Categorie: JAZZ
Dinsdag 29 Mei 2018 at 3:11 pm
Amersfoort Jazz: Kim Hoorweg
Amersfoort Jazz festival (Groenmarkt), Zaterdag 26 mei 2018
Door Robin Boer met foto's van Cees Wouda en Walter Goyen (klik voor groter)
Na een buitengewoon energieke (en voor een locatie als de Amersfoortse Groenmarkt wellicht iets te harde) show van het Canadese kwintet Jazzamboka, gevolgd door een door het Marius Beets Quartet afgeleverde jazz-set van topniveau, werd het podium omgebouwd voor de Rotterdamse artieste Kim Hoorweg.
Dit jaar bracht Kim het uitstekende album Untouchable uit, met een volledige zeggenschap over haar eigen project als uitgangspunt. Waar zij vanaf haar carrièrestart op haar veertiende jaar nog op veel fronten werd gesteund door haar ouders (met vader Erwin Hoorweg als vaste toetsenist), vond ze het tijd om op geheel op eigen benen te staan en zowel de muziek als haar begeleidingsband volledig naar haar eigen hand te zetten. Ze reisde hiervoor naar de Verenigde Staten om de singer-songwriter Raul Midón op te zoeken – waar zij jaren geleden bevriend mee is geraakt – met een vruchtbare samenwerking tot gevolg. Hij schreef samen met Hoorweg een aantal composities voor de CD. Het eindresultaat mag er zijn en de plaat onvangt tot dusver lovende kritieken. Ze nam de plaat op met jazz-toppers Anton Goudsmit, Niels Broos, Glenn Gaddum Jr. en Joost Kroon.
Vanavond zal de set volledig bestaan uit stukken van deze CD en het is spijtig dat ook voor dit optreden weer veel te veel tijd verloren gaat bij het opbouwen en soundchecken. Bijna een half uur te laat kunnen Hoorweg en haar band het openingsstuk inzetten. De bezetting van haar band is deels anders dan op haar kersverse album, maar Goudsmit en Gaddum Jr. doen wel mee. Het totaalgeluid klinkt schel, de piano klinisch en de keyboards bevatten zoveel hoog dat ze haast verdwijnen in het geluidsbeeld. De drums zijn knetterhard en agressief, alsof we getuige zijn van een rockconcert. Dat is in zekere mate ook zo; het nieuwe geluid van Kim Hoorweg is stevig. Of dit bij haar past, daar valt over te twisten. Het komt gedurende dit concert minder gepast uit de verf dan op de plaat, door een onevenwichtige geluidsmix (waarbij vooral een gebrek aan warme en lage tonen de beleving in de weg zit) en een overall te hoog volume. Dat de zangeres vandaag ook last lijkt te hebben van een schorre stem, helpt ook niet mee. Zonder meer kan gesteld worden dat de nieuwe songs sterk en eigenzinnig zijn in zowel compositie als arrangement, maar als luisteraar wordt gezocht naar een mate van subtiliteit op de juiste momenten die tijdens dit snoeiharde optreden maar niet wordt gevonden. Alles is 'te' en de instrumentale passages monden meer dan eens uit in een lawaaiige kakofonie die de trommelvliezen bijna doen bloeden. Zonde en jammer, tevens dat, door de verlate start, de show al relatief vlug moest worden afgerond om niet in de knel te komen voor het Noorse Ivan Mazuze Quartet, dat om 22:45 uur geprogrammeerd staat.
Waar, ondanks deze teleurstellende factoren, in het geheel niets op af te dingen valt, is het enthousiasme en speelplezier van de musici en Hoorweg in het bijzonder, die gelukkig en tevreden oogt, en dit ook met deze woorden aan haar toeschouwers uitspreekt.
Reageer hieronder
Geen reacties