Categorie: THEATER, TONEEL
Zaterdag 27 Oktober 2018 at 10:30 am
De Elephant Man, de musical, is een meesterlijk mooie ambachtelijke productie
Tekst en foto's Jacques Nachtegaal (klik voor vergroting)
Dinsdagavond 23 oktober was de allereerste voorstelling van De Elephant Man, de musical van de stichting TEM & Frank Affolter Productions. Er was die middag geen doorloop geweest, de wereldpremière van de musical moest het zelfs doen zonder enige try out en toch was ik zwaar onder de indruk van deze mooie ambachtelijke productie. Een low budgetproductie, want voor een door Frank Affolter, als regisseur, gewenste kroonluchter was geen budget. Misschien is het ook de charme van de eenvoud van decor, die deze productie maakt tot een musical die je gezien moet hebben.
Natuurlijk ik ben vaker positief en enthousiast maar dit is toch iets van heel andere orde, dan de reguliere (vaak te overdreven) spectaculaire musicals. Hier zie je de liefde voor het product, het geweldig charismatisch spel van de acteurs en de ongekende kwaliteit van de muziek en de teksten. Ook het script is bijna naakt, geen overdreven opsmuk en een happy end. Nee niets daarvan. Juist net dat waar het toe doet, niet meer niet minder. Het beeld en vooral het ongekend mooie spel dat Mathieu van den Berk als De Elephant Man neerzet is zo overtuigend en toont een dusdanige desolate man, dat de toeschouwer meerdere malen met een enorme brok in de keel zit. Dan weer wordt er gelachen o.a. door het spel van Bert Simhoffer en Lucie de Lange, hoewel deze laatstgenoemde ook zeer hoogmoedig haar rol als Queen Victoria neerzet, iets wat overigens haaks op haar eigen privé karakter staat. De balans die de producent vond tussen jonge talentvolle acteurs en de stukken rijpere castleden geeft ook stabiliteit.
Het verhaal van Joseph Carey Merrick(Mathieu van den Berk), die, naar later bleek, leed aan het proteus-syndroom en mogelijk eveneens neurofibromatose had, was een ernstig mismaakte man, die zich zelf na te zijn verstoten uit huis door zijn vader en stiefmoeder, en aanvankelijk als schoenpoetser gewerkt te hebben, zich zelf heeft aangemeld bij het circus van Tom Norman(Jochem Feste Roozemond), een Freakshow met talloze buitenissige types. Norman werd zijn vriend en hoewel velen denken dat hij Joseph uitbuitte, verdiende Merrick een normaal salaris. Echter door een roofoverval in België raakte hij al zijn spaargeld kwijt en keerde hij met hulp van de beginnend actrice Cathrin(Hanneke Engels) berooid naar Londen terug. Daar onder het toezicht van Dr., Treves(Robbert Besselaar) wordt hij opgenomen in het hospitaal van Whitechapel. Hoewel dit zeker heel veel voeten in aarde had voor het echt werd goedgekeurd door directeur Gomm (Bert Simhoffer). Helaas veranderde er toch niet veel voor Joseph, na aanvankelijk een te bezichtigen object in de freak show van Norman te zijn geweest, werd hij onder de hoede van Dr.Treves, teneinde sponsoring voor zijn medische zorg te verkrijgen, getoond aan de adel en hogere klasse van Engeland, waaronder Alexandra Van Denemarken en Queen Victoria kwamen bij Merrick op de thee.
Maar de bezoekjes van Cathrin, die inmiddels was uitgegroeid tot een geslaagd actrice die uit België naar Londen was teruggekeerd, waren de momenten van plezier in het leven van Joseph. Een periode op het Britse platteland had hem goed gedaan maar op 27 jarige leeftijd overleed Merrick door te gaan liggen in bed, wat voor hem dodelijk was i.v.m. zijn te zware hoofd waardoor de luchtwegen werden afgeknepen. Was het zelfdoding of toch onachtzaamheid. In deze prachtige productie wordt die keuze duidelijk, maar in de literatuur is hierover nog steeds twijfel.
Het droeve verhaal van Joseph Merrick, de Elephant Man, wordt in deze meer dan geweldige musicalproductie bijzonder eerlijk en oprecht in het voetlicht gebracht. Hoewel de eerste speelperiode tot en met 31 oktober in het Amsterdamse Zonnehuis erg kort is, blijkt er interesse uit Duitsland en Engeland waarna ik zeker verwacht dat ook Nederland met een mooie tournee zal worden getrakteerd.
Naast de prachtige muzikale inbreng van Frank Affolter en het script en de liedteksten van Lars Boom mag ook de met zorg gemaakte kostumering door Liesbeth van Muyden en de geraffineerde grime van Richard Nijboer en Sylvia de Kok niet onvermeld blijven.
Hoewel de speelperiode nog heel kort is, raad ik een ieder aan om deze prachtig mooie en emotionerende musical toch te gaan zien in Amsterdam Noord in het Zonnehuis.
Reageer hieronder
Eén reactie
Een of meer reacties staan in de wachtrij om goedgekeurd te worden.