Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Dinsdag 31 Oktober 2006 at 09:31 am
Tony Lakatos Gypsy Colours “ Spannend en meeslepend
Door René den Hilster met foto's van Sang-Myung (klik voor vergroting)
Bimhuis 25 oktober 2006
Roept men zigeunerjazz dan wordt er al snel gedacht aan Django Reinhard of iets in die stijl.. Het moet eerlijk gezegd worden, ook uw verslaggever had dit vooringenomen beeld. De opgegeven bezetting, zonder gitaren, nam ik met een korreltje zout en bij het binnenlopen van de zaal keek ik meteen of er toevallig toch niet wat gitaren op het podium aanwezig waren. Niet dus, dat stemde hoopvol maar wat ik wel kon verwachten bleef vooralsnog in het ongewisse.
Dat het dus ook anders kan bewees Tony Lakatos met zijn project Gypsy Colours. Tony neemt de Hongaarse zigeunermuziek als leidraad voor zijn composities. Deze Hongaarse zigeunermuziek is hoorbaar geënt op mineurreeksen, is zeer melodieus en meeslepend en lijkt eigenlijk uitstekend voor jazzinterpretaties geschikt. Het resultaat was een serie composities die John Coltrane niet hadden misstaan. Sowieso waren de Coltrane invloeden ruimschoots aanwezig deze avond. En dat maakte het concert er zeker niet minder op.
Opvallend is dat Tony Lakatos de rol van Coltrane moeiteloos op zich neemt maar daarbij toch duidelijk zichzelf blijft. Een goede blazer deze Tony Lakatos die zich met recht één van de belangrijkste tenorsaxofonisten van Europa gerekend mag noemen. Maar ook de band die hij meegenomen had was niet mis.
Zoals vele pianisten uit die contreien was broer Bela Szakcsi Lakatos, een virtuoze pianist die excelleerde in zowel het jazzmatige als het meer klassiek georiënteerde werk. Bassist Gyorgy Orban was de ritmische rots in de branding. Drummer Andras Lakatos was de zwakke schakel in de ritmesectie. Zijn bijdragen waren soms wat rommelig en swingde niet altijd. In een aantal stukken kreeg het kwartet versterking van zangeres Agnes Szaloki. Haar bijdragen gaven de composities een extra authentieke sound.
Het optreden werd geopend met Crying Way From India waarin het kwartet al direct in Coltrane sferen terecht kwam. De daaropvolgende stukken kende bijna allemaal vocale thema’s maar gelukkig bleef er genoeg ruimte over voor lange solistische bijdragen die vooral Tony Lakatos interessant wist te vullen, waarbij hij regelmatig in Coltraneland te vinden was.
Een mooi optreden dat je meenam op avontuur en van het begin tot het eind spannend bleef.
Line up:
Agnes Szaloki - vocals,
Tony Lakatos - saxophones,
Bela Szakcsi Lakatos - piano,
Gyorgy Orban - bass,
Andras Lakatos - drums
Reageer hieronder
Geen reacties