Categorie: THEATER, MUSICAL, TONEEL
Maandag 22 Oktober 2018 at 4:24 pm
Vooral het gemeenschapsgevoel is heel tastbaar in “All Stars” de Musical.
Door: Jacques Nachtegaal fotografie Tom Sebus (klik voor vergroting)
Ik had in eerste instantie weinig vertrouwen in het succes van de musical “All Stars”, want de film en de Tv serie waren zeer succesvol en hoe kan je zoiets enigszins benaderen, laat staan overtreffen. Dat zou een enorme kluif worden voor Cast en crew. De première avond zat ik direct naast regisseur Frank Lammers en na enkele minuten al merkte ik aan zijn houding dat het goed zat. Frank zat er relaxed bij en ging zelfs steeds meer onderuithangen in zijn stoel. De tevredenheid straalde van zijn aanvankelijk ietwat gespannen gezicht. Hij was tevreden, en net als de uitverkochte zaal van het Nieuwe Luxor in Rotterdam had hij een warm senang gevoel toen het doek uiteindelijk viel.
Het verhaal van de jongens van Swift Boys 8 mag alom bekend geacht worden. De karakters uit de film en serie zijn duidelijk en het is eigenlijk een heel simpel gegeven. Toch heeft deze musical een aantal moment waar het grote publiek even bij moet slikken en stil wordt. Op geraffineerde wijze heeft Frank Lammers en met hem songtekstschrijver Thomas Acda en niet in de minste plaats muziekcomponist David Middelhoff de emotie meer naar de songs dan naar het verhaal laten verplaatsen. Thomas Acda, die ook de songteksten voor de succesmusical De Marathon schreef, zei hierover: ”In de Marathon zat de emotie veel meer in het verhaal, hier in “All Stars”, heb ik de emotie veel meer in de liedteksten moeten leggen, de rest, het verhaal, gaat over voetbal”. En dat is juist de kwaliteit van deze musical. De songteksten van Acda zijn knap en vindingrijk, hebben duidelijk iets toe te voegen en zijn in tegenstelling tot veel musicals geen niemendalletjes. Het verhaal is veel luchtiger, hoewel ook op bepaalde momenten best even slikken geblazen en emotioneler dan velen in eerste instantie zullen denken. Relatieproblemen, emoties over het bestaan, je positie daarin en de twijfels over jouw juiste plek in het leven spelen allemaal een rol en maken van deze musical juist een zo verdomd herkenbaar verhaal. Trouwens welke Hollandse jongen heeft niet ooit, dat ongekende gevoel van een gemeenschappelijk doel, het team, gevoeld en beleefd. Die herinneringen, die je jaren later nog met vrienden deelt. Die gemeenschapszin die je bij veel sporten hebt maar bij voetbal in het bijzonder. Juist dat gevoel houdt deze vrienden bijeen. Ondanks de huiselijke beslommeringen, ondanks de persoonlijke tegenslagen en het gevoel van erkenning die zou ontbreken. Dat gevoel beleef je samen, want samen is niet alleen.
Ook dat laatste “Samen, is niet alleen” is misschien wel de gemeenschappelijke basis voor deze succesmusical. Want dat is het zeker een succes, natuurlijk zijn de première avonden niet altijd de beste voorstellingen, maar met enige kennis van zaken en verstand van theater prik je daar direct door heen. Daarom kan ik met stelligheid zeggen dat ook dit project van vaderlandse bodem een groot succes zal worden. En dat ligt niet alleen aan de knappe regie, de mooie songteksten en die meer dan toepasselijke muziekscore, het ligt ook aan de chemie tussen de jongens van het team Swift Boys 8 onderling, maar ook de geweldig basic en warm menselijk gespeelde persoonlijke relaties tussen partners en vader en zonen. Het is allemaal verdomd herkenbaar en recht uit het leven gegrepen. “En daar zit m net nou de kneep”, zoals de heren van Farce Majeur het ook tegenwoordig in deze situatie nog zouden kunnen zingen. De musical “All Stars” heeft een groot herkenbaarheidsgehalte en de karakters hoeven niet metersdiep te worden gefileerd, de herkenning doet hier wonderen. En dat het spel van de ene acteur soms wat sterker uit de verf komt dan bij een ander acteur is navenant aan de rollen. Er zijn nu eenmaal karakters in “All Stars” die meer op de voorgrond treden maar ook dat is heel herkenbaar en naar de realiteit. Chapeau voor de wijze hoe Jim Bakkum zijn invulling aan de rol van HERO geeft en diep respect over de wijze waarop hij “Toen ik je zag” brengt. Ik had de versie van Anthony Kamerling altijd nauw in mijn hart gesloten maar Jim verbijsterde mij met een nog intensere versie dan de oorspronkelijke uit de film. Verder diep respect voor Alex Hendrickx die als Bram, Danny de Munk in de film bijna doet verbleken. Maar ook Mike Weerts, Urvin Monte en niet te vergeten Kees Boot in verschillende rollen en toch steeds weer duidelijk anders mogen niet onbesproken blijven. Tot en met 23 maart 2019 is de voorlopige planning voor de theatertournee van All Stars maar het zou mij niet verbazen, dat, indien mogelijk, de tournee wegens succes zal worden uitgebreid. Want All Stars de musical is een pareltje die je gezien moet hebben.
Voor informatie en de speellijst kijk op: www.allstarsdemusical.nl (ook voor merchandise van Swift Boys 8)
Reageer hieronder
Geen reacties