Categorie: POP-ROCK, JAZZ, FESTIVAL
Zondag 27 Mei 2007 at 9:09 pm
Grooven tijdens sterke tweede dag The Hague Jazz
Door Serge Julien en Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Waren we al onder de indruk van de eerste dag van The Hague Jazz, de tweede in de voorverkoop al uitverkochte dag is zonodig nog interessanter kijkend naar de sterke programmering. Net zoals bij het North Sea Jazz festival is het op The Hague Jazz lastig om een keuze te maken welke bands je gaat bezoeken aangezien het maar vaak genoeg voorkomt dat je favorieten tegelijkertijd spelen. Het zaterdagprogramma bevat niet geringe namen als Al DiMeola, Solomon Burke, Candy en Hans Dulfer, Tania Maria, Koop, Benjamin Herman, Jean Luc Ponty, Jan Akkerman, Han Bennink en Michiel Borstlap.
We maken de keuze de minder traditionele jazz te gaan beluisteren en zoeken vooral naar de funky grooves. De groove kan zondermeer worden gegarandeerd door Candy Dulfer en haar Funky Stuff die de tweede dag opent in de A Train tent. Een optreden dat op zich niks nieuws biedt dan wat je verwacht van Candy maar daar is niks mis mee want haar funky nummers gaan erin als zoete koek. Tussen die nummers zit nieuw werk van het eind juni te verwachten album Candy Store. Deze CD wordt uitgebracht bij het Amerikaanse label Heads Up waarmee Candy in zee is gegaan. The Hague Jazz heeft een primeur als tijdens een persconferentie de samenwerking tussen de saxofoniste en het prominente platenlabel wordt bekrachtigd met het tekenen van het platencontract. In de catacomben van het World Forum vind wat later een optreden plaats van niet alleen een van neerlands beste en meest veelzijdige jazzsaxofonisten maar ook een van de beste geklede: Benjamin Herman. Met diens quartet bestaande uit Joost Kroon op drums, Ernst Glerum op contrabas en de onnavolgbare Anton Goudsmit op gitaar speelt hij een aantal stukken uit zijn repertoire waarin plaats is voor tempowisselingen en chaotische spel elementen (D-day is een prachtig voorbeeld) maar erg knap en avontuurlijk. Ook zijn geprezen CD The Itch is vertegenwoordigd in de set. Een fantastisch op elkaar ingespeeld quartet!
In Blakey’s Corner spelen de Brooklyn Funk Essentials die dik tien jaar geleden een hit scoorden met het lekkere The Creator Has A Masterplan. Op het moment dat we ons tussen het publiek voegen wordt ook net dit nummer ingezet maar als blijkt dat het een drakerige behandeling krijgt druipen we ook heel snel weer af. Wellicht onterecht na slechts een nummer maar dan gaan we liever kijken wat Kid Creole & The Coconuts nog weet te bieden anno 2007. De mix van disco funk en Caribische ritmes zorgt er in de jaren tachtig voor dat de dandy August Darnell met zijn schaarsgeklede kokosnootjes hits scoort met onder andere Annie, I’m Not Your Daddy, Hey Mambo en Endicott. Er bestaat altijd een gevaar dat wanneer dergelijke groepen weer worden gereanimeerd, het resultaat een schimp is van wat het was. In dit geval pakt het wonderwel goed uit. Een funkfeest dampt van het podium af en Creole ziet er in zijn paarse gangsterpak en zwarte hoed weer net zo uit als in de hoogtijdagen. Ook een nieuwe generatie Coconuts krioelt om hem heen en het publiek amuseert zich feestelijk bij dit weerzien. Een absolute verrassing!
Van een heel ander kaliber en eenzaam hoog niveau is het optreden van gitaarvirtuoos Al DiMeola. Vorig jaar stond de man ook op het festival en liet daar zo’n onweerstaanbare indruk achter dat hij op veler verzoek werd geprolongeerd op de tweede editie van het festival. Een vol World Forum theater is getuige van man’s fabelachtige spel. Er is minimaal contact met het publiek. Hij gaat volledig op in zijn geïnspireerde en avontuurlijke gitaarspel waarin het ook geweldig is om te zien hoe de linkerhand virtuoos over de hals heen gaat. Hij wisselt elektrisch en semi acoustisch af en wordt begeleid door een prima band waarin percussionist Gumbi Ortiz opvalt.
Helaas een veel te kort optreden van een uur maar de schoonheid is er niet minder om! Een absoluut hoogtepunt!
In Louis’ Basement is het Braziliaanse muziek wat de klok slaat. Naast Marcos Valle treedt oudgediende Tania Maria aan die met haar donkere en sensuele vocalen een jazzy en soulvolle set doet waarin ze onder andere een niet onverdienstelijke versie doet van Mas Que Nada en natuurlijk haar grote hit Come With Me. Het programma in Louis’Basement is dan al een uur uitgelopen als om 1.30 een van de leukste en beste live bands in Nederland Zuco 103 haar mix van elektronische muziek jazz, funk en opzwepende Braziliaanse ritmes ten gehore brengt. De band geeft een uiterst energieke set waarin de altijd stralende en amicale zangeres Lilian Vieira het publiek aanzet tot meezingen en dansen. Onweerstaanbaar lekker en zo wordt met Zuco 103 de tweede editie van The Hague Jazz waardig en feestelijk afgesloten!
Den Haag heeft met The Hague Jazz een volwaardig vervangend jazzfestijn. De zeer geslaagde tweede editie roept met haar prima organisatie, de sterke programmering van nationale en internationale artiesten en relaxte ambiance overwegend positieve gevoelens op en smaakt daarom naar meer. De volgende editie staat gepland op 23 en 24 mei volgend jaar en daar kijken we nu al reikhalzend naar uit. The Hague Jazz is here and it’s here to stay!
The Hague Jazz - website
Reageer hieronder
Geen reacties