BAABA MAAL LAAT HET PUBLIEK FEESTEN IN PARADISO

Categorie: WERELDMUZIEK

Donderdag 29 Oktober 2009 at 09:05 am

Tekst: Rik van Boeckel Foto's: Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Baaba Maal bracht onlangs Television uit, een album dat weinig Afrikaans is in tegenstelling tot de prachtige voorganger Missing You uit 2001. Maar ook al speelt de Senegalese zanger met Westerse musici aan kwaliteit boet hij niks in. Hij bracht vier nummers van zijn nieuwe album in het feestende Paradiso. Met een hoofdrol voor de percussionisten.

Het voorprogramma van zanger/gitarist Jim Palmer (de zoon van Robert Palmer) had weinig van doen met Baaba Maal's muziek maar was bedoeld ter promotie van zijn EP Remember Makes You waaraan ook Baaba Maal vocale bijdragen heeft geleverd. Omgekeerd speelt Palmer mee op Television als drummer en percussionist. En voor zijn optreden had hij weer de drummer en percussionist van Baaba Maal geleend. Overtuigen kon hij echter niet maar hij had dan ook 't nadeel voor een niet eens halfvolle zaal te spelen.

Baaba Maal's concert begon met een prélude van de blinde gitarist Mansour Seck die al vanaf 't begin van Baaba Maal's carriere zijn rechterhand is geweest en door Maal als zijn leermeester wordt beschouwd. Samen brachten ze op Baaba Maal's album Djam Leelii (1989) in het verleden de prachtige traditionele muziek van hun stam de Toucouleur ten gehore. In 1990 hoorde ik die muziek live op het podium van Theater Sorano in Dakar. ‘De kleur van de traditionele muziek mag nooit verloren gaan,' zei Baaba Maal me tijdens een interview een paar dagen later in zijn huis in Dakar. Mansour Seck zat erbij en knikte instemmend.

Het heeft Baaba Maal er niet van weerhouden om regelmatig met Westerse musici samen te werken op albums als Firin' in Fouta (1994) en Nomad Soul (1998). Op Television doet hij dat ook, met gitarist/producer Barry Reynolds en de New Yorkse elektronische dansgroep Brazilian Girls (Sabine Sciubba en Didi Gutman). Het is een sterk album maar zoals al gezegd weinig Afrikaans.
Baaba Maal begint ‘t concert gekleed in een lichtblauwe boubou met Tindo Quando, de slottrack van het album en naar mijn mening de mooiste. Op Television zingt hij 't met Sabine Sciubba, live met Mansour Seck. Hoordrollen zijn er meteen voor de tamaspeler en percussionist Mouhamadou Sarr. En voor de slidegitarist die Ry Cooder-achtige effecten op zijn gitaar speelt hetgeen Baaba Maal's hypnotisch stemgeluid mooi accentueert. De intieme sfeer wordt voortgezet in songs als Lekki en Djarabi. Tussendoor vertelt de griot Baaba Maal hoe de jeugd in Senegal geniet van de moderne communicatiemidddelen, van tv en internet. Maar ook hekelt hij 't slechte leiderschap van de Afrikaanse leiders.

Maar dan is het tijd om te feesten, verschijnt Baaba Maal in een prachtige oranje boubou, zwepen djembé- en sabarspeler Sarr en de tamaspeler het publiek op met heftige Senegalese ritmes en wordt 't tijdens ‘t van het nieuwe album afkomstige International warm in de zaal en op het podium. Als Dakar Moon (ook van Television) wordt ingezet, waan ik me weer even in Dakar. Daarna gaat 't tempo omhoog, ontdoet Baaba Maal zich van zijn oranje boubou, zijn er vele mooie percussiesolo's maar verdwijnt helaas ook de nuance uit de muziek. Het is alsof Baaba Maal zich te veel overgeeft aan de wens van het Westerse publiek om uit hun dak te gaan. Als je vlakbij de sabarspelende Sarr staat zoals ondergetekende dan overheerst de sabar zodanig dat dit vanzelf gaat. Je kunt niet stil blijven staan. De Senegalese sabardans werd vol overgave om mij heen uitgevoerd. Baaba Maal speelt ook nummers van Firin' in Fouta (Mbaye, African Woman). Van het nieuwe album komt ook nog 't meer traditionele Miracle voorbij. En dan na een enkele toegift is deze avond vol swingende Afrikaanse popmuziek weer voorbij en keert het publiek tevreden huiswaarts. Wat mij betreft had de traditionele klankkleur waarmee Baaba Maal begon wat meer mogen doorklinken tijdens dit concert, meer afwisseling had geen kwaad gekund!