Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK
Zondag 11 Juli 2021 at 6:28 pm
Gent Jazz - ´Back to Live´ dag twee telt helaas veel te weinig publiek.
Tekst en foto's Jacques Nachtegaal – Het Collectief N&P.
Op dag 2 van Gent Jazz 2021 ontbreekt het zeker bij aanvang om 16.45 uur aan publiek een kleine 800 bezoekers hebben de ingang gepasseerd, het is ook wat levenloos op de Bijlokesite aan de Godhuizenlaan in Gent. De anders zo sfeervolle voortuin van de grote tent ziet er kil en verregend uit. Ik tel twee verliefden die meer aandacht voor elkaar dan voor het openingsconcert van deze tweede dag hebben. Daarbij moet het mij van het hart dat het concert van Donder en Apeland niet echt een verrassend concert als opening van deze tweede dag genoemd kan worden. Harmonium speler Sigbjorn Apeland heeft met de groep Donder slechts één dag kunnen repeteren, dus af en toe sloop er een niet noemenswaardig foutje in het samenspel en een aantal maal was Apeland het spoor ietwat bijster maar een kniesoor die daar op let. Het merendeel van de kleine 800 toeschouwers, is het niet eens opgevallen. Ik vind het rumoerig in de grote tent. De mensen babbelen wat met de tafelgenoot alsof dit concert een behangetje is bij hun conversaties. Mogelijk daardoor of ten gevolge van het zo druilerige weer mis ik iets in de interactie tussen musici en publiek maar ook onder de musici onderling ontbreekt de spanningsboog wat vooral opvalt naar het publiek en met een verkooppraatje voor het album `Het Verdriet`, wat te koop is bij de dj boot, wordt het ietwat sfeerloze openingsconcert van dag 2 enigszins goed gepraat maar nee, overtuigend was dit optreden helaas niet, Terwijl het album mij enige weken geleden redelijk veelbelovend klonk. Ja cd en album verkoop bij de DJ Boot, we worden we er nogmaals aan herinnerd, het ontbreken van onder andere de cd en lp boetiek van Rombaux uit Brugge. Velen met mij zullen het snuffelen in de bakken en het vinden van verrassende aanbiedingen ook nu heftig missen, maar helaas anders is het niet op deze uitgeklede versie van de jubileum uitgave van de 20e Gent Jazz.
Antoine Pierre Urbex Electric was op de alternatieve editie van vorig jaar, met slechts 200 toeschouwers per dag, volgens collegiale info, een enorme tegenvaller de vraag is of het dit jaar kan worden goedgemaakt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het vanavond een lekker concert vond met Bram de Looze aan de Vleugel en o.a. Ben van Gelder op de sax en natuurlijk dat alles onder het wakend oog van componist/drummer Antoine Pierre maar ook de percussionist en geluidenmaker Fred Melempré alsmede bassist Felix Zurstrassen voegen daadwerkelijk toe aan het volgens mij nu wel succesvolle concert. Vooral de duopartijen van trompettist Jean Paul Estlévenart en Van Gelder dragen dit concert. Overigens is sinds dit project Amsterdammer van Gelder toegetreden als vast lid van Urbex Electric. Na het vernoemde tegenvallende resultaat van vorig jaar lijkt nu alles weer goedgemaakt met dit zeer enthousiast ontvangen “Suspended” concert. Overigens is op het platenlabel van Flagey in Brussel het album Suspended live at Flagey uitgebracht. Dus voor wie er thuis nog eens van genieten wil hier ligt je kans
Voor we naar het slotconcert gaan was het de beurt aan 3Man in a Boat ft. Louis Scalvis. Deze sax en klarinet speler drukt stevig zijn stempel op dit concert. Het zou net te overdreven zijn om te stellen dat Scalvis het 3Man in a Boat trio als zijn begeleiders heeft meegenomen, zo sterk is zijn rol. Het is geen musette, maar jazz is het ook niet volledig, noem het jazzy musette een beetje vergelijkbaar met datgene wat Tuur Florizoone met Eric Vloeimans in `Olivers Cinema` deed, een mooie combinatie van verschillende muzikale disciplines waarbij de blazer in dit geval Scalvis (basklarinet en klarinet) en de accordeonist Philippe Thuriot samen, met als ruggesteun de ritmesectie drummer Lionel Beuvens en contrabassist Kristof Roseeuw, tot iets heel moois komen. Eigenlijk een bijzondere vorm van Jazzinterpretatie creëren. Qua sfeer is het mogelijk een rokerige donkere nachtclub (bestaan die trouwens nog) waardig.
