Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK

Woensdag 09 Oktober 2019 at 07:11 am

Zeer gevarieerde avond door Marco Santos met United Art Movement in Grounds, Rotterdam

Marco Santos Marco Santos Kees Gelderblom en Conchita Boon

Voor de zesde keer nodigde de Portugese drummer/componist Marco Santos verschillende artistieke vrienden uit om deel te nemen aan het Festival United van de United Art Movement. Santos woont afwisselend in Portugal en Nederland. Het is het doel van Marco Santos om de eenheid van verschillende kunstvormen op één podium te promoten en zo de kunst aan te prijzen als middel om mensen te verenigen. Net als vorig jaar vond het evenement plaats in het Paard van Troje en Grounds. Het doel is elk jaar nieuwe locaties toe te voegen. Zoals dit jaar de Gelderlandfabriek in Culemborg. Cultuurpodium was aanwezig bij de avond in Grounds. Naast Portugese musici maakten ook een flamenco danseres, een Kaapverdische gitarist, een Turkse zanger/fluitist en een Surinaamse percussionist op de dholak deel uit van de line-up. En net als tijdens de editie van 2018 werd er tijdens de optredens door 2 kunstenaressen getekend en werden er video beelden geprojecteerd op een scherm achter het podium. Het werd zo een zeer gevarieerde avond!

Tekst: Rik van Boeckel met foto's van Rob van Dalen (klik voor vergroting)

Marco Santos bracht solo een bijzondere mix van slagwerk en elektronica. Gezeten achter zijn drumstel bediende hij ook twee kleine toetsenborden, maakte loops met zijn stem en combineerde elektronische soundscapes met drumpatronen, soms rustig dan weer sterk groovend. Soms deed het denken aan de vroege Pink Floyd op het studio album van Ummagumma. Tegelijkertijd werden video beelden van landschappen en wegen geprojecteerd. Een afdaling in een bergachtig landschap begeleidde Santos met een sterke uptempo drumgroove. Na zo’n stevig stuk volgde een dromerig klinkende soundscape. De composities van deze muzikale audiovisuele soundscapes hadden titels als Hearthvoice, The New Time, Sound shadow, Still to come and Common Ground. Daarop volgde een optreden van een heel andere orde. De Nederlandse gitarist Kees Gelderblom, vooral bekend van zijn Braziliaanse muziek, begeleidde de in een lange groene jurk geklede Nederlandse flamencodanseres Conchita Boon. Ze blonk onder andere uit met haar zapateados, de voor flamenco kenmerkende voetenpercussie. Ondertussen werd er live geschilderd door Lise Lore en later door Thea van Doorn. Wat zij schilderden werd na voltooiing op standaards voor het podium geplaatst.

Diogo Duque. Triktopus Lise Lore João Frade.Triktopus

Triktopus

Marco Santos trad ook met twee andere Portugese musici op onder de naam Triktopus. Met João Frade op accordeon en Diogo Duque op trompet. Zij speelden de prachtige stukken Lamento Defiladeiro en Quem Eu. Hier werd Portugese muziek gemixt met jazz en elektronische muziek. Voor wie in Portugal is geweest zoals ondergetekende onlangs ademde deze muziek de sfeer van het land. Door de toevoeging van elektronica werden met trompet en accordeon diverse nieuwe sounds gecreëerd. Verrassend was de komst van de vooral uit Portugezen bestaande body percussion groep op het podium. Dit was zeer interessant om te zien, alleen was de body percussion soms niet goed te horen als drums, trompet en accordeon voluit klonken.

Diogo Duque en Body Percussion groep João Diogo Marco en Body Percussion groep Sinan Arat

Van Um Bom Dia Feliz (Kaapverdië) tot een Pakistaans Soefi lied

Tijdens de pauze was er in de zaal een toespraak van Tomázia Neves Teixeira en Mo Évora van de Kaapverdisch/Rotterdamse organisatie Um Bom Dia Feliz. Zij verzorgen waardevolle activiteiten voor bewoners van bejaarden-en verzorgingstehuizen. Om daar ook voor muziek en gezelligheid te zorgen werken zij nu samen met Marco Santos’ United Art Movement. Daarna voegden zich drie andere musici bij Triktopus, namelijk de Marokkaanse bassist Hassan Altmoumad, de Rotterdams/Kaapverdische gitarist Paulo Bouwman, de Surinaamse dholakspeler Varun Nanda en de Turks/Koerdische zanger/fluitist Sinan Arat (met ney fluit) die aan de muziek een oosters karakter gaf. Sterk was het synchroon slagwerk van drums en dholak. Een apart stuk was toen Marco achter de piano plaatsnam en samen met Sinan Arat voor bijzondere samenzang zorgde in Remembrance. Toen de 7-mans groep weer bij elkaar kwam, werd The Joker, een compositie van de Marokkaanse drummer Karim Ziad, met verve uitgevoerd. Het tekende de internationale multiculturele sfeer van de avond in Grounds nu er een Portugees/Kaapverdisch/Surinaams/Turkse/Marokkaanse  groep op het podium stond! De avond leek te eindigen met het mooie door Sinan Arat gezongen Soefi lied Mast Qalandar uit Pakistan waar ook de body percussion groep aan meedeed. Maar er kwam nog meer! Tot slot werd de vrolijke feestelijke stemming verder opgevoerd toen Marco Santos de cavaquinho pakte, het snaarinstrument dat zowel in Kaapverdische als Braziliaanse muziek wordt gespeeld, en met zijn allen werd gezongen. Het was een mooi slot van een zeer gevarieerde avond!

Na afloop kon er gedanst worden op de muziek van DJ Klapsalon.

Paulo Bouwman Varun Nanda Allen

Meer info over United Art Movement:

www.unitedartmovement.com




Reageer hieronder

Geen reacties





(optioneel veld)
(optioneel veld)
Deze stomme vraag dient ervoor om spam te voorkomen

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.