Categorie: THEATER, TONEEL

Woensdag 26 September 2018 at 9:25 pm

“Judas”, een beklemmende première

Judas foto Jacques Nachtegaal Judas foto Jacques Nachtegaal Judas foto Jacques Nachtegaal

Tekst en foto's Jacques Nachtegaal

Beklemmend, dat is misschien de beste omschrijving voor de sfeer die heerst als je theater de Meervaart nadert. Bijzonder veel bewaking en politie is er op de been. Er hangt nog net geen politiehelikopter in de lucht maar je voelt dat er een dreigende sfeer is, iets wat je extra alert maakt. Ook binnen in het theater is veel bewaking aanwezig, Het geeft geen prettig gevoel. Verwacht men iets is er een dreiging binnen gekomen. De première van het toneelstuk “Judas” naar het boek van Astrid Holleeder. Voor het toneel werd het script geschreven door Sophie Kassies en geregisseerd door Johan Doesburg. Die laatste had m.i. toch nog iets meer naar het toneelbeeld van Tom Schenk moeten kijken, de talloze doodskisten maakt het net iets te ….. Beter had hij een wasmand met kleren van Willem als decorstuk kunnen opvoeren, want hoeveel kisten moet je op laten komen, dat zal nooit duidelijk worden. Maar dan heb ik ook nagenoeg het enige minpuntje, in mijn optiek, genoemd.

Het verhaal van Astrid Holleeder mag algemeen bekend genoemd worden, de zus van Willem Holleeder, die op een bepaald moment geen andere uitweg meer zag dan te gaan getuigen over haar eigen broer. Een broer die vroeger haar steun en toeverlaat was maar ook de broer die een sarcast was tegenover zijn zussen. Ken je de gezinssituatie dan wordt het toch in een ander perspectief geplaatst. Een vader die op basis van geweld uitingen zijn gezin onder de duim hield en dat gaat een zoon, die met meer dan grote regelmaat daar slachtoffer van is, niet in de koude kleren zitten. Als je opgevoed wordt met geweld dat tot resultaat leidt dan zal je zelf ook later geweld aanwenden om je gewenst resultaat te bereiken. Noem het een slechte jeugd, noem het foute opvoeding maar m.i. ligt daar een basis van Willem Holleeder’s later gedrag, ook naar zijn familie toe.

Zodra Willem uit de gevangenis komt zet hij een enorme druk op de zussen Astrid (Renee Fokker) en Sonja(Margo Dames), maar ook op zijn moeder Stien(Trudy de Jong). Die druk, gepaard gaande met enorme manipulatie en inboezeming van angst resulteert er in dat Astrid (advocate van beroep) zo naar Willem’s pijpen danst dat ze de realiteit uit het oog verliest en haar dochter Sam (Eva van de Wijdeven) eigenlijk verwaarloosd. Ze heeft zelden tot nooit tijd voor haar. Als Sam haar wil spreken over voor haar emotionele zaken geeft ze veelvuldig geen thuis want Willem claimt haar. Die claim en de daarbij gepaard gaande druk op zijn zussen en moeder neemt meer en meer grovere vormen aan, zo stuurt hij zijn zus Sonja een kogelwerend vest en is door de telefoon zo manipulatief dat de zussen en moeder alles voor Willem doen. Tot, Astrid haar grens heeft bereikt. Ondertussen s haar band met haar dochter nagenoeg volledig afgesneden en is er geen enkele vrijheid meer voor Astrid, Sonja en Stien. Heel knap hoe die steeds grotere dreiging gebracht wordt, het sluipt er steeds meer in en uiteindelijk brengt dat Astrid tot haar daad. Verraad? Verraad van Willem, of toch eindelijk de oogkleppen weg genomen, de angst voorbij en gekozen voor eigen en familie belang. Maar dan wel weer een keuze met een heel zware schaduwzijde.

Astrid is nooit meer vrij en zal de rest van haar inmiddels zwaar beschadigde leven moeten leven in de anonimiteit, zonder vrienden bekenden, collegae en wie dan ook. Wil ze over straat dan moet dat met een zware vermomming. Astrid is haar leven volledig kwijt De angst regeert en zal nooit maar dan ook nooit meer verdwijnen. Ook als Willem in detentie zit blijft de dreiging aanwezig. Zo sterk zelfs dat ook deze toneelvoorstelling extra bewaking vereist. Hoewel de cast met grote nauwkeurigheid is samengesteld had ik voor de rol van Stien liever een andere actrice gezien. Trudy de Jong wil teveel de lachers aan haar kont krijgen, maar dat is juist niet de teneur van dit stuk, angst overheerst, de andere drie actrices spelen een veel realistischer rol met extra complimenten voor Renee Fokke en Eva Van De Wijdeven die een meer dan voortreffelijke prestatie neerzetten. Het naturelle waarmee deze twee kanjers hun rol vertolken is ongekend. De combi van drie producenten, Senf Theaterpartners, Kik Productions en Jelle Kuiper producties heeft geleid tot een prachtig mooi, herkenbaar en beklemmend resultaat. Een toneelproductie waarover één der producenten mij na afloop vertelde, dat ook hij de druk van een eventuele dreiging blijkt te ervaren, waardoor hij met regelmaar huiswaarts goed observerend een rotonde extra rijdt.




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.