Categorie: JAZZ
Dinsdag 29 Mei 2018 at 4:43 pm
Amersfoort Jazz: Bombay Connection Orchestra
Amersfoort Jazz (Hof Main Stage), Zaterdag 26 mei 2018
Door Robin Boer met foto's van Peter Putters (klik voor groter)
Uw verslaggever baant zich met gemengde gevoelens een weg door de met zaterdagavond-uitgaanspubliek volgestroomde Groenmarkt richting Hof, waar een opvallend programma geboekt staat. Waar bij voorgaande edities van Amersfoort Jazz de Main Stage aan het einde van de zaterdag werd voorzien van acts als Gare du Nord en Hans Dulfer, die garant stonden voor een hossende massa, werd dit jaar gekozen voor het Bombay Connection Orchestra; een 14-koppig orkest dat de wilde en bedwelmende klanken van het psychedelische Bollywood tot leven moet wekken.
De betoverende zangeres Madhu Lalbahadoersing, een pupil van fluit-legende Pandit Hariprasad Chaurasia (die werkte met o.a. de fusiongroep Shakti van gitarist John McLaughlin en met Jan Garbarek), maakt haar opwachting na maar liefst drie instrumentale stukken. Haar opkomst zet weinig zoden aan de dijk; na twee zinnen gezongen te hebben, duurt het zo ongeveer anderhalve minuut voordat zij daadwerkelijk vocaal van leer trekt. Een vreemde keuze om een dergelijk arrangement op dit moment in de show te plaatsen. Het collectief wordt gedurende het concert geplaagd door perikelen omtrent de monitoring op het podium, wat er voor zorgt dat het geheel, ondanks zeer aardige- en dansbare karakteristieken, wat rammelt.
Aanvankelijk is het nog erg druk op Hof, maar het verwende deel van het aanwezige publiek blijkt groot, en zet het al snel op een lopen richting andere pleinen of omliggende horecagelegenheden. Het moet gezegd; het ontbreekt Bombay Connection Orchestra aan regie de show naar een hoger niveau te tillen; niet in de laatste plaats door een weliswaar hard werkende Lalbahadoersing, die jammerlijk tekort schiet in haar vermogen de toeschouwer mee te krijgen in een nodige vorm van amusement en energie. Tot overmaat van ramp resulteren de problemen met de monitoring in een aantal ongelukkige momenten van onzuivere zang; een veelbelovend talent als Madhu onwaardig. Toch is het geheel niet ongenaakbaar; het originele concept bevat veel potentie en de analoge synthesizers, percussionisten, blazers en strijkers voorzien de stukken van veel kleur. Hier liggen mooie kansen voor een producer/regisseur die weet hoe je het publiek mee kan krijgen, in plaats van dat het vroegtijdig de benen neemt, waardoor de show geen toegift krijgt en met een sisser afloopt. De nog aanwezige toeschouwer, alsmede dit vermoedelijk ook wat teleurgestelde orkest, had beter verdiend.
Reageer hieronder
Geen reacties