VEEL VOCAAL GEWELD OP TWEEDE DAG JAZZ MIDDELHEIM

Categorie: Default, JAZZ, MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 15 Augustus 2009 at 7:45 pm

Park den Brandt, Antwerpen - 14 augustus 2009
Door Rene de Hilster met beeld van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Zoals in onze voorbeschouwing al wordt aangegeven had de tweede dag van Jazz Middelheim een hoog vocaal gehalte. Veel zang in een programmering lijkt altijd een boost te geven aan het bezoekersaantal. Dat dit niet altijd opgaat bewees Jazz Middelheim dit jaar. Op de eerste, muzikaal moeizame, dag was het het behoorlijk vol, deze tweede dag was er beduidend minder publiek aanwezig. Jammer voor hen, ze hebben namelijk drie mooie concerten gemist!

Eric Vermeulen trio
De gebeurtenissen op het podium gingen om 17:00 van start met een optreden van het Eric Vermeulen trio. Het trio had er zin en speelde een uitgekiende set vol pianoyriek, messcherp samenspel en verwijzingen naar Bill Evans. De invloed van Evans is in de Europese jazzpiano traditie nooit ver weg. Toch wist Eric Vermeulen duidelijk zijn eigen stempel op de muziek te drukken. Dat kwam in eerste plaats door het spelen van louter eigen werk en in de tweede plaats door de vrije ritmische opvatting van het trio. Manolo Cabras (bas) en Marek Patrman (drums) vormen een gedegen ritmeduo dat zowel in traditionele als in vrije context uitstekend functioneert. Tijdens het spelen van zijn vaak poëtische pianopartijen maakt Eric Vermeulen intensief gebruik van alle mogelijkheden van zijn begeleiders. Het resultaat was een spannend optred en waarbij vele mooie momenten te bewonderen waren.

Hans Teeuwen
Voor het tweede optreden gingen we scherp rechts de bocht door. De stap van het fijnzinnige pianowerk van Eric Vermeulen naar het stampwerk van zanger Hans Teeuwen was groot, maar zeker te doen. Teeuwen had een stel swingende begeleiders meegenomen met glansrollen voor altist Benjamin Herman en gitarist Jesse van Ruller. En dan Teeuwen zelf. Hem puur als zanger beoordelen is niet verstandig. Daarvoor laat hij bekwaam teveel steekjes vallen. Hij swingt, dat wel! Zijn timing, dictie en intonatie laten echter nog wel eens te wensen over.



Daartegen over staat de geweldige performance die de man neerzet. Hierdoor vergeet je de vocale zwakheden. In zijn wervelende show gebruikt hij alles op het podium; de monitors, microfoonstandaards en zelfs de fotocamera van fotograaf en eindredacteur Hans Speekenbrink werd gebruikt om het muzikale verhaal kracht bij te zetten. Het was dan ook niet vreemd dat Hans Teeuwen binnen een korte periode de tent op z’n kop had. In een viertal stukken aan het eind van de show kregen we ook nog even de cabaretier Teeuwen te horen, al was dat element eigenlijk tijdens de hele show aanwezig.



Dee Dee Bridgewater
Geen cabaret bij zangeres Dee Dee Bridgewater, wel veel vocaal geweld in een muzikaal zeer sterke set. Deze diva was de headliner van deze dag. Zij kwam vooral werk van haar jongste CD Red Earth laten horen. Op die CD gaat Dee Dee terug naar haar Afrikaanse roots waarvan zij eigenlijk in het verleden niets wilde weten. Nu heeft zij die roots onarmt en dat was te horen. Ze bracht een serie stukken die zowel ritmisch complex als melodisch uitdagend waren en vaak voorzien van vernuftige arrangementen. De opener Afro Blue werd nog redelijk recht door zee uitgevoerd. Het arrangement van Wayne Shorter’s Footprints was echter van een andere orde. Dit stuk kreeg een eevoudig klinkende maar ritmisch ingenieuze bewerking plus een eigen tekst van de zangeres. Ook de aloude tearjerker Besame Mucho werd in een nieuw jasje gegoten en werd daardoor bijna onhoudbaar spannend. Veel hoogtepunten dit optreden: een doorleefde uitvoering van Nina Simone’s Four Woman, een krachtige gezongen versie van het door Celia Cruz bekend geworden Obsession en een prima vertolking van Kurt Weill’s This Is New. Na dit meesterwerkje ging het optreden de populistische kant op met meeklappen en meezingen door het publiek. Tegen dat soort zaken zijn de tere oortjes van recensent niet bestand en werd het tijd om wat afstand te nemen.

Veel vocaal dus op deze dag. De rest van het festival speelt zich zonder gezang af. Tot en met zondag bent u nog welkom in Park den Brandt. Klik hier voor meer details.