Categorie: DANS, FESTIVAL, MUZIEK, WERELDMUZIEK
Maandag 10 Augustus 2009 at 9:05 pm
Fenomenaal eerbetoon flamencogitarist Chicuelo aan Camarón de la Isla.
Door Rik van Boeckel beeld van Toti Ferrer/Festival Castell de Peralada (klik voor groter)
Flamenco, jazz en latin vallen samen in Peralada, Catalonië
Twee augustus was het schitterend gelegen Castell de Peralada in Catalonië het toneel voor Chicuelo´s eerbetoon aan de legendarische zanger/gitarist Camarón de la Isla. Het is 30 jaar geleden dat hij La Leyenda del Tiempo uitbracht, zijn ode aan de grote Andalusische dichter Federico Garcia Lorca. Daarmee veranderde hij ´t gezicht van de flamenco. Chicuelo ging met succes de uitdaging aan om Camarón´s muziek in deze tijd te laten herleven. Het concert tijdens het 23e festival Castell de Peralada was een eerste meesterlijke stap in die richting.
De uren voor het concert wandel ik door ´t dorpje Peralada in de streek Alt Emporda. Het ligt 150 kilometer ten noorden van Barcelona in het Catalaanse binnenland, niet ver van de Costa Brava. De smalle straten zijn bijna verlaten en geven me het gevoel dat ik ongemerkt een andere tijd ben binnengeslopen. Het kasteel maar ook het stadje zijn goed bewaarde geheimen van de late middeleuwen.
De oude lichtbruine huizen voorbij mijn verblijfplaats Hostal de la Font vergezellen me als ik omhoogklim. Het is hier zo mooi en stil dat het nauwelijks opvalt dat een oudere inwoner van Peralada voorbij sluipt.
Ik ga verder en zie vlakbij de Plaça de Ramon Montaner ´Ni Espanha, ni França´ staan boven een bord dat richting Frankrijk aangeeft. Ik ga het geluid op de Plaça de Carme tegemoet. Ik hoor zacht klinkende flamencozang. Een groep jonge Spanjaarden klapt en zingt miden op het plein. Ik ga op een laag stenen muurtje zitten om te luisteren en zie hoe de groep Isaac Vigueiras begroet, percussionist van Chicuelo. Mijn herinnering gaat terug naar de Flamenco Biënnale 2008 in Amsterdam toen hij op cajón Chicuelo begeleidde.
Chicuelo tijdens Flamenco Biënnale 2008
Samen met de in Nederland wonende Spaanse flamencodanseres Nuria ´La Granaina´ Manglano was ik getuige van het prachtige optreden van Chicuelo in het Bimhuis. Het was alsof ik de kleurrijke klankkast van de ziel hoorde, met arrangementen die niet alleen uit de rijke bron van de flamenco putten maar ook uit die van de jazz, latin en klassieke muziek. Zonder tour de force en op natuurlijke wijze aaneengesmeed door een musicus, componist en arrangeur die in Spanje al hoog aanzien geniet
Nuria verwierf in Nederland bekendheid met de voorstellingen Flamenco Vivo en Encuentros en door haar samenwerking met Drums United. Toen ik haar vertelde over mijn reis naar Catalonië, wees ze mij op het concert van Chicuelo tijdens het Festival Castell de Peralada waar eerder deze zomer Katie Melua en Concha Buika optraden, de laatste met de Cubaanse pianist Chucho Valdes. Mijn herinnering aan Chicuelo´s spel tijdens de Flamenco Biënnale en het feit dat hij een eerbetoon zou brengen aan een van de grootste flamencomusici die Spanje gekend heeft betekende dat ik dit unieke evenement niet aan me voorbij kon laten gaan.
