Onderwerp: POP-ROCK

Maandag 30 April 2007 at 8:39 pm

Vernieuwd Poppodium De Kelder aanwinst voor Amersfoort

New Cool Collective
Poppodium De Kelder
Chris Chameleon

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

Bijna iedere stad van een redelijke omvang heeft tegenwoordig wel een poppodium waar lokale, regionale talenten maar ook landelijk bekende groepen hun optredens doen. Amersfoort is een groeistad met momenteel zo’n 140.000 inwoners. Zeventien geleden vestigde zich onder de grond op de plek waar ooit de Grachtkerk aan het Lieve Vrouwekerkhof stond, poppodium De Kelder. De Kelder was gevestigd onder het toen nieuw gebouwde Theater De Lieve Vrouw. Voor destijds, zoals gezegd 17 jaar geleden, was dat helemaal prima.

Het poppodium met als bijnaam ‘huiskamer van Amersfoort’ was niet groot maar voldeed aan de wensen. Gerenommeerde groepen als Bettie Serveert, Urban Dance Squad, Claw Boys Claw waren destijds geen uitzondering in de programmering. Ook de voorpremière van de eerste tour van Junkie Xl in ’97 stond ooit in De Kelder. Ondertussen had het podium de status van kernpodium verworven en dus de garantie op subsidie voor het organiseren van optredens. Na de Volendambrand van 2001 moest De Kelder uit veiligheidsoverwegingen echter snijden in de capaciteit en raakte daarmee zowel status als subsidie kwijt. Moeilijke tijden braken aan.

New Cool Collective
De oude kelder
Techniek bij New Cool Collective


Inmiddels in 2007 heeft de stichting de toezegging gekregen dat ze bij het realiseren van het nieuw te bouwen Eemcentrum in 2009 een compleet nieuw onderkomen krijgt. Die locatie zal uiteindelijk ruimte bieden aan twee zalen met capaciteiten van respectievelijk 650 en 150 bezoekers.
Theater De Lieve Vrouw bovenbuurman aan de Lieve Vrouwestraat had sterk de wens, omdat ze uit haar jasje gegroeid was, om uit te breiden. De ruimte die de Kelder innam behoorde bij de beoogde uitbreiding. En zodoende sloot de Kelder eind december 2006 met een spetterend optreden van The Sheer.

En afgelopen weekend was het moment aangebroken dat het poppodium haar nieuwe zaal, gevestigd in een voormalige lijmfabriek Rohm & Haas aan de Kleine Koppel (op nog geen tien minuten loopafstand van het station Amersfoort) in gebruik nam. Deze zaal heeft plaats voor 350 bezoekers en is daarmee een 'groeilocatie'. Met het verkrijgen van deze nieuwe locatie hoopt de stichting ook spoedig weer tot de kernpodia te behoren met alle voordelen van dien.

Ook ik was afgelopen zaterdag, nieuwsgierig als ik was, afgereisd naar de nieuwe Kelder. De locatie lijkt ideaal. Vlak bij het stadscentrum in een dunbevolkt gebied met optimale parkeermogelijkheden. De oude Kelder was zoals eerder gezegd ondergronds en oogde wat shabby. Vaste bezoekers zullen dit prima gevonden hebben; voor nieuwkomers was het echter niet zo toegankelijk. De nieuwe Kelder is bovengronds en oogt fris met haar rode gevel. Bij binnenkomst van het pand kom je in een ruime, soort van foyer, met daarin bar, garderobe en ingangen naar toiletten. Daaraan grenzend is meteen de grote zaal. Een zaal die niet zo groot oogt maar toch een capaciteit heeft van 350 bezoekers. Intiem en toch ruim genoeg.

publiek tijdens de opening
Opening De Kelder
Opening De Kelder


Na een introductiefilmpje van Bram de Wijs over popcultuur in Amersfoort verzorgde de Zuid Afrikaanse singer/ songwriter Chris Chameleon het voorprogramma. Niet veel later volgden een aantal korte toespraken richting oude- en nieuwe Kelderdirecteuren en opende wethouder Jelle Hekman de vernieuwde Kelder. Een spetterend optreden van de New Cool Collective volgde. Inhoudelijk zal ik niet op het optreden ingaan. Terwijl de muziek maakte dat mijn hele lijf in beweging kwam probeerde ik ook nog te fotograferen (moeilijk genoeg met zo’n swingend lijf); notities maken kon er niet nog eens bij. Het was gewoon super; wat een rasmuzikanten, wat een gedrevenheid; een topact die zowel het jonge als het oudere publiek inpakt.

De kop is er af. Amersfoort is er rijp voor. Een nieuwe Kelder. Nu in de ‘groeifase’ en in 2009 een podium dat zich hopelijk kan meten met Nederlands aansprekendste.

De Kelder - website
Keihard in de Keistad - website
New Cool Collective - website
Chris Cameleon - www.chrischameleon.com

New Cool Collective:
Benjamin Herman - alt sax/dwarsfluit
David Rockefeller - trompet/flugelhorn
Anton Goudsmit - gitaar
Willem Friede - keyboards
Leslie Lopez - bas
Joost Kroon - drums
Frank van Dok - percussie
Jos de Haas - percussie

Onderwerp: VERWACHT

Zondag 29 April 2007 at 08:43 am

Vrije Geluiden 20

Kaat Hellings
Nieuw Trombone Collectief
Loeki Startdust Quartet

Door Hans Flupsen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Cultuurpodium's eindredacteur Hans Speekenbrink fotografeert al langere tijd voor het programma en heeft daarom een preview op wat ons wekelijks te wachten staat aan de ontbijttafel op Nederland 1 om half 11. De teksten zijn van de hand van presentator Hans Flupsen en komen uit de nieuwsbrief van Vrije Geluiden.

