Categorie: POP-ROCK, MUZIEK
Dinsdag 25 November 2008 at 10:00 pm
Crossingborder brengt folk, indie muziek en schrijver Louis Theroux
Tekst en beeld van Erik van Nieuwland
Als ik op donderdag de puzzel van de locaties heb doorgrond en met mijn jas aan (dat was zeker nodig) via buiten naar het toneelgebouw ben gelopen ga ik mij eerst opwarmen aan Ra Ra Riot. Een New Yorkse Band met 3 heren, op gitaar en keyboard, en 2 dames, die opvallen met elektrische bas en viool. Dit alles gaf een speciale mix aan geluid naast de energieke zanger Wesley Miles. Door naar de Koninklijke schouwburg waar Alela Diane haar akoestische Folk muziek vertolkten. De sobere en breekbare nummers werden enthousiast ontvangen door de volle zaal, waardoor Alela de schroom wat van haar afgooide.
Met wat oneliners en opmerkingen als :”great to be here” zong ze haar liedjes van de cd “The Pirate Gospel” en enkele nieuwe nummers. De nominatie voor een award werd met groot gejuich onthaald, we gaan nog veel horen van deze dame. In de andere “rooms” werden verschillende schrijvers aan de tand gevoeld en was het mogelijk om bij Paagman je boek te kopen en te signeren.
Deze avond was uitverkocht en dat was bij sommige zalen dan ook te merken. Snel vol en dan maar hopen dat mensen de zaal verlaten om toch een glimp op te vangen van bv Rachel Unthank. Opvallend was trouwens ook het jonge publiek op deze avond die blijkbaar wel houden van de speciale sfeer op dit festival van schrijvers en minder gangbare muziek.
Next on line voor mij : Van Dyke Parks en de schotse Inara George. De wereldprimeur is voor Crossing Border want beide artiesten worden door een orkest ondersteunt onder begeleiding van Van Dyke Parks. Laatst genoemde is een omnivoor op muziekgebied als componist, muzikant en acteur en nu dus als orkestleider. Hij werkte o.a. samen met Brian Wilson va de beach boys en U2. De fragile Schotse zangeres begon met ingetogen gezang. Nauwelijks hoorbaar moest ze haar zenuwen en verlegenheid overwinnen voor een opnieuw bomvolle zaal. Ze riep dan ook : “Dat ik hier mag staan ik kan het niet geloven!”. DE schrijver van de avond voor mij was Louis Theroux, met zijn Engelse humor en ondersteund door enkele videofragmenten van zijn televisie programma over freaks from the USA, kreeg hij de lachers op zijn hand. Een onderhoudelijk uurtje met de man zal zeker weer fans hebben opgeleverd. De afsluiting van de avond moest Dead Cab for Cutie worden en dat vonden meer mensen. Een enthousiaste menigte begeleiden de mannen die met indiepop proberen een voet aan de europese bodem te krijgen. Wat mij betreft gelukt!
Reageer hieronder
Geen reacties