Categorie: JAZZ, MUZIEK
Donderdag 07 Juni 2018 at 1:39 pm
Een avond Toon Roos kwartet & Group is een belevenis op zich.
Door Jacques Nachtegaal met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Toon Roos & Friends / Celebrating Life - 2 juni 2018 Lantaren / Venster Rotterdam
"Alles begint klein en fragiel" zegt Eline de vrouw van Toon Roos als ze aankondigt dat het concert zal beginnen met Toon op de sax en Karel Boehlee op de piano. Toon Roos is een topsaxofonist die met de grootste musici in de jazz op de planken en in de studio heeft gestaan. Hij werd zelfs door Walter Becker persoonlijk gevraagd of hij met zijn kwartet het voorprogramma van de Europese tournee van Steely Dan in 2009 wilde verzorgen. Maar zodra de eerste klanken gespeeld zijn in het duet met zijn trouwe begeleider Karel achter de toetsen (Boehlee was ook een van de vaste pianisten van wijlen Toots Thielemans) wordt het allemaal heel duidelijk. Het gezin Roos is helemaal into Music en dat leven ze. Dat uit zich in de presentatie van het concert, in de hypnotiserende beleving van Toon on en off stage en de waanzinnig knappe fraseringen in zijn spel. Toon Roos is muziek.
Als het openingsduet is gespeeld voegen ook de twee andere bandleden van dit uitgelezen kwartet zich bij hun mede musici, op bas (eveneens vaste man achter Toots in Europa) Hein Van de Geyn en achter de trommels Joost van Schaik. Het kwartet is compleet en ze kunnen nu laten horen waartoe ze in staat zijn. En dat is niet mis te verstaan, op het warme bed van toetsenist Boehlee kunnen de drie anderen zich heerlijk uiten. Zo spettert Van de Geyn, die speciaal voor deze “Celebrating Life” tour uit Zuid Afrika naar Nederland is gekomen in meesterlijke soli en laat drummer van Schaik horen dat hij een excellente Jazz drummer is. Vooral als hij met zijn brushes invullingen geeft aan de ongekende partijen van Roos is hij een meer dan meesterlijk begeleider en basis voor een heel mooi stuk muziek. In de stukken die worden gespeeld, “Body & Soul”, “Falling in Love with Love” en zijn eigen composities waaronder het fantastische “Obama Song”, wat haar juiste setting kreeg in de studio toen Toon Roos met Peter Erskine (Weather Report) de compositie die hij op piano had gecomponeerd samen met Erskine tot leven liet komen en Erskine er een tropisch tintje aan gaf door zijn ritme toevoegingen. Anno nu met Van Schaik op de drums blijft het nog steeds pal overeind en klinkt het alsof de hete bries die buiten de temperatuur in Rotterdam heeft opgehoogd binnen langs ons waait. Voordat de pauze na een ruim uur zal aanvangen heeft Roos zijn publiek ook nog eens verrast met zijn crooners kwaliteit in de vocale versie van “Witchcraft”, waar Sinatra zelfs voor zou omkijken. Toon Roos is in alles uiterst bevlogen, enthousiast en zoals Peter Erskine over hem zei, een saxofonist met een heel eigen geluid.
Na de pauze als er op de vloer een flink changement heeft plaatsgevonden komt uit het kwartet alleen Karel Boehlee terug maar voegen zich Boudewijn Lucas, Danny Sahupala, Martin Gort en Peter Tiehuis (tevens gitarist in het onnavolgbare Metropole Orkest) zich toe op het podium. Tijdens de tweede set gaat het helemaal los, vooral Tiehuis laat horen waartoe hij allemaal in staat is en dat hij in het wereldberoemde Metropole Orkest naar mijn mening te vaak een te kleine rol heeft. De tweede set met de grote bezetting als Toon Roos Group staat vooral in het teken van Al Jarreau en de eerder genoemde Steely Dan. Voor het vocale materiaal heeft de Toon Roos Group de beschikking over saxofonist/vocalist Lo van Gorp, die mij, als ik mijn ogen sloot, werkelijk deed denken dat ik bij een concert van Al Jarreau zat. Fantastisch hoe mooi hij die stem pakt. Als later in het concert ook nog een drietal beeldschone achtergrondzangeressen de vocalen komen versterken wordt het mede dankzij Simone Pormes, Debbie Helaha en Diana van Putten één groot muzikaal feest. Jammer dat het Rotterdamse publiek in Lantaren Venster minder makkelijk los komt dan het publiek in het Amsterdamse Bimhuis, want daar ging het dak er echt helemaal vanaf. In de Lantaren proefde ik toch wat meer schroom, om net als Toon helemaal los te gaan. En vooral in deze tweede set en de toegift, met het verhaal over de groene oorbellen van Becker, kwam die meesterlijke frasering van Roos geweldig uit de verf en ik wil de woorden van Erskine hierbij onderstrepen; ”Toon Roos is een blazer met een heel eigen sound” en laat dat nog heel lang zo blijven.
Komende zaterdag speelt Celebrating Life nog in Tivoli Utrecht! zie voor in formatie Toon Roos.com
Reageer hieronder
Geen reacties