Categorie: MUZIEK, POP-ROCK
Zondag 02 Juni 2019 at 2:21 pm
Hooverphonic geen showband; Muziek staat centraal in afwisselende set
Hooverphonic Paradiso Amsterdam, 30 mei 2019
Door Robin Boer met beeld van Robert Zant (klik voor groter)
Het in 1995 te Sint-Niklaas opgerichte Hooverphonic, dat in de basis bestaat uit Alex Callier (bas, keyboards, programming) en Raymond Geerts (gitaar), bestaat inmiddels al bijna 25 jaar. Na diverse vocalisten kreeg de band een vaste vorm met zangeres Geike Arnaert (zangeres van de hit 'Mad About You'), die in 2008 opstapte en twee jaar later werd opgevolgd door Noémie Wolfs. In 2015 hield Wolfs het voor gezien en afgelopen jaar trad de 18-jarige Luka Cruysberghs (winnares van de vijfde editie van The Voice van Vlaanderen, waar zij al gecoacht werd door Alex Callier). Tevens bracht de groep een nieuw album uit, getiteld 'Looking For Stars'.
De eerste tour met de nieuwe bezetting is inmiddels in volle gang en nadat enkele maanden geleden al het Utrechtse TivoliVredenburg werd aangedaan, is vanavond Paradiso Amsterdam aan de beurt.
De set start (zoals gebruikelijk in Paradiso) ruim een kwartier te laat met 'Concrete Skin': een melancholisch en dromerig lied van de nieuwe plaat. De band is zeskoppig; het trio wordt aangevuld door drums, keyboards en het 'vierde bandlid' Pieter Peirsman op gitaar en vocalen. Cruysberghs is gehuld in een zwart gewaad met een groot deel van haar gezicht verstopt in een capuchon. Haar stem is beduidend anders van karakter dan die van haar voorgangers, wat de muziek weer van een frisse identiteit voorziet. Ze klinkt aangenaam ijl en zuiver, perfect geschikt voor de dromerige kant van de muziek, maar ook in de meer up-tempo nummers is het genieten. Wat wij daarnaast charmant vinden, is dat zij in staat is om ook uit te pakken, zoals in het emotionele 'Vinegar & Salt', met mooie lange uithalen, zonder dat het nodeloos schreeuwerig wordt. Het blijft beheerst, loepzuiver en vooral heel natuurlijk.
De sympathieke Callier schroomt niet om het publiek uitgebreid toe te spreken gedurende het concert (dit soms tot ergernis van enkele 'schreeuwende Hollanders' die dan zo nodig “SPEULUH!” moeten roepen) en laat niet zelden een komische noot vallen. Hij vertelt onder meer dat hij jaren geleden in deze zaal, voor de VPRO, nog getuige was van een concert van de Amerikaanse lo-fi band Sonic Youth, maar een groot deel van het aanwezige publiek leek deze grote inspiratoren van bands als Nirvana, Pearl Jam en Soundgarden niet te kennen. Nog kwalijker achten wij de geringe respons bij het noemen van de naam Burt Bacharach, waardoor Callier en Geerts zich hebben laten inspireren voor de prachtige ballad 'Heartbroken.' “The master of songwriting” aldus Callier. Een waar woord.
Inmiddels heeft het zwarte gewaad plaatsgemaakt voor een fraaie, knalrode jurk. Hits als de oorwurm 'Romantic', het swingende 'Uptight' en uiteraard het orkestrale 'Mad About You' ontbreken niet in de set. Ouder werk krijgt een nieuw karakter dankzij de eigenzinnige invulling van Cruysberghs en reguliere set-afsluiter 'Amalfi' maakt veel indruk, niet in de laatste plaats door de vocale bijdrage van Peirsman en tijdens de toegift worden we nog getrakteerd op de Thom Yorke-cover 'Susprium' die, in tegenstelling tot het origineel, naar onze mening vocaal een stuk beter te verteren is.
De set wordt afgesloten met het slotstuk van de nieuwe plaat: 'Long Time Gone'.
Hooverphonic toonde zich vanavond geen showband; de muziek stond centraal in een afwisselende set, waarin dienstbaar werd gespeeld en de balans goed was. We hopen over een tijdje een mooie live-registratie te kunnen bemachtigen.
Setlist:
Concrete Skin | Lethal Skies | Ether | Vinegar & Salt | Heartbroken | Anger Never Dies | Horrible Person | Eden | Romantic | Sleepless | Jackie Cane | The Night Before | Hiding in a Song | Mad About You | Uptight | One Two Three | Badaboum | Looking for Stars
Encore:
Suspirium (Thom Yorke cover) | 2Wicky | Long Time Gone
Reageer hieronder
Geen reacties