Dit keer 3 Antwerpers, 4 Blokfluiten en 8 Trombones. We brengen aan het eind van de allerheetste aprilmaand sinds mensenheugenis drie spannende muziekgroepen!

Het Kaat Hellings Trio
Voor Kaat Hellings is de betekenis van een lied belangrijk. Woorden bieden een minimale context om de fantasie te prikkelen, en de muziek veroorzaakt een speciale gemoedstoestand. Haar trio speelt deze liederen bloedstollend mooi met adembenemende stiltes!

Amsterdam Loeki Stardust Quartet
Lang geleden op het Amsterdamse Conservatorium, in de klas voor Engelse Consortmuziek vormden twee leerlingen van Walter van Hauwe samen met twee leerlingen van Kees Boeke, op een dag dat er nog twee andere leerlingen niet kwamen opdagen, samen een blokfluitkwartet dat zich vanaf de oprichting in 1978 in een ongekende populariteit mag verheugen. Zij ontleenden hun naam aan de melodie van Loeki de Leeuw in de STER-reclame, een bewerking die zij speelden.
Tientallen opnamen, bijna dertig jaar en twee personeelswisselingen later staat het Amsterdam Loeki Stardust Quartet met haar unieke sound nog altijd aan de wereldtop.
Loeki Startdust Quartet
Nieuw Trombone Collectief
Kaat Hellings Trio


Nieuw Trombone Collectief
Op het Rotterdams Conservatorium studeerden negen jongens trombone bij George Wiegel, en ze werden zo enthousiast dat ze naast hun banen bij toporkesten samen bleven spelen in het Nieuw Trombone Collectief. Net als de legendarische blazer Urbie Green die zelfs een ensemble van 21 schuivers bijeen wist op te trommelen.
Dit zijn geen mannen die eindeloos over mondstukken en de staat van hun instrument babbelen. Ze willen muziek maken en omdat de trombone in de grote symphonische concerten te weinig speeltijd krijgt, vechten zij voor meer bewerkingen èn composities voor hun instrument. En daarom houden zij in ons land een festival voor schuiftrompetten: The Slide Factory, o.a. begin mei in de Doelen van Rotterdam.

Vrije Geluiden - website

Onderwerp: DANS

Zaterdag 28 April 2007 at 08:50 am

La Sylphide door Het Nationale Ballet

La Sylphide
La Sylphide
La Sylphide

Door Rina Sanders met foto's van Angela Sterling (klik voor vergroting)
Gezien in het Lucent Danstheater in Den Haag op 25 april 2007


La Sylphide ging in 1832 in première in Parijs en is bekend als het eerste romantische ballet. Het Nationale Ballet laat tijdens de voorstelling La Sylphide twee uitvoeringen zien. De choreografie van de Italiaan Filippo Taglioni (1777-1871) èn het hedendaagse antwoord op dit ballet door Krzysztof Pastor in Visions at Dusk. Krzysztof Pastor is een van de twee choreografen van Het Nationale Ballet.

La Sylphide speelt zich af in een dorp in Schotland. Drie personages komen uit de volkse gewone wereld: de boerenzoon James, zijn verloofde Effie en haar bewonderaar Gurn. De dorpsheks Madge vertegenwoordigt met haar magie de slechte bovennatuurlijke wereld, terwijl de sylphides als goede luchtgeesten de hogere waarheid van de bovennatuurlijke wereld symboliseren. Het verhaal begint met de avond voor de huwelijksdag van James en Effie. Als James bij het haardvuur slaapt, verschijnt een sylphide. James wordt verliefd op haar. De sylphide is echter niet zichtbaar, niet voor James en niet voor de anderen. Daarom vraagt James hulp aan Madge, de dorpsheks. James heeft Madge echter beledigd, hij wilde haar weigeren bij een feest. Madge neemt wraak en geeft James een betoverde sjaal. Als James de sjaal omdoet bij de sylphide, vallen haar vleugels af en sterft zij. Het hart van James is gebroken. Tijdens de afwezigheid van James heeft Effie besloten te trouwen met Gurn. Dit is de nekslag voor James, hij sterft. Tot zover het verhaal van klassieke stuk.
La Sylphide


De voorstelling begint met de wereldpremière van Visions at Dusk. We zien een designstoel op het podium. De moderne James heeft bezoek van zijn vrienden. Een van de vrouwelijke gasten trekt in het heel bijzonder zijn aandacht. Zij vertrekt echter met een vriend van James. James droomt over haar en ook over de andere gasten, ze verschijnen in wisselende koppels. In een volgende werkelijke ontmoeting probeert hij weer haar aandacht te trekken, wat niet lijkt te lukken.

De verschillende koppels laten zichzelf op verschillende manieren zien, wat zou kunnen wijzen op hun onderlinge relatie. De bewegingslijnen zijn harmonieus en aanvullend, maar soms ook spannend en liefdevol. Het is een lichtspeels stuk waarin steeds bijzondere poses te zien zijn, die voor een glimlach op je gezicht zorgen. Het afsluitende beeld van Visions at Dusk is gelijk aan het begin van La Sylphide. Een hele mooie overgang van de hedendaagse wereld naar de romantiek van bijna twee eeuwen geleden.

We zien weer de stoel, maar nu bij het haardvuur in een Schotse kamer. Het decor en de kostuums laten wat dat betreft niet veel te raden over. Ook de mimiek van dansers en de muziek maken van La Sylphide een hele toegankelijke voorstelling. Deze duidelijkheid is typisch is voor romantische balletten. Door de vaart van het verhaal, de dynamiek van de gezamenlijke dansen en de knappe spitzenpassen is er geen sprake van saaiheid of voorspeelbaarheid. De decortechnische vondsten rondom het verdwijnen en bewegen van Sylphide zijn erg verrassend. Ook vallen de vele verschillende Schotse sokken van de dansers op, wat erg grappig is.

