Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK
Maandag 06 September 2021 at 5:14 pm
Jazz in het Park, Gent, Dag 3: Ook vandaag weer volop zon op dag 3 van Gent´s Jazz In Het Park in het Frans Tochpark in Gentbrugge.
Tekst & Fotografie Jacques Nachtegaal – Het Collectief N&P
BAZ TRIO
Basile Rahola-contrabas, Wajdi Riah-vleugel en Oscar Georges-drums.
Na een zonnige middag vol bezigheden van De Kunstbrug in het kader van De Kunstbrug Activiteiten was het om 18:00 uur weer tijd voor Jazz in het Park. We beginnen vandaag met Baz Trio een echt traditioneel jazztrio met dito muziek keurig binnen de lijntjes. Misschien vind je het risicoloos, maar het is een absolute verademing deze vorm van piano jazz na alle experimentele en Electrojazz die ons de afgelopen 2 dagen gepasseerd zijn. Een toegift is dan ook meer dan op zijn plaats. Deze internationale heren uit respectievelijk Spanje, Tunesië en Frankrijk spelen op mooi gearrangeerde wijze zeer slim geselecteerde stukken. Een enkele maal herken ik Oscar Petersson like materiaal. Geen gepiel maar gewoon mooie trio jazz drum, bas en piano. Zo en niet anders. Het Baz Trio heeft zich voor mij wel bewezen gewoon door subtiel mooi jazzmateriaal te spelen zonder onzin en overbodige smuk.
20:00 u Elvin Galland-toetsen en Stephane Galland drums
Vader en zoon. Niets lijkt mij mooier dan met je zoon of vader je beider passie ten tonele te brengen. Daar tussen opgesteld een vrouwelijke bassiste die helaas niet met name genoemd werd, maar die voor mij als het sterkst uit de strijd kwam. Hoewel ook de zoon Elvin Galland achter de toetsen goed weg kwam was het de routinier en drum docent, vader, Stephane Galland die voor mij door de mand viel. Wat een bak houthakkers teringherrie produceerde hij. Het ontbreekt de beste man volledig aan subtiliteit, wat later op de avond bij zijn leerling Rob Swennen (19 jaar) in Lupa Gang Gang quartet totaal niet ontbrak en daardoor voor mij klassen beter drumde dan zijn rechtlijnige leermeester. Maar dat terzijde. Het materiaal van Galland & Galland is vooral dankzij de bassiste en de jongste telg interessant om aan te horen tot dat de oude Galland met overdadig krachtig gebonk en gehak de boel weer laat ontsporen. Ik zou deze twee jongelingen graag een keer horen met een subtiel en krachtig drummer zoals Lander Gyselinck ik veronderstel dat het dan klassen beter zal klinken. Natuurlijk is het een dingetje om je vader aan de kant te schuiven maar het zal vooral zoonlief zeker ten goede komen. En ergens vrees ik ook een beetje aan de leskwaliteit van vader Galland, want spelend op deze wijze, kweek je allemaal drummers die direct bij Staatsbosbeheer als houtkappers aan de slag kunnen. Maar mogelijk is hij als docent beter dan als begeleider van zijn zoon.
22:00 u Lupa Gang Gang Quartet
Anton Robberechts-gitaar&zang, Miel de Koninck-Toetsen, Lena Thijs-Zang&basgitaar & Rob Swennen-drums.
De jongste band op deze editie van Jazz in het park, maar ze zijn wel top of the bill op deze zaterdagavond en zeker niet onterecht.
De presentator van dienst, had ze al aangekondigd als de Belgische Steely Dan en inderdaad als je ze bezig hoort,
zeker door de knappe keyboard partijen en de sterke strakke bas van Lena Thijs en bovenal het gitaarspel van Anton Robberechts doet de vergelijking met de voormalige Amerikaanse superband van Donald Fagen wel opgaan. Met goede begeleiding zal deze band het heel ver kunnen brengen. Daarnaast is het materiaal verbazingwekkend goed en zijn de arrangementen echt helemaal af. Vanaf nu ben ik Lūpa Gang Gang quartet fan. Tot nu toe de beste formatie van dit festival na 3 van de 4 dagen. Verdomme wat een klasse wat een talent.
