LAGE LUND WILL VIRSON QUARTET, EEN GURE WINTERAVOND

Categorie: JAZZ, MUZIEK

Donderdag 14 Januari 2010 at 11:15 am

Door Harm Tiddens met foto's van Rosaria Macri (klik voor vergroting)

Zaterdagavond gevoelstemperatuur -14 Oc glibberend en glijdend naar Lantaren venster voor het Lage Lund Will Virson Quartet. Eigenaardige polder naam!
Suggereert dat er nog uitgemaakt moet worden wie de kapiteitn op het schip moet zijn. De website van Lantaren Venster legt uit dat gitarist Lage Lund wereldwijd faam heeft verworven doordat hij in 2005 de prestigieuze Thelonious Monk International Jazz Competition heeft gewonnen.
Over de altsaxofonist Will Vinson dat deze nu ‘Englishman in NY’ is. Het concert begon een kwartiertje later en zonder Vinson omdat deze door weersomstandigheden te laat was geland. Dus trio in plaats van ‘quartet’. Lees meer

De Noor Lund verwelkomde ons ‘op deze warme zomeravond’ en stelde de overige twee leden van het trio voor te weten Sean Fasciani (bas), en Jochen Rueckert (drums). En daar gingen ze. Mooie klanken uit de prachtige Sadowsky jazz gitaar van Lund geholpen door 6 effect pedalen en een Fender versterker (met brom). Het gemis van de sax werd al snel duidelijk toen het trio in de begeleid modus ging om een virtuele sax solo te begeleiden. Tot zichtbare opluchting van Rueckert verscheen tegen het einde van het 1e nummer Vinson in de coulissen die op zijn knieën nog even haastig zijn muziek moest sorteren. Na het 1e nummer kwam Vinson op nam een slokje water en legde uit dat hij een hele lange weg had ontdekt om van NY naar Rotterdam te komen. Hij nam vervolgens de leiding waardoor ik het gevoel kreeg dat het toch meer het Will Virson Quartet is. Max Frisch schreef in zijn boek Homo Faber dat de ziel de mens achterna reist. Dat was duidelijk ook het geval bij Vinson. Zijn ziel was vastgevroren in Belfast waar hij was geland in plaats van in Dublin in verband met de weersomstandigheden komend van NY. Na 6 uur was hij vervolgens met een bus naar Dublin gebracht om daarmee naar Schiphol te vliegen,hup naar Lantaren-Venster Rotterdam en hup spelen maar.

De verwarring tijdens de rest van het optreden onderstreepte dat het nut van een goede soundcheck verder gaat dan het inregelen van het geluid. Het is ook het opsnuiven van de zaal, bepalen van de set volgorde, wennen aan het geluid en ga zo maar door. Vinson bleef gedurende het verdere optreden verwonderd om zich heen kijken op zoek naar zijn ziel. Na elk nummer gingen hij met de andere heren in conclaaf om te bedenken wat het volgende nummer moest zijn. Ook stelde hij het ‘quartet’ voor waarbij hij eerst zichzelf aan Fasciani de inval bassist moest voorstellen die hij nog nooit had ontmoet. Kortom het was een stroef optreden waarbij Rueckert, met het uiterlijk van een heavy metal drummer, de enige was die los en subtiel speelde. Lage Lund zijn spel was mooi maar onzeker door alle verwarring over het leiderschap? Volgens de site van Lantaren Venster is Joshua Redman ‘humbled’ door het spel van Vinson. Inderdaad hij kan er wat van maar het ‘quartet’ bestond op 9 januari door de weersomstandigheden teveel uit 4 individuen. Gelukkig heb ik wel van de ontwortelde Vinson na het optreden het door hem aangeprezen nieuwe album ‘Through My Shoes’ Live in Brooklyn gekocht. Waarschijnlijk had het allemaal zo prachtig moeten klinken als op dat album. Ingespeeld, eigen bassist, warm, geen jet lag, en zonder dubbelgevouwen kraag van een haastig aangetrokken jasje.