La Sylphide


Hoewel het verhaal veel moeilijke momenten voor James oplevert en hij sterft, blijft er gevoelsmatig geen tragiek hangen. Bij een voorstelling met zulke directe elementen is dat toch bijzonder. De uitvoering van La Sylphide door het Nationale Ballet is een feest om naar te kijken. De werkelijk spectaculaire sprongen van Artem Yachmennikov zijn echt geweldig om te aanschouwen. La Sylphide is een aanrader voor iedereen die een typisch romantisch ballet wil ervaren van hoge kwaliteit.

Nationale Ballet - website

choreografie Visions at Dusk - Krzysztof Pastor
muziek Visions at Dusk - Witold Lutoslawski (collage)
choreografie La Sylphide - Dinna Bjørn (naar August Bournonville)
muziek La Sylphide - Herman Løvenskjold
muzikale begeleiding - Holland Symfonia o.l.v. Patrick Flynn

Onderwerp: FESTIVAL

Vrijdag 27 April 2007 at 9:27 pm

Festivalgids tipt 50 festivals

Close Act
Karina Kroft op Oerol
Het Stoelenhuis

Tekst en beeld van Henry Krul (klik voor vergroting)

Opinie weekblad Elsevier heeft al tien jaar de traditie dat ze eind april/ begin mei met een festivalbijlage komen. Tradities zijn er om in stand te houden en daarom ligt er vanaf donderdag 26 april weer een Elsevier (nr. 17) met (helaas niet uitneembare) festivalgids in de schappen. Heel vernieuwend qua besproken festivals is ie niet. Grote festivals zoals o.a. Oerol, Boulevard, Holland Festival, De Parade, Poetry International, Deventer op Stelten zijn zoals gewoonlijk vertegenwoordigd. Wel is het meer dan leuk dat hier soms al wat namen uit de programma’s onthuld worden. Echter, wie iets anders zoekt dan de gevestigde festivals komt ook aan zijn/ haar trekken. Ooit gehoord van Dichters in de Prinsentuin, Folkwoodsfestival of Geen daden maar woorden?

En dan zijn er natuurlijk ook nog de achtergrondartikeltjes over artiesten zoals o.a. Jacqueline Govaert van Krezip en Spinvis, theatermaakster Roos van Geffen, artistiek leidster Corina van Eijk van Opera Spanga en festivaldirecteur Jeffrey Meulman. Of de ditjes en datjes die handig zijn om te weten. Welke festivals zijn kindvriendelijk, is er een dresscode en zo ja welke is dat, hoe kom ik het best aan kaartjes, welk vervoer moet ik kiezen? Kortom, een handig hebbedingtje voor iedereen die geïnteresseerd is in het komende zomerfestivalseizoen. Voor mij als fotograaf en bezoeker van veel zomertheaterfestivals heeft ook deze editie van deze festivalgids een bijzonder tintje. Inmiddels alweer voor de 8e achtereenvolgende keer mocht ik naast wat beeld voor het binnenwerk ook het coverbeeld weer leveren. Dit maal een beeld van Close Act tijdens Deventer op Stelten 2006. Close Act komt tijdens de komende editie van dit festival met hun nieuwste megaproductie Pi-Leau.

Elsevier - website
Oerol - website
Poetry - website
Deventer op Stelten - website
De Parade - website
Holland Festival - website
Folkwoods - website
Geen Daden Maar Woorden - website
Van Eigen Bodem - website

Onderwerp: MULTIMEDIA, TONEEL

Donderdag 26 April 2007 at 2:23 pm

Verkleed kunstenaar Arturo Brachetti

Arturo Brachetti temidden van de Ashton Brothers(foto Hans Speekenbrink)
Arturo Brachetti (foto Hans Speekenbrink)
Tony Neefs en Maaike van Widdershoven knielen voor Arturo Brachetti (foto Hans Speekenbrink)

foto's van Hans Speekenbrink en Guy Callice (klik voor vergroting)

Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)
Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)
Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)

Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)
Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)
Arturo Brachetti (foto Guy Gallice)


Drie weken (t/m 13 mei) is Arturo Brachetti te zien in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Meer informatie is te vinden de onderstaande websites. Luister hier naar het interview met Arturo Brachetti.

- website (de Flash versie is een echte aanrader!)
Nieuwe Luxor Theater - website
Joop van den Ende Theaterproducties - website

Onderwerp: ACTIE

Woensdag 25 April 2007 at 3:04 pm

LEZERSACTIE: treed in de voetsporen van Kuifje!

Jelle Gleymans is Kuifje

Foto Peggy de Haan
(klik voor vergroting)


Voor veel journalisten was en is hij een grote inspiratiebron; Kuifje de avontuurlijke en altijd nieuwsgierige reporter. 78 jaar geleden zag deze stripheld het levenslicht en dit jaar, op 22 mei, is het 100 jaar geleden dat Kuifjes geestelijk vader Hergé werd geboren. Dinsdag 22 mei is dan ook de Nederlandse galapremière in het nieuwe Luxor Theater Rotterdam waar de musical tot en met 17 juni te zien is.
Vooruitlopend daarop wordt de grootste reporterdag ooit georganiseerd. Voor deze speciale reporterdag zoeken we naar razende reporters, die onder leiding van een bekende reporter op zaterdag 12 mei in het Belgische Oostende verslag doen van musical Kuifje - De Zonnetempel. De uitverkoren reporters zijn de eersten die de musical in het echt mogen bekijken. Mis deze buitenkans niet.