En op Gent Jazz is de zon nog niet eens neergedaald toch voel je die voornoemde sfeer en te meer als je even de ogen sluit. Natuurlijk zitten er naast de dromerige lyrische composities ook enkele uptempo stukken bij en de open doekjes die met regelmaat uit het publiek klinken zijn dan ook zeer terecht. Toch beleef ik het meeste plezier aan de zo subtiele, romantisch klinkende, ingetogen stukken. Het optreden met een groot aantal van die mooie lyrische composities en prachtig samenspel, waarbij vooral de basklarinet van Scalvis en de harmonica van Philippe Thuriot elkaar op speelse wijze naar muzikale hoogten weten op te stuwen smaakte naar meer. Het is echt een ware verademing dit concert te mogen horen in de atmosfeer van de immens grote tent van Gent Jazz. Het pakt mij op, en neemt mij mee naar een volgende voorbijtrekkende regenwolk om daar op weg te zweven, rechtstreeks het Gentse nachtleven in Jammer dat ze niet wat meer tijd beschikbaar hadden want het klonk echt als een tierelier. Maar er moet omgebouwd worden voor het concert van de Franse Accordeon virtuoos Richard Galliano
Maar voor ik mij in het Gentse Nachtleven kon storten ging ik, en met mij gelukkig veel meer bezoekers in de tent dan bij het eerste concert van deze dag, nog een mooi anderhalf uur durend, meer dan lovenswaardig, concert van het Richard Galliano quartet beleven. Met een stijl die het midden houdt tussen drie disciplines te weten Jazz, Musette en Gipsy Jazz weet het kwartet van Galliano te overtuigen. Maar het begint eigenlijk al iets eerder. Na het voorstellen van het Galliano quartet, door de omroeper van dienst, komt Galliano alleen het podium op. Hij stopt heel kort zijn pas en kijkt naar zijn publiek, loopt naar zijn stoel, houdt even in, gaat zitten, kijkt naar beneden naar zijn accordeon, glimlacht, pakt hem bijna teder op, stopt armen en handen in de riemen neemt één moment van rust en gaat dan spelen. Hier zit respect in, voor zowel zijn publiek, wat hij meermaals tijdens het gehele optreden bedankt voor het gulle applaus, en zijn muziekinstrument. Het is bijna vertederend hou hij met zijn accordeon, als ware het zijn geliefde, om gaat. Teder, beheerst en dan plots euforisch en temperamentvol, gepassioneerd. Het is alleen al een genot om zijn manier van spelen te zien, laat staan het ook nog zo klankvol en meesterlijk bespeeld te horen. Pas na enkele nummers sluiten zijn drie medemusici aan om dan in een werkelijk oog en oorstrelend optreden een wervelende musette gipsy jazz te beurt te geven. Met diverse mooie composities komt Galliano bij een eerbetoon aan Jean Toots Thielemans. Dat doet hij op een voor mij onbekend instrument dat het midden houdt tussen een heel kleine eenzijdige accordeon, een mondharmonica en een fluit, met het geluid van allen. Het klinkt in ieder geval formidabel. De Franse componist/muzikant heeft in zijn kwartet louter topmusici opgenomen zo schittert Jean-Marie Ecay op de gitaar en Bruno Rousselet op bas en Jean-Christophe Galliano achter de drums vervolmaken het kwartet. Met vooral glansrollen voor Ecay en bovenal voor de meester zelf de Franse, uit Italiaanse ouders geboren, Richard Galliano. Het werd een concert dat mij, en m.i. eveneens het inmiddels duizendkoppige publiek, lang bij zal blijven. Wat een waanzinnig mooi en perfect uitgebalanceerd concert. En diep onder de indruk verdwijnt het publiek in de Gentse Nacht, morgen is er weer een dag, dan wederom met vier concerten met o.a. de Duitse pianist Nicklas Paschburg, Sohnarr, het project van Multi-instrumentaliste Patricia Vanneste, die ruim twee jaar geleden de band Balthazar verliet, maar nu met 4 medemusici u zal laten genieten van welke invloed haar tijdelijk verblijf in Scandinavië haar muzikaal heeft opgebracht en als afsluiter pianist componist en arrangeur Wim Mertens. Het beloofd wederom een heel interessante muzikale dag te worden in het Gentse.
Reageer hieronder
Geen reacties