De laatste dag begint op de zonnige zondagmiddag
De zon heeft de temperatuur tot 26 graden doen oplopen en het publiek zoekt schaduwrijke plekken op zoals in de grote overkappende tent. Programmeur en organisator Jeroen de Weder loopt als een zeer tevreden mens rond, het is alweer helemaal gevuld. Ik denk zelfs dat het iets meer dan de geplande 400 toeschouwers zijn, maar allen zeer gedisciplineerd met het mondkapje op tot ze hun plaats hebben ingenomen. Opvallend de talrijke aanwezige kinderen. Dat is een goed teken, de jeugd geeft toekomst aan de jazz.
14:00 u Grand Picture Palace
Anneleen Boehme-contrabas&composities,Rob Banken-basklarine, Cedric De Lat-trompet, Berlinde Deman-tuba, Matthias De Waele-drums, Juno Kerstens-cello, Rhea Vanhellemont-altviool, Linde Verjans-viool en Laura Kennis-viool
De openingsact is van Grand Picture Palace een formatie van 9 personen onder leiding van contra bassiste Anneleen Boehme. Ze spelen muziek die een mooie combinatie van Jazz en nieuw klassiek is. De ideale, heerlijke opening op deze warme zondagmiddag. Het is een perfect ingespeeld orkest, waarin een aantal musici die tevens muziek docenten zijn. De stukken die gespeeld worden klinken, mede dankzij de geweldige geluidstechnici op dit festival, alsof er een digitale perfect gemasterde opname wordt afgespeeld. Tot in de finesses klinkt het perfect en ook de onderlinge balans tussen drums en violen is nergens dissonant. Echt alle lof voor de geluidsmensen en natuurlijk aan Grand Picture Palace wat werkelijk een subliem concert spelen met glansrollen voor Cedric de Lat op trompet, Juno Kerstens, cello en Berlinde Deman op de Tuba naast vanzelfsprekend de geweldig spelende Anneleen Boehme. Wat overigens voldoende over de kwaliteit van de musici zegt is dat ze in maart nog even samengespeeld hebben en voor dit concert die zelfde morgen slechts een ruim uur hebben kunnen repeteren. Zulks egt volgens mij voldoende over hetgeen deze musici in hun mars hebben. Een naam om te onthouden Grand Picture Palace.
15:00 u Brazzmatazz.
Sanne Werkers
In een gesprek met festivalprogrammeur Jeroen De Weder noemde ik hen al de huisband van het festival. Zij verzorgen op de slotdag 2 wandelconcerten. Dit doen ze al jaren. Toen ik hen voor het eerst zag in het Zuidpark was ik direct getroffen door de uitstraling die de formatie heeft. Deze voormalig straatmuzikanten, goed op de hoogte van hoe en met wat je de voorbijgangers aan je kan binden en ze kan overhalen munten in de instrumentenkoffer te gooien, maken als verwacht, een heerlijke show. Dirigent en animator Sanne Werkers maakt er een hele show van waarbij het publiek rechtstreeks aanspreekt. De allen bijzonder aangeklede musici beelden allen op zich figuren uit die ze met hun muziekinstrument nog eens versterken. Ondanks de hoge temperatuur blijven de soms bloedhete kledingstukken, hoeden en accessoires aan of op. Het is allemaal onderdeel van de show, die niet alleen muzikaal maar ook als kijkspel een feestje is.
Later deze dag spelen ze nog een show.
16:00 u Laughing Basterds
Michel Mast-tenorsaxofoon, Jan-Sebastiaan Degeyter-gitaar, Eline Duerinck-cello, Nils Vermeulen-contrabas, Marcos Della Rocha-drums
Mooie nagenoeg traditionele jazz met als oude rot Michel Mast op de tenorsaxofoon en rondom hem een greep aan geselecteerde kwaliteitsmusici zoals gitarist Jan-Sebastiaan Degeyter en drummer Marcos Della Rocha. Interessant zijn ook de bijdragen van Eline Duerinck achter de cello. En bassist Nils Vermeulen.