Onderwerp: NIEUWS

Woensdag 25 April 2007 at 08:22 am

EXTRA VOORSTELLING VOGELVLUCHT

WEGENS OVERWELDIGEND SUCCES EXTRA VOORSTELLING VOGELVLUCHT

Op 14 april ging de voorstelling VOGELVLUCHT van Productiehuis en Vario Mundo in première en heeft sindsdien elke avond voor een overvolle tribune gespeeld. Op 2 mei is er daarom nóg een extra voorstelling gepland. Voor de voorstellingen op 29 april en 4 mei is er ook nog een beperkt aantal kaarten beschikbaar. Reserveren voor de extra voorstelling kan via reserveren@damor.nl of 033-4451355. Kijk voor meer informatie op www.damor.nl.

VOGELVLUCHT speelt op één van de meest bekende en sprookjesachtige gebieden van Amersfoort: ’t Hammetje en gaat op tragikomische wijze in op de verschrikkingen die de vogelpest en de daarbij behorende ruimingen in de afgelopen jaren hebben aangericht. Daarnaast wordt er een ode gebracht aan de markante Willem Ham, die vanaf 1979 bouwde aan zijn ‘Fort Willem’ en er een bekende Nederlandse folly van maakte. Hoewel hij het gebied verkocht, woonde hij er tot zijn dood. Zijn dochter, Eef Ham, woont er nog steeds. Het gebied dat normaal gesproken gesloten is voor publiek opent speciaal voor VOGELVLUCHT nog enkele avonden haar deuren.

Meer info op www.damor.nl

Onderwerp: KLASSIEKE MUZIEK

Dinsdag 24 April 2007 at 3:37 pm

De magische wereld van John Cage, een muzikale zonnige middag in het bos

De magische wereld van John Cage
De magische wereld van John Cage
De magische wereld van John Cage

Tekst en beeld van Barbara Klomp (klik voor vergroting)

De zon schijnt en in de tuin van het Beauforthuis start de kaartverkoop voor het concert. Het is zondagmiddag 22 april, dames nippen aan hun witte wijn en pubers spelen met hun hond. Een gemixt gezelschap verzamelt zich in de tuin van deze voormalige kerk, midden in de bossen van Zeist. Het concert begint om half zes, of, zo horen we later, als de laatste tapasborden weg zijn, anders stoort dat zo.

Voorafgaand aan het concert was er een 'stilte wandeling'. Onder leiding van een boswachter wandelde je langs de mooiste, en vooral stilste plekjes van het bos. In de zaal staan tafels, stoelen, een aantal banken, op de grond liggen kussens. Een lay-downconcert noemt het Beauforthuis dit soort concerten.

Rond half zes zijn de tapas gegeten en verplaatst het publiek zich naar binnen. De zon hoeven we niet te missen, deze straalt door de kerkramen naar binnen. Wanneer iedereen geïnstalleerd is, dus zit, staat of ligt, betreedt pianist René Eckhart het podium.
“Het is een genoegen om in deze intieme ambiance het werk van John Cage te mogen vertolken,” begint hij. Sonatas and Interludes (1946-1948) is door de Amerikaanse componist John Cage gecomponeerd voor een geprepareerde piano. “Dat betekent dat er allemaal dingen tussen de snaren zitten,” legt Eckhart ons uit, “veel schroeven en rubbertjes.”
John Cage (1912-1992) was erg geïnspireerd door de Oosterse muziek en filosofieën. Hij hield ook erg van Aziatisch slagwerk. Maar die slagwerk instrumenten had hij niet altijd voor handen, zo improviseerde hij met doppen en schroeven, net zolang tot zijn piano ook dezelfde klanken als die van een slagwerkinstrument had.

“Het stuk bestaat uit twintig delen,” vertelt Eckhart verder. Zestien sonata's en vier interludes. En het moèt achter elkaar gespeeld worden. Dus veel plezier met de magie van Cage!”

De magische wereld van John Cage
De magische wereld van John Cage
De magische wereld van John Cage


Op het toneel zien wij een man achter een vleugel. We verwachten de klanken van een piano. Ondanks dat we weten dat er gespeeld wordt op een ‘geprepareerde piano’, zoeken onze oren de bekende snaren. We horen die ook soms. Heel soms.
Vaker horen we de klanken van de gamelan. Soms het gebeier van kerkklokken of het galmen van een gong. Het is even overschakelen, want wat je ziet lijkt niet te kloppen bij wat je hoort. Maar wanneer je je eenmaal overgeeft, kom je echt in de magische wereld van John Cage.

Mensen die eerst nog rechtop zaten, leggen hun kussen wat schuiner, om zelf te kunnen liggen. Het gezin met de tieners vooraan, lijkt langzaam weg te dromen. Een dame sluit haar ogen. Er lijkt alleen muziek. En rust. Je zou er op slag fan van worden, zoals René Eckhart je meeneemt in zijn Cage-vertolking.

Het duurde even voor hij het applaus in ontvangst kon nemen. Niet omdat het publiek niet wilde klappen, maar we moesten nog even wennen, dat er niet nog zo een mooi geluidenspel kwam. Na het applaus was het publiek een stuk actiever.
Het podium bleek een kleine stap, wanneer je zo iets moois als een geprepareerde piano kan zien. Vol bewondering bekeken we wat zo simpel lijkt. Wat schroeven, wat rubbertjes, ergens een stukje gum. Het lijkt zo willekeurig.

