Categorie: CD-DVD, JAZZ
Dinsdag 28 April 2009 at 03:39 am
Martin Bril en de CD Presentatie van Eric Vloeimans Fugimundi in Paradox
Paradox, Tilburg - 22 april 2009
Tekst en beeld Louis Obbens (klik voor vergroting)
Het was alsof de 'duvel' ermee speelde die avond en de uren die daarop volgde. De verbinding tussen Martin Bril en Fugimundi begint ergens in februari 2009. Martin Bril, die veel meer geassocieerd wordt met zijn liefde voor popmuziek (met name Bob Dylan) dan met Jazz, beschreef destijds in de Volkskrant zijn fascinatie voor de muziek van ‘Fugimundi’s Summersault’.
Deze column in de Volkskrant, door Vloeimans terecht opgepikt als een groot compliment voor zijn muzikale ontdekkingstocht, zorgde voor een ontmoeting tussen beide kunstenaars. Uiteindelijk leidde dit contact tot het verzoek van Vloeimans aan Bril om de ‘linernotes’ van de in Paradox Tilburg gepresenteerde CD, Live at Yoshi’s, te schrijven.
De CD, tijdens de pauze van het optreden door mij aangeschaft, maakte via het kleine ronde stickertje linksonder op het hoesje subtiel gewag van dit feit. Met het cellofaan nog om de CD liep ik, de ochtend volgend op het optreden, gewoontegetrouw de Volkskrant van de vloer oppikkend, naar de ontbijttafel.
Van mijn aanvankelijk plan om de ochtend te starten met het lezen van deze ‘linernotes’, kwam niets. Mijn blik op de ochtendkrant beef rusten op de overweldigende foto van Martin Bril. Zonder ook maar een woord te lezen wist ik dat Martin Bril moest zijn overleden. Het maakte de avond daaraan voorafgaand al even gedenkwaardig als bizar.
Wellicht ten overvloede: Fugimundi is één van de vele projecten waaraan de drie Nederlandse muzikanten deelnemen. Opvallend is het samengaan van de drie instrumenten: trompet,piano en gitaar. Twee akkoordinstrumenten, een trompet en de afwezigheid van een volledige ritmesectie. Deze unieke benadering is muzikaal prima in balans en legt de ziel en zaligheid van de individuele muzikanten bloot.
Het trio presenteerde exclusief voor Nederland de CD, die volgens Vloeimans niet meer dan een weerslag is van de uitgebreide tour door de Verenigde Staten eind 2008. De composities, overwegend van Vloeimans zelf met sporadisch een bijdrage van Goudsmit en Fraanje, zijn van een bijna ondraaglijke schoonheid. (Zie YouTube filmpje)
De lastig te definiëren muziek heeft vanwege het zoekende karakter, het durven nemen van risico’s en voortborduren op andere stijlen, het meeste weg van geïmproviseerde muziek. De composities haken aan bij een grote diversiteit van muzikale stijlen over de wereld. Zo kent bijvoorbeeld het aan Marc Ribot opgedragen ‘Harry Bo’ een Cubaans karakter, `Corleone’ lijkt bijna gepikt uit het grote maffioso songbook, het nummer met de de veelzeggende titel ‘Fatima’ is doorspekt met oosterse mystiek en kent het repertoire zelfs een Amerikaanse ‘standard’ in de vorm van ‘Somewhere over the Rainbow’.
De spelvreugde en de interactie met het publiek kent eigenlijk zijn gelijke niet binnen de toch al zo bloeiende Nederlandse muziekwereld. De transparantie en de gekozen vrijheid biedt ruimte voor het oproepen van een veelheid aan stemmingen. Zo startte ‘Philip’ ingetogen en zachtaardig maar liet de groep het nummer aan het einde toch bijna exploderen. Vrijer, gewaagder en spannender ging het eraan toe in Fraanje’s ‘March of the Carpenter Ants’ en het sensitieve werd ondermeer opgepakt bij ‘Somewhere over the Rainbow’. Maar ook de weemoed, het onheilspellende en de humor werden niet geschuwd!
Zonder afbreuk te doen aan de lyriek van Fraanje en de extraversie van Goudsmit leek Vloeimans zowel in de technische beheersing van zijn instrument als in zijn zeggingskracht naar nog grotere hoogten gegroeid! Een beter geluid, nieuwe ideeën en ‘last but least’ het kunnen vertellen van een verhaal.
Of zoals Martin Bril het verwoordde: “iedere kunstenaar, groot en klein, is opzoek naar zichzelf. Maar weinigen slagen. De meesten falen omdat ze niet zichzelf durven zijn. Dat is wat Eric Vloeimans zo fascinerend maakt; hij voelt zichzelf de kunstenaar die hij is”.
Eric Vloeimans bij De Wereld Draait Door:
Line-up Fugimundi:
Eric Vloeimans: trompet
Harmen Fraanje: piano
Anton Goudsmit: elektrische gitaar
Reageer hieronder
Geen reacties