De oude bastard Mast (70 jaar), speelt nog steeds op meesterlijke wijze de tenorsaxofoon. Veel van het gespeelde werk is van zijn hand of door hem in hervormd arrangement door hem bewerkt. Ook leveren andere bandleden hun bijdrage zoals drummer Della Rocha die `The Birds Near Her House` van John Lurie in een nieuw arrangement stak . Of de twee composities die ook op het album `Unanimal` van Laugning Bastards terug te vinden zijn en welke geschreven zijn door bassist Nils Vermeulen `VIIT` en`Georg` . Kortom alle bandleden leveren op meerdere manieren hun bijdrage aan het werk van Laughing Bastards. Overigens zal er binnen enige tijd een nieuwe album, het vierde inmiddels, verschijnen en vandaag hoorden we al een klein voorproefje.
“Queen of all ears”, het favoriete nummer van de band, wordt dan ook vol enthousiasme door de bandleden opgepakt. Binnen deze formatie speelt heel veel communiteits gevoel In de verschillende stukken door en daardoor is er ook nog eens voldoende ruimte voor soli door de afzonderlijke leden maar dan ook wel weer keurig in het geheel van de band ingepast, waardoor de soli nimmer geestdodend of te egocentrisch overkomen.
17:00 Brazzmatazz 2e sessie.
Voor samenstelling zie eerdere concert 15.00 uur
Ten tweede male spelen de musici van Brazzmatazz vandaag op de kleine weide nabij de biertappers, die het met dit warme weer het haast niet kunnen aanwerken. Maar ondanks de warmte en staand in de volle zon spelen de musici van Brazzmatazz hun 2e set. Haast nog enthousiaster dan de eerste set gaan ze zelfs met een aantal kinderen in het kielzog in polonaise langs de tafels en stoelen van het zittend publiek onder de tent. Eenmaal weer buiten gaat de groepsshow verder. Na afloop vertelde bandleider Sanne Werkers dat ze blij zijn weer voor een groot publiek op te kunnen treden het is de vierde keer op rij dat ze op Jazz in het park spelen en vooral dit keer na een lange tijd van niet kunnen spelen is dat echt een groot plezier. Dat plezier straalt dan ook van alle leden van deze grote formatie af hoewel er ook blijdschap op de gezichten valt af te lezen als ze terug in de muzikanten kamer zijn om hoeden en andere bloedhete attributen af te leggen. Brazzmatazz bracht ten tweede male muzikaal plezier en feest vandaag.
18:00 Eric Legnini trio Six strings under
Eric Legnini - Piano, Thomas Bramerie-contrabas en Rocky Gresset –Gitaar.
Legnini, Brusselaar die tegenwoordig hoofdzakelijk in Frankrijk verblijft heeft als trio een redelijk opmerkelijke keuze gemaakt voor piano, bas en gitaar, in plaats van de geijkte drums. De sound van het trio wordt daardoor wezenlijk anders dan met drums als slotstuk van het driemanschap. Hij opent met traditionenele trio jazz uit de jaren 50 en 60 uit de vorige eeuw. Zoals oa Nat “king” Cole het met zijn trio speelde om te vervolgen met eigen materiaal. Zoals het zelf geschreven samba stuk “La Mangierre”
Zoals de samba school in Brazilië waar hij ooit lessen nam tijdens een tour met Toots Thielemans. Het is een concert met jazz in vele variateiten van bossa nova en standaard trio jazz tot samba en Gypsy jazz. Zeer gevarieerd helaas maar 57 minuten inclusief de twee toegiften. Eigenlijk dus veel te kort, en dat terwijl Legnini het zichtbaar naar zijn zin had en vol overgave en met plezier achter de vleugel zat. Maar we hebben genoten en daar ging het om.
Nu nog 1 nacht Gent, waarschijnlijk straks naar één van die echt Gentse jazzcafés´ en dan morgen terug naar het zo wezenlijk anders zijnde Holland.
Het was weer genieten in Gent op naar volgend jaar in Jazzstad nummer 1 van België.
Gent´s Jazz In Het Park keert terug in het eerste weekend van september 2022, op een nog nader te bepalen sfeervolle Gentse locatie. Ik twijfel er niet aan dat ook dat festival een succes zal worden.
Reageer hieronder
Geen reacties