“Ja, dat moet ik straks weer uit elkaar halen,” zei Eckhart, “en daar ben ik vanmiddag van kwart over twee tot kwart over vijf mee bezig geweest.”
Het is een hele klus voor de uitvoerende, maar na dat ene uur dat we mee mochten, begrepen we goed waarom dit concert “de magische wereld van John Cage” heet.

Lees hier het artikel over John Cage en meer over René Eckhart op de website.

René Eckhart - website
Beauforthuis - website

Onderwerp: NIEUWS

Maandag 23 April 2007 at 4:16 pm

Eerste Jazz Industry Achievement Award naar Bob Hagen

Eerste Jazz Industry Achievement Award naar Bob Hagen

Bob Hagen, drijvende kracht achter de stichting Jazz Impuls, ontvangt de eerste Jazz Industry Achievement Award. Deze nieuwe jazzprijs wordt uitgereikt tijdens de Dag van de Nederlandse die op 11 mei a.s. plaatsvindt in conferentiecentrum De Observant in Amersfoort. De Jazz Industry Achievement Award wordt ieder jaar toegekend aan een initiatief dat een bijzondere positieve impact heeft gehad op de Nederlandse jazzsector als geheel, of aan een of meerdere personen die aan een dergelijk initiatief hebben bijgedragen. De prijs wordt uitgereikt door Buma Cultuur in samenwerking met Stichting JazzNL.

Winnaar
Bob Hagen begon in 2004 met dubbelconcerten van Nederlandse jazzmusici op de schouwburgpodia. Toen hij van start ging was het slecht gesteld met de jazzprogrammering op de schouwburgpodia. De theaters moesten worden heroverd en Hagen is daar, met zijn bijzondere aanbod van een instrumentale set voor de pauze en een vocale set erna, wonderwel in geslaagd. De Jazz Impuls concerten zijn hun derde seizoen ingegaan en inmiddels programmeren de Nederlandse schouwburgen tussen de 120 en 150 concerten per seizoen. Een getal dat ook volgend seizoen zal worden gehaald.

De jury is onder de indruk van de prestatie die Hagen daarmee levert. Uit het juryrapport: “Met een niet aflatende drive en een positieve eigenzinnigheid heeft Bob Hagen ervoor gezorgd dat de Nederlandse jazz weer terug is in de schouwburgen en theaters. Met zijn Jazz Impuls label heeft hij bovendien opkomend talent geholpen om CD's op te nemen van hoge kwaliteit. Ook is Hagen bij vele andere jazz initiatieven van de partij, altijd met het doel de ontwikkeling en promotie van de Nederlandse jazz te stimuleren.”

De Jazz Industry Achievement Award bestaat uit een onderscheiding en een bedrag van 2000 Euro, ter beschikking gesteld door Buma Cultuur en Stichting JazzNL. Hagen neemt de onderscheiding tijdens het trade dinner van de Dag van de Nederlandse Jazz in ontvangst.

Prijs en criteria
In de jazzwereld is veel afhankelijk van bevlogen initiatieven van jazzliefhebbers. Initiatieven die niet altijd direct (financieel) worden beloond, maar die daarom niet minder essentieel zijn voor de vitaliteit en creativiteit van de jazzsector in Nederland. De Jazz Industry Achievement Award wil deze initiatieven erkennen, aanmoedigen en ondersteunen.

Van belang voor het uitreiken van de prijs is:
- Nederlandse muziek: het betreffende initiatief maakt onderscheid voor muziek van Nederlandse jazzmusici en/of componisten en tekstschrijvers van Nederlandse jazzmuziek.
- Onderscheid voor de sector: het initiatief moet verschil hebben uitgemaakt voor de belangen van jazzmuzikanten in Nederland bij hun artistieke en beroepsmatige ontwikkeling. Voorbeelden zijn het bevorderen van optredens en plaatreleases of het stimuleren van publieksaandacht voor Nederlandse jazzartiesten en/of Nederlandse jazzcomponisten en tekstschrijvers.
- De sector als geheel: het initiatief komt een grote groep artiesten ten goede, niet een of enkele.
- Langere termijn: het initiatief mag niet eenmalig zijn en moet over een langere periode actief zijn geweest, tenminste langer dan een jaar. Wel komt eventueel een persoon of groep personen in aanmerking die betrokken zijn geweest bij een serie eenmalige evenementen of initiatieven, eveneens tenminste over een periode van langer dan één jaar.
- Toekomstperspectief: de jury moet de verwachting hebben dat het initiatief ook in de toekomst verschil zal blijven uitmaken voor de Nederlandse jazz-sector.

De jury
Bij de eerste editie van de prijs bestond de jury uit Anne de Jong (Challenge Records), Sander Grande (programmeur North Sea Jazz Festival), Eric Bruger (Jazzism), Cees Gog (jazzproducent International Music Services) en juryvoorzitter Anita Verheggen (beleidsmedewerker Ntb en secretaris stichting JazzNL).

De uitreiking
Tijdens het trade-dinner van de Dag van de Nederlandse Jazz krijgt Bob Hagen uit handen van Jerney Kaagman (directeur Buma Cultuur) en Cees Schrama (ere-voorzitter Stichting JazzNL) de prijs uitgereikt. Dit zal plaatsvinden in 'De Observant' in Amersfoort om 19.20 uur op 11 mei aanstaande.

