Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Zondag 28 Januari 2007 at 11:11 pm
Vinicius Cantu ¡ria boeit van de eerste tot de laatste seconde
Door Marina den Hartog met foto's van Jeroen van der Ent (klik voor groter)
Gezien in het Bimhuis op 26 januari 2007
Met een prachtig instrumentaal nummer, vermoedelijk geïnspireerd op geluiden afkomstig uit het Amazonegebied, zet Vinicius Cantu ¡ria meteen de toon van dit indrukwekkende concert. De gitarist/zanger is geboren in Manaus, de grootste stad van dit onmetelijk gebied. Deze geboortegrond heeft onmiskenbaar invloed gehad op zijn muzikale ontwikkeling. Op zijn zevende is hij naar Rio verhuisd en ook dat is te merken.
Zonder dat Cantu ¡ria nadere uitleg geeft, komen tijdens het concert allerlei Braziliaanse muziekstijlen aan bod, zoals de baião, maracatú en natuurlijk de bossa nova. Tijdens de nummers worden uitstapjes gemaakt naar jazz en funk. Sinds halverwege de jaren negentig woont hij in New York, wat ongetwijfeld doorwerkt in zijn muziek. Het concert is een dwarsdoorsnede van diverse stijlen. De heel specifieke interpretatie die Cantu ¡ria daaraan geeft is uitermate boeiend. Ieder nummer is een avontuur op zich. Aanvankelijk heb je geen idee wat er komen gaat, maar de harmonieën en ritmes passen zo mooi in elkaar dat na enkele maten steeds weer een prachtig geheel ontstaat. Het is bijna sereen. Wat een sfeer weet deze man te creëren. De musici die Cantu ¡ria bijstaan zijn stuk voor stuk voortreffelijk. Trompettist Michael Leonhart speelt subliem en weet ongelofelijk subtiele klanken uit zijn instrument te halen. Na iedere solo onthaalt het publiek hem op een enthousiast applaus.
Intussen is het Bimhuis bomvol. Ondanks de drukte is het publiek muisstil. Vinicius Cantu ¡ria is spaarzaam met woorden. Zo kondigt hij bijvoorbeeld geen enkel nummer aan of af; de rijkgeschakeerde muziek die hij met zijn band neerzet spreekt voor zich. In het tweede deel van het concert horen we een prachtige uitvoering van het bekende ‘Corcovado’ (Quiet nights of quiet stars). Dit nummer begint met een soort handpercussie waarbij drie musici, min of meer handenwrijvend, een heel subtiel ritmisch geluid produceren terwijl Cantu ¡ria, verder alleen nog begeleid door de bassist, zingt en gitaar speelt. Wat een mooie vondst.
Er volgen een paar echte ‘latin’-nummers, waaronder een met Engelse tekstfragmenten die ironisch verwijzen naar Brazilianen die zich in andere landen vestigen: “We make some money, we make a big deal, we make some money before we go back to Brazil!” Het laatste nummer is ‘Ela é carioca’. De zaal zingt op verzoek van Cantu ¡ria bepaalde delen mee. Even is het net alsof we in Brazilië zitten, terwijl het publiek zo op het oog toch voornamelijk Nederlands lijkt te zijn. Dit slot illustreert het bijzondere karakter van dit fascinerende concert.
Bezetting:
Vinicius Cantu ¡ria “ zang en gitaar
Michael Leonhart - trompet
Paul Socolow - basgitaar
Adriano Santos - drums
Dendê - percussie
Reageer hieronder
Geen reacties