Chicuelo, Duquende en Rafaela Carrasco
Chicuelo zou samen met onder andere Duquende, de meester van de flamenco cante, danseres Rafaela Carrasco en de jonge zangeres Silvia Pérez Cruz nieuwe arrangementen van Camarón´s werk uitvoeren om ze zo te laten herleven in deze tijd, 30 jaar na het verschijnen van La Leyenda del Tiempo. Zonder de prententie Camarón´s werk te kopiëren maar eerder om een uitdaging te zoeken in het opnieuw interpreteren van zijn muziek. Dat Chicuelo deze uitdaging aan durft te gaan, is een uiting van zijn behoefte aan artistieke vernieuwing, zijn muzikale creativiteit en niet in de laatste plaats van zijn kwaliteit als gitarist. arrangeur en componist. .
El Leyendo del Tiempo en Bahia de Cadiz
Chicuelo arrangeerde samen met de jonge pianist Juan V. Abardonado de muziek van Camarón. Abardonado laat zijn klasse meteen blijken bij de instrumentale versie van La Leyenda del Tiempo waarmee het concert opent. Zijn spel verraadt een klassieke opleiding maar doet tevens denken aan dat van de Cubaanse meesters Chucho Valdes en Roberto Fonseca. Chicuelo heeft aan zijn muzikale palet saxofoon, fluit, trompet, bas, elektrische gitaar, drums en percussie toegevoegd. Hetgeen leidde tot een zeer gevarieerd concert vol muzikale hartstocht en melodische en ritmische hoogstandjes . Het ene moment theatraal, dan weer verstild, met een dynamiek die je als toeschouwer ongemerkt meesleept.
Weergaloos is Duquende al meteen in Bahia de Cadiz met zangers Antón Diaz en Joaquin Gomez ´El Duende´ aan zijn zijde. Chicuelo zet subtiel in met Isaac Vigueiras op cajón en Gorka Benítez op fluit. En dan is daar Rafaela Carrasco´s krachtige verschijning. Op rode laarzen danst zij, stoer en strak, de benen verheffend in een sensueel spel. Het is diep, niet vlak, met een strenge expressie waarachter veel verscholen gaat. En plots maakt de strengheid plaats voor een luchtig moment en danst zij op de door Duquende gezongen alegria´s.
Memorabel is ook haar samenspel met Silvia Pérez die na Bahia de Cadiz schittert in de flamencojazz uitvoering van La Tarara en in Nana del Caballo Grande de dans van Rafaela accentueert. Eerst verschijnt Rafaela alleen op het toneel. Vervolgens vloeit het geluid van haar schuivende voeten onder de ´bata de cola´ (de sleep van de jurk) perfect ineen met Silvia´s intens klaaglijke zang. In de daarop volgende Homenaje a Federico en de Tangos de la Sultana wordt de sfeer oosters, Moors zou je kunnen zeggen. Het lijkt wel of Camarón en Garcia Lorca meeluisteren!
Soy Gitano
Als Duquende Camarón´s lied Volando Voy zingt, wordt de ontroering in de zaal sterk voelbaar. Het publiek krijgt tenslotte nog een zeer swingende versie van La Leyenda del Tiempo voorgeschoteld, compleet met zang en dans. Als Raynald Colom´s trompet weerklinkt naast Gorka´s saxofoon, vervagen de grenzen tussen flamenco, latin en jazz en is er zelfs ruimte voor Andreu Martinez elektrische gitaar, komt Santana langs als idylle van de rockgitaar. Na het enthousiaste applaus van het publiek kan een toegift niet uitblijven: Camarón´s Soy Gitano. De best denkbare apotheose van een memorabel en uniek concert dat hopelijk in de toekomst ook op Nederlandse podia te zien zal zijn. Met de Flamenco Biënnale 2010 als het ideale podium!
Met dank aan Nuria ´La Granaina´ Manglano
www.chicuelo.com
www.festivalperalada.com
Chicuelo- gitaar, productie, muzikale leiding
Duquende-zang
Silvia Pérez-zang
Rafaela Carrasco-dans, choreografie
Gorka Benítez- saxofoon, fluit
Raynald Colo-trompet
Andreu Martínez-elektrische gitaar
Josep Pérez Cucurella-bas
David Gomez-drums
Isaac Vigueras-percussie
Joaquin Gómez ´El Duende´- stem
Anton Diaz-stem
Pere Pons- artistieke coördinatie
Reageer hieronder
Eén reactie