Lees meer op www.jazzdag.nl

Onderwerp: NIEUWS

Maandag 23 April 2007 at 2:34 pm

Concert at SEA komt met eigen TV station

Concert at SEA komt met eigen TV station: CAS TV

Renesse, 23 april 2007- Het Zeeuwse popfestival Concert at SEA heeft vanaf vandaag een eigen TV station; CAS TV. Het interactieve televisiestation geeft de bezoeker een uniek kijkje achter de schermen van een groot muziek festival. Ook krijgen bezoekers zelf de gelegenheid filmpjes aan te leveren, die hun verhalen vertellen over Concert at SEA. Aspecten als het vervoer, de horeca en het milieu zullen nader worden belicht tijdens de uitzendingen van CAS TV. Tevens is een unieke duo interview te zien tussen Paskal Jakobsen van BLOF en Roel van Velzen. Elke week is er, tot aan het evenement een nieuwe aflevering te zien via de website. Ook zijn deze gratis te downloaden voor de iPod, PSP en mobiele telefoon.

Machiel Hofman van Concert at SEA: 'CAS TV is een extra stuk beleving voor onze bezoekers. Daarom hebben we dit interactieve TV station in het leven geroepen. Elke week komen ze meer te weten over het evenement en ze kunnen zelf beelden met elkaar delen door deze te uploaden. Op deze manier denken we dat de bezoekers nog meer plezier beleven aan het evenement'.

Tevens maakte de organisatie vandaag bekend dat Viggo Waas, Peter Heerschop en Joep van Deudekom de presentatie van Concert at SEA voor hun rekening zullen nemen. De cabaretiers, die momenteel langs de theaters touren met hun nieuwe NUHR programma zullen de presentatie op hun eigen, typerende manier invullen.

Concert at SEA is inmiddels bijna uitverkocht. Voor vak 2, bovenop de Brouwersdam zijn nog een aantal kaarten verkrijgbaar. Tijdens het evenement , dat op 30 juni zal plaatsvinden zijn er optredens te zien van BLOF, Trijntje Oosterhuis, De Dijk, VanVelzen en een internationale special guest.

Meer info is te vinden op de website: www.concertatsea.nl

Onderwerp: NIEUWS

Maandag 23 April 2007 at 2:33 pm

NURLAILA KARIM IN LES MISERABLES

NURLAILA KARIM SPEELT ROL VAN FANTINE IN LES MISERABLES

Nurlaila Karim speelt vanaf voorjaar 2008 de rol van Fantine in de musical Les Misérables. In het seizoen 2008/2009 brengt Joop van den Ende Theaterproducties deze musical der musicals weer terug naar ons land. Les Misérables was 17 jaar geleden voor het laatst in Nederland te zien en komt in het volgende theaterseizoen terug als een nieuwe Nederlandstalige versie van het origineel. De musical gaat op 20 april 2008 in première in het nieuwe Luxor Theater in Rotterdam waar Les Misérables slechts voor een beperkte periode te zien zal zijn.

Nurlaila Karim speelt op dit moment de hoofdrol van Dorothy in de musical The Wiz. Zij was ook te zien in Miss Saigon, Fame De Musical, Rent en in Rocky Over The Rainbow. Voor haar rol in Rent won Nurlaila in 2001 de John Kraaijkamp Musical Award voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol. Nurlaila zong in Sympho'99 (Koninklijk Orkest van de Luchtmacht), het Musicalcafé (ShowBizCity) en Dinnershow Of The Centuries. Ook werkte zij mee aan Musicals In Concert 2, Musicals In Ahoy' 2004 en aan de theatershows De Munk Live! en She Got Game 3.

Sterbezetting
Les Misérables is de Nederlandse theatergeschiedenis ingegaan als een musical die bij aanvang nog geen sterbezetting kende. Maar de kwaliteit van de betrokken cast zorgde ervoor dat de bij het grote publiek vrijwel onbekende Pia Douwes, Joke de Kruijf, Vera Mann, Henk Poort en Ernst Daniël Smit in korte tijd hun naam vestigden als musicalpersoonlijkheden. Naast hen maakten ook Bill van Dijk en Simone Kleinsma deel uit van de cast, was er een rol voor Stanley Burleson, maakte Danny de Munk zijn musicaldebuut en werkte Paul de Leeuw mee aan Les Misérables. Voor de productie die in 2008 in première gaat, maakt een nieuwe cast zijn opwachting. Eerder werd al bekend gemaakt dat Céline Purcell en Carlo Boszhard deel zullen uitmaken van deze nieuwe cast.

Het verhaal
De musical Les Miserables, gebaseerd op de wereldberoemde roman van Victor Hugo, beleefde op 17 september 1980 haar wereldpremière in Parijs. Op 28 februari 1991, bijna elf jaar later, was Les Misérables voor het eerst in Nederland te zien in Koninklijk Theater Carré. De musical vertelt het verhaal van Jean Valjean, een man die negentien jaar in een strafkamp heeft gezeten voor het stelen van een brood. Na zijn vrijlating schopt hij het tot fabriekseigenaar en burgemeester. Het dramatische verhaal beleeft een climax tegen de achtergrond van de Parijse studentenopstand van 1832.

Onderwerp: NIEUWS

Maandag 23 April 2007 at 2:19 pm

Mayra Andrade

Mayra Andrade - Live in Amsterdam

Het verhaal van Mayra Andrade is klassiek. Op haar 16e won ze een talentenjacht waar ze haar eigen cocktail van Braziliaanse, Cubaanse en Afrikaanse muziek aan het publiek voorzette. Sindsdien is alles in een sneltreinvaart gegaan. Ze zong op festivals over de hele wereld, waaronder voor de Dalai Lama en werkte samen met o.a. Lenine, Chico Buarque en Aznavour. De Kaapverdiaanse schone is inmiddels éénentwintig en maakt deel uit van een nieuwe generatie talentvolle Kaapverdiaanse muzikanten waar ook Sara Tavares en Tito Paris toe behoren. Mayra Andrade heeft een prachtige debuutalbum op haar naam getiteld Navega dat in april 2007 in Nederland wordt uitgebracht door Coast Company. Op de cd vertelt ze met een warme, fluwelige stem verhalen over de landen waar ze opgroeide (Cuba en Kaap Verdië) in Creools, Portugees en Frans. Live verenigt Mayra in haar zang en performance het intieme met het expressieve, het melancholieke en het percussieve. Niet voor niets wordt ze “a bolt of lightning and a warm Atlantic breeze” (Mondomix) genoemd. Op dit moment toert Mayra Andrade met haar even zwoele als opzwepende muziek door Europa. Op zondagmiddag 6 mei speelt ze samen met haar band in het Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam.

