Gelijktijdig verdwijnt er een 11 jarig jongetje in de Haagse schilderswijk; Ismael. Ismael is een donker gekleurd jongetje dat op die middag door een motoragent is aangehouden en op brute wijze is meegevoerd naar het bureau, nadat Ismael een steen door de ruit heeft gegooid bij het wijktheater Spinoza, juist daar waar binnenkort zijn moeder Mariam Traore haar halal wijnbar voor emanciperende moslima’s zal openen. Na zijn vrijlating blijkt Ismael van de aardbodem verdwenen. Maar omdat tout den Haag en zelfs de minister president bij het eerste paal slaan aanwezig zijn in het voorgenomen “Safe City”, is er weinig politie beschikbaar om Ismael te zoeken en is hij wel echt verdwenen.
Dat is de basis van een zeer breed en mooi diep uitgewerkt verhaal waarin nagenoeg alle betrokken karakters mooi diep zijn uitgewerkt. Enkele in het bijzonder en die lopen dan ook als de rode draad door heel het verhaal en hebben raakvlakken met de diverse invalshoeken, zowel betrokken bij Ismael, maar ook politiek betrokken en daarnaast ook nog eens strijdbaar tegen “Safe City”is wethouder Wouter Wolff, een absolute glansrol van Hein van der Heijden. Het is ongekend hoe sterk van der Heiden deze persoon in talloze lagen fileert en het publiek kennis laat maken met de diepere persoonlijkheid van Wouter Wolff. Er zullen toeschouwers zijn die hem verfoeien, anderen zullen hem liefhebben en weer anderen krijgen steeds meer medelijden met de man die gevangen zit in zijn eigen rol in het leven. Een tweede personage die doorheen heel de voorstelling steeds helderder wordt qua persoonlijkheid is projectontwikkelaar Sjoerd van der Poot, gespeeld door Mark Rietman, die hiermee en de dubbelrol als motoragent David Wilzen, zich wederom overstijgt in meesterlijk spel en vooral als Motoragent is hij zo verdomde realistisch, dat in tegenstelling tot de wijkagente Ludmila Bratusek, in aanvang veel te vet aangedikt gespeeld door Keja Klaasje Kwerstro, later corrigeert zich dat wel maar dan is ze voor mij al erg ongeloofwaardig geworden. Er is geen enkele wijkagent in Nederland die tegen een rechercheur van de rijksrecherche praat en optreedt zoals hier getoond, Terwijl ook een Rijksrecherche rechercheur zich niet met een onderzoek als dit op deze wijze zich zou bemoeien, maar dat is dan ook direct het enige minpunt dat in deze meer dan meesterlijke voorstelling die uit 6 afleveringen, als een snelle Tv drama serie zich afspeelt. Maar er is veel meer te zeggen over deze voorstelling, die eigenlijk door iedereen gezien zou moeten worden en m.i. mogelijk een zeer geslaagde TV serie zou kunnen zijn. Ik zou het kunnen hebben over de knappe toepassing van multimedia in deze marathon, via een groot Scherm dat op het Podium staat opgesteld, of het publiek dat kan kiezen voor toneelplaatsen en vanaf de andere kant het stuk kan bekijken. Of de heerlijke humor die er in zit door de absoluut zeer geslaagde Eva Jinek persiflage door Tamar van den Dop die ook nog eens twee andere rollen voor haar rekening neemt zoals de twijfelachtige fractievoorzitster. En de heerlijke Mama Ida die Antoinette Jelgersma vertolkt. En die in der TV show van Hester Keursma (Van den Dop) plots zo verrassend uit de hoek weet te komen. En steeds meer wordt duidelijk dat iedereen meer met het eigen belang bezig is dan werkelijk te zoeken naar Ismael. Eigenlijk wordt Ismael door tallozen misbruikt om zich zelf nog beter te profileren en publicitair voordeel uit te slepen. Juist dit gegeven levert zeer verrassende en soms aangrijpende dan weer onterende scènes op.
De overige rollen worden gespeeld door: Bram Coopmans, Vanja Rukavina, Peter van der Sman, Saman Amini, Mahfoud Mokkadem, en Ismael wordt afwisselend gespeeld door: Kayen Thode, Abdul Jalloh, Moïse Zoetekouw, Chergeo Pracht en Jamie Pinas.
The Nation is een voorstelling die bij mij zo’n geweldige indruk heeft nagelaten dat deze marathonvoorstelling een plaatsje heeft verdiend in mijn persoonlijke top drie van toneelstukken van de afgelopen 10 jaar. Zorg er voor dat u deze theatertopper niet gaat missen.
Voor informatie, trailers en de speellijst ga naar: www.hnr.nl
Reageer hieronder
Geen reacties