Categorie: CD-DVD, MUZIEK
Zondag 10 Maart 2019 at 4:39 pm
The Gloaming 3
Eigentijdse Ierse folk
Vier en halve ster
Real World/PIAS
Rik van Boeckel voor Cultuurpodium.nl
Dit is het derde album van de Iers/Amerikaanse folkband The Gloaming. Net als op nr. 1 (2014) en 2 (2016) smeden de 5 musici weer een mooie mix tussen traditie en vernieuwing. Zanger Iarla Ó Lionaird weet zo fraai te fraseren in songs als het ijzersterke Meáchan Rudaí (The weight of things) en het weemoedige Áthas, deels geschreven door de Ierse dichter Liam Ó Muirthile. Hij zingt het in het Gaelic net als alle andere songs. Je kunt je hier de Cliffs of Moher bij voorstellen als een muzikaal filmisch beeld. The Lobster is ‘n geheel instrumentale traditional net als The Pink House dat gekenmerkt door repetitieve patronen tegen het eind van de song.
Het is als de echo van de traditie die doorklinkt in deze moderne tijd en de violen (gespeeld door Martin Hayes en Caiomhín Ó Raghallaigh) klinken zo goed en natuurlijk in deze eigentijdse Ierse muziek. Ze geven die een melancholieke ondertoon mee. Reo begint met heel gedragen zang van Ó Lionaird. Dit gedicht van Sean Ó Riordain klinkt vervolgens zo hemels mooi en verstild en als de zang wordt afgewisseld door violen wordt er een sfeer opgeroepen van een luisterrijk Iers landschap. Die violen beginnen samen met de piano (gespeeld door Thomas Bartlett) in The Old Road to Garry, een zeer traditionele folktrack. Die traditionele sfeer wordt gecontinueerd in Sheehan’s Jigs. Door het krachtige opzwepende vioolspel kun je je als luisteraar op een traditioneel Iers feest wanen. My Lady who has found the Tomb Unattended, is mede door Bartlett’s pianospel en Ó Lionaird’s diepgaande zang heel anders qua sfeer. Dit is dan ook een hele oude tekst uit het begin van de 17e eeuw met een dramatische strekking. Doctor O’Neill wordt in eerste instantie gekenmerkt door een rustig staccato ritme waarover de violen verheven fraseren totdat ze de traditionele folksfeer oproepen. Er zijn hier diverse wendingen te horen, daardoor lijkt het of er drie composities door een nummer gevlochten zijn. Amhrán na nGleann (Song of the Glens), gezongen door Ó Lionair is weer een traditional die een Ierse wereld van vroeger tot leven brengt. Vooral de tekst in het Gaelic roept dat op, ook al versta je er als luisteraar niks van!
Reageer hieronder
Geen reacties