Categorie: FESTIVAL, STRAATTHEATER
Maandag 28 Mei 2007 at 09:39 am
Fries Straatfestival is blijvertje
Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)
Iedere laatste zaterdag van mei is het raak in Leeuwarden. Als je van straattheater en leuke frisklinkende, vooral jonge bandjes houdt en misschien ook nog in noordelijk Nederland woont, dan mag je dit niet missen.
Nou, ik woon dus niet in het noordelijk gedeelte Nederland maar ben als liefhebber van goed (internationaal) straattheater (in een leuke entourage; ook niet onbelangrijk) altijd wel present. En dat al sinds de afgelopen 5 jaar. Zolang bestaat dit festival namelijk in zijn huidige vorm.
Programmeur Sylvia van den Berg, gepokt en gemazeld in de wereld van het internationale straattheater, weet ieder jaar weer een programma samen te stellen waarbij een ieder, kind, jongere en volwassene, aan zijn/ haar trekken komt. Geen grote dure spektakelvoorstellingen, daar is geen budget voor en past ook niet in het concept van het festival, maar veel kleine, al dan niet mobiele, voorstellingen.
Afgelopen zaterdag was ’t dus ook weer zover. In het centrum van de stad langs de Nieuwestad, Lange Pijp, op het Raadhuis- en Waagplein, maar ook in een wat rustiger omgeving zoals de tuin van de Fryske Akademy en de Prinsentuin had je de voorstellingen voor het uitkiezen. En als je niet kiezen kon of wilde dan had je een dikke kans dat je ineens oog in oog stond met een drietal giraffen van Teatro Pavana of de knotsgekke Mathilda & George. Op het Waagplein bouwde de Zwitserse kunstenaar Georg Traber gedurende de gehele middag aan zijn bamboe-installatie bestaande uit 50 bamboe stokken en touwtjes. Bijzonder hieraan is dat, terwijl hij bouwt, ook continu op het bouwwerk zelf staat. Al doende werkt zich zo 5 meter recht omhoog. Bijzonder knap.
Rondzwervend als oud vrouwtje met een paraplu met allerlei touwtjes daaraan vast was Lieselotte Motte (Dld) met haar Konzert f ¼r 60 zugehaltene Ohren. De bedoeling was dat je twee touwtjes tweemaal om een vinger draaide en daarna je de vingers in je oren stopte. Op dat moment toucheerde Lieselotte met een houten pollepel andere attributen zoals een eetlepel die ook aan een touwtje aan die paraplu hing. Het resultaat leverde, aan de gezichten van de “deelnemers” te zien, een zeer bijzondere geluidservaring op. Gedurende geruime tijd gedurende de middag konden telkens vier mensen tegelijkertijd van deze ervaring genieten. Klein maar fijn.
In de tuin van de Fryske Akademy speelde een programma af dat bij uitstek geschikt was voor jonge kinderen (ook zeer geschikt voor volwassenen overigens). Neergestreken was Altrego uit Duitsland met de voorstelling Aloha Hé. Deze voorstelling van slechts 18 minuten bestond uit prachtig poppenspel (met prachtige uit hout gesneden poppen) rondom een mannetje en een vogel die elkaar ontmoeten tijdens een vakantie in een bootje. Ze kunnen het eerst niet zo goed met elkaar vinden. Zodra ze echter door een haai bedreigd worden besluiten ze vrienden te worden........
Tevens speelde meerdere keren gedurende de middag Ruut van Hooft zijn altijd grappige act Der Baloenenknakker.
Naast straattheater en bandjes was er deze editie ook plek ingeruimd voor de locatievoorstelling Zaakjes door Stichting Winkelstraat. Geïnteresseerden die vroegtijdig gratis kaartjes hadden bemachtigd (er dat waren er maximaal 120 stuks) gingen onder begeleiding gedurende ruim 90 minuten langs een zestal kleine winkeltjes alwaar een aantal toegewijde winkeliers (en hun klanten) de wereld lieten zien die achter hun glimlach verscholen ligt. Een aantal lokale winkeliers (o.a. een slager en kapper) hadden hiervoor enkele momenten gedurende de middag hun winkel beschikbaar gesteld. .....en zat je toevallig al bij de kapper wanneer de voorstelling “langskwam” dan maakte je ineens deel uit van een mini-voorstelling......
Een andere bijzondere voorstelling was die, van de voor mij volkomen onbekende, Jashgawronsky Brothers met Boom, Brush, Crush. Deze drie mannen met vet aangeplakte nepbaarden zeggen uit Armenië te komen alwaar ze gevormd zouden zijn door ene Alga Pescaturian, een beroemd componist met een sterke voorliefde voor vreemde instrumenten. Nou of dat allemaal waar is werd mij niet duidelijk. Ik heb mijn twijfels maar dat is verder niet van belang. Wel duidelijk was dat de mannen heel muzikaal en grappig waren en daarnaast ook nog heel creatief waren met, inderdaad, zeer vreemde instrumenten zoal bijvoorbeeld een zak chips en een fles spuitende frisdrank. Een zeer amusant optreden!
Naast deze voorstellingen was er veel neer aan straattheater te zien. Leuk, gezellig en allemaal gratis.
De festivaldag duurde nog tot na middernacht met ondermeer op het programma The Beatles Revival, een uit Praag komende look-a-like band die mede door hun gelijkenis nauwelijks van de echte Beatles te onderscheiden zouden zijn. Ik heb dat niet meer gezien. Wel gezien en gehoord heb ik de Jan Akkerman Band. Op ongetwijfeld het meest ongezellige maar wel grootste plein van Leeuwarden, het Wilhelminaplein nabij Zaailand, stond vroeg in de avond good old, maar nog steeds virtuose Jan Akkerman. Akkerman speelde begeleid door een drietal jonge bekwame musici oud- (Focus) en nieuw materiaal.
En dat het Leeuwarder publiek hem nog lang niet vergeten is bleek wel uit de toestroom van het veelvuldige (40+ publiek). Een mooi toetje voor een dag met veel straattheater-zien in Leeuwarden.
Daarna bleef het nog lang onrustig in de stad.....
Fries Straatfestival - website
Reageer hieronder
Geen reacties