Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Dinsdag 09 Oktober 2018 at 11:07 am
Cuca Roseta mooi en ontroerend in Vredenburg
Tekst: Rik van Boeckel met foto’s van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
De Portugese fado zangeres Cuca Roseta gaf een mooi concert in de Cloud Nine zaal van het Utrechtse Vredenburg. Sommige van haar fado’s waren bij vlagen ontroerend. Ze presenteerde haar nieuwe album Luz (licht) met verve, zong ook twee liederen van haar eerste album: Cuca Roseta. En twee fado’s van de grootste fadista: Amália Rodriguez.
Ze werd heel mooi en vakkundig begeleid door Pedro Oliveira op de Portugese gitaar, Federico Gato en Diogo Clemente op de akoestische gitaar. De laatste produceerde ook het nieuwe album. Terwijl haar musici al op het podium zaten en speelden, zette Cuca vanuit de coulissen het van haar eerste album stammende Rua de Capelao in en kwam al zingend op, gekleed in een mooi grijs glitterpak dat tijdens het concert door de fraaie belichting ineens goud kleurde. Daarna volgde de eerste fado van Luz, namelijk het door Pedro Da Silva Martins geschreven Luzinha dat meer uptempo was dan Rua de Capelao. Luzinha kreeg door de zang van Cuca een warme klankkleur mee. Het klonk mooi en vrolijk maar dat laatste gold niet voor het ook van Luz afkomstige Triste Sina over iemand die er niet meer is maar in je hart blijft. ‘A sad destiny’ zei Cuca hier over. Het ontroerde meteen bij de eerste klanken. Kippenvel!
Cuca bouwde haar optreden goed op want hierna volgde een traditionele fado corrido, een snelle fado waarin ze sterk uitpakte. Om vervolgens heel rustig en teder een oude traditional uit Alentejo te zingen: Alecrim. Door die afwisseling hield ze het publiek in haar ban. Het was ook genieten van Cuca’s zang. Ze wordt door de jaren heen steeds beter zoals ze ook liet horen in de daarop volgende nummers: het van haar eerste album afkomstige Lisboa Namorar dat ze lekker pittig zong en het vrolijke Rosinha, een lied uit het noorden van Portugal.
Fadista’s geven tijdens hun optredens hun musici altijd de kans om te schitteren. Ze gaan dan voor deze guitarrada even het podium af. Cuca’s musici begonnen heel rustig, creëerden eerst een dromerige sfeer en brachten je via een plotselinge door Frederico Gato ingezette versnelling terug in de realiteit. Cuca had ondertussen de tijd genomen om zich te verkleden en kwam voor Sa Noitinha en Amália’s Perseguicao op in een traditionele Portugese lange jurk. Bij Havemos Viana liet ze het publiek meeklappen. Ontroerend was Amália’s La Grima (De traan) over een vrouw wiens liefde voor een man niet beantwoord wordt. Fado is gevoel, zeggen de fadista’s zelf en dat werd tijdens Cuca’s optreden heel duidelijk. Dat hoeft niet alleen een triest gevoel te zijn want er zijn ook happy fado’s en niet te vergeten de feestelijke marcha’s zoals Noite de San Antonio waarin Cuca ons meenam naar de Avenida de Liberdade in Lissabon. Er volgden mooie traditionele fado’s als Saudade E Eu en Foi Deus dat ze geweldig zong. Tot slot pakte ze uit in Vira dat als een mix van fado met traditionele Portugese muziek klonk. Het publiek beloonde haar en haar musici met een ovationeel applaus.
Volgende optredens van Cuca Roseta.
10 oktober- Muziekgebouw aan het IJ. Amsterdam
11 oktober- Concertzaal. Tilburg
12 oktober- De Doelen. Rotterdam
13 oktober- Muziekgebouw. Eindhoven
Reageer hieronder
Geen reacties