Quotes
“A bolt of lightning and a warm Atlantic breeze” (Mondomix)
“Mayra once again bewitched the audience” (Radio Canada)
“Icone de la nouvelle vague Cap Verdienne” (Vibrations)

web: www.triparoundtheworld.nl / www.mayra-andrade.com

Klik hier voor een live voorproefje.

Bezetting
Mayra Andrade - zang
Nelson Ferreira - gitaar
Tarcisio Gondim - gitaar
Ricardo Feijao - basgitaar
Zé Luis Nascimento - percussie

Informatie Matinee concert
Datum: zondag 6 mei 2007
Locatie: Muziekgebouw aan ’t IJ
Aanvang: 15:00 uur
Kaarten: 25,- /22,50 / 20,-
Kassa: 020-7882000 /0900-0191

Onderwerp: CABARET

Maandag 23 April 2007 at 09:04 am

Mylou Frencken - Alles nog prachtig

Mylou Frencken
Mylou Frencken
Mylou Frencken

Tekst en foto's van Berbera van den Hoek
Gezien op 14 april in theater De Tobbe in Voorburg


Enkele weken geleden zag ik bij toeval een optreden van Mylou Frencken op tv bij Pauw en Witteman. Dit korte optreden maakte me nieuwsgierig naar haar nieuwe voorstelling. Mijn eerste kennismaking met Mylou was enkele jaren geleden in een show samen met Bert Klunder. In de tussentijd is er veel met haar gebeurd. Ze is getrouwd met Bert en ze hebben een dochter gekregen. Toen sloeg het noodlot toe. Bert is afgelopen zomer overleden. De reden dat ik dit aanhaal is dat Mylou dat in haar show ook uitlegt. Hierdoor krijgen sommige liedjes toch een iets andere lading. Deze show was vorig jaar voor de zomer al af en ze zou er dit seizoen het theater mee ingaan. Ze heeft besloten dat gewoon door te laten gaan.

Bij het optreden in De Tobbe komt Mylou op in een vlammend rode outfit. De outfit is aangepast aan het eerste deel van de show. De show zal denk ik alle vrouwen aanspreken. Mylou is een ontwapende persoonlijkheid met een geweldige stem en een goede mimiek. Ze speelt met veel herkenbare dingen uit het dagelijks leven. Van wegdromen in een glossy en dat dan weer gelijk op de hak nemen tot het eindeloos staan dubben in een paskamer terwijl er, vooral in de ogen van mannen, veel belangrijkere zaken wachten.
Mylou Frencken
Mylou Frencken
Mylou Frencken


Na de pauze wordt de toon al gezet als ze in een donkere blazer en een zwarte pantalon het podium op komt. Het is duidelijk dat de show nu de wat meer serieuze kant op gaat. Over de liedjes moet iets meer nagedacht worden, vooral door de mannen in het publiek. Ze kunnen per slot van rekening zichzelf niet zien als ze griep hebben. Waarschijnlijk zien ze ook rimpels en bovenarmen die ineens de kenmerken van kipfilets gaan vertonen, als je als vrouw de grens van 30 ruimschoots overschreden hebt, anders. Het leuke is dat Mylou ook tussen de liedjes nog enigszins aarzelend enkele korte anekdotes vertelt. Hier kan je zien dat deze dame over veel meer talenten beschikt dan zingen. Ik zou heel graag van deze kant van Mylou wat meer willen zien. Door deze mix is het tweede gedeelte van de show iets meer in balans en wordt het geheel wat speelser ondanks de wat zwaardere teksten.

Het was een erg leuke voorstelling en ik vond het een verademing om een persoonlijkheid te zien met vakmanschap en talent tussen de cabaretières die de aandacht op zich vestigen door veel kabaal te maken.

Milou Frencken - website

Onderwerp: DANS

Zondag 22 April 2007 at 9:41 pm

Utopeace door Union Suspecte

Utopeace
Utopeace
Utopeace

Door Rina Sanders met foto's van Union Suspecte
Nederlandse première gezien op 19 april in Lantaren/Venster Rotterdam


Twee meiden zitten op een bankje gezellig te babbelen. Iets verderop ligt een jongen met een knaloranje overal aan. Er klinkt Arabische muziek. Door de combinatie met de oranje overal moet ik denken aan Guantanamo Bay. Wat krijgt het publiek mee na de danstheatervoorstelling Utopeace? Een politiek statement? Ik ga het eerst zien en horen.

“Utopeace is mijn persoonlijk verwerkingsproces. Ik ben geboren in Bagdad en woon in Gent. Ik probeer de wereld rondom mij te begrijpen, mijn plek erin te zoeken. In dit zoeken moet ik constant keuzes maken, beslissingen nemen die ik niet nemen wil. Een bombardement van beelden komt op mij af, niet wetend hoeverre dit mijn visie kleurt. Utopeace is een menselijk verhaal. Mijn individuele zoektocht naar de mens an sich, naar de mens, levend in een iedere dag complexer wordende wereld.” (Haider Al Timimi) De tegenstelling tussen de meisjes en de jongen is direct zichtbaar. De beide meiden bevinden zich in een luchtige speelse omgeving, terwijl hij meer serieus zoekende is. Tijdens het stuk neemt de interactie tussen de drie allerlei vormen aan; afstoten, aantrekken, achterna lopen. De meiden zoeken op een verleidelijke manier de aandacht op van de jongen, maar ook van het publiek. Hun blikken, benen en bewegingen zijn verleidingspogingen, uitnodigingen voor een spelletje. Op deze vrij puberale manier weten ze de jongen te boeien. Het is steeds duidelijker dat de meiden de touwtjes in handen hebben. Ze weten de jongen vast te binden en hij is aan hen overgeleverd. Het spel van de meiden gaat ver, te ver voor de jongen. Als de meiden met hun vingers draaiend in hun haar het podium verlaten blijft hij geschokt achter.

Utopeace
Utopeace
Utopeace


Een specifiek stukje uit Utopeace is een zeer fraaie vondst. Een van de meiden zit op het bankje en hij ligt eronder, tegen de zitting aangedrukt. Hun poses vormen een spiegelbeeld, ze hebben contact met elkaar terwijl ze elkaar niet kunnen zien. Dit is absoluut het mooiste beeld uit de voorstelling, die verder niet om het esthetische van dans of beweging draait. Tijdens de langere dansstukken is het moeilijk om je te laten raken door de bewegingen. De dans van de twee meiden komt vaak net iets te uitgedacht over, de fysieke expressie lijkt niet uit henzelf te komen. Het publiek raken en meevoeren is op deze manier een moeilijke opgave. Al Timimi zelf danst boeiend, invloeden van breakdance zijn zichtbaar. Hij combineert dit genre met andere dansstijlen en dagelijkse bewegingen. Dat levert een paar interessante moves op.

De tegenstellingen tussen de twee werelden blijven bestaan en worden gedurende de voorstelling uitvergroot. Het einde is niet hoopgevend. Gaat het nu om een politiek statement of om een individuele ervaring? Het lijkt het laatste te zijn. Door de veelvuldige omslag in scènes met steeds andere muziek, lonkende meiden en hun enigszins voorspelbare misbruik, komt de voorstelling vrij oppervlakkig over. Waarschijnlijk gaan de bedoelingen van de choreograaf verder dan dat, maar dit wordt niet voldoende ondersteund door het spel. Al Timimi is op het podium in zijn element. Zijn individuele bewegingsstijl en uitdrukkingsvermogen blijven het beste hangen.

De artistieke kern van het Gents-Brussels collectief Union Suspecte bestaat uit vijf theatermakers. Ze hanteren theater, dans en muziek in een zoektocht naar identiteit, met het emancipatieproces van allochtonen en autochtonen in het bijzonder. Haider Al Timimi speelde in verschillende jongerenproducties van Union Suspecte. Met Utospace zet Haider Al Timimi een nieuwe stap: zijn eigen dansproductie.

Union Suspecte - website

Choreografie:
Spel en dans: Haider Al Timimi, ,
Muziek: Zouzou Ben Chikha

Onderwerp: TONEEL

Zaterdag 21 April 2007 at 10:50 am

Heksenjacht

Heksenjacht
Heksenjacht
Heksenjacht

Door Fieke Gosselaar met foto’s van Leo van Velzen (klik voor vergroting)
Gezien op 18 april Stadsschouwburg Groningen


In 1954 schreef Arthur Miller het stuk ‘The Crucible’ dat zich afspeelt tijdens de 17e eeuw in Amerika. Hij zette zich hiermee af tegen de jacht op de communisten in de jaren ’50. Dominee Parris heeft enkele meisjes naakt zien dansen in het bos. Ook zijn dochter Betty, die daarna in een coma is beland. Hij vreest dat zij bezig waren met zwarte magie en dat zijn dochter nu bezeten is door de duivel. In het stuk worden vele vrouwen uit het dorp Salem beschuldigd van hekserij. Dit is veroorzaakt door Abigail die afgewezen werd door haar geliefde John Proctor en zijn vrouw uit de weg wil ruimen. Er wordt een rechtbank ingesteld die alle gevallen van hekserij moet onderzoeken. Voor hekserij staat de doodstraf, tenzij er bekend wordt. Abigail en de meisjes zien zwarte schaduwen van geesten die door de vrouwen op hen af worden gestuurd. De vrouwen zijn heksen!

Er hangt een sobere sfeer op het toneel met de personages op het podium. Wanneer de spelers het podium verlaten, zitten ze zwijgend op stoelen en kerkbanken aan de zijkant. Er is weinig beweging in het spel, maar de tekst van Miller blijft zeker boeien en wordt mooi gespeeld door de acteurs. De strenge christelijke gemeenschap is benauwend. De autoriteiten in lange zwarte jassen beslissen over de leugen van het goede geloof of hekserij. Je kunt geen kant op tussen de muren van het podium. Waarom ga je niet elke zondag naar de kerk? Waarom was je op een zondag aan het werk op het land? Ken je de tien geboden uit het hoofd? Zo ja, zeg ze eens op. Je bent geen goed gelovige, dus waarom zou je de duivel niet aanbeden? Je naam is genoemd door meisjes uit het dorp. Kom mee naar de gevangenis. Je krijgt de doodstraf.
Heksenjacht
Heksenjacht
Heksenjacht


Er heerst een massahysterie die ervoor zorgt dat de gevangenissen vol zitten. De van hekserij beschuldigden worden niet geloofd als ze ontkennen. Ze moeten bekennen en terugkeren naar God. Anders zijn ze tegen de rechtbank die over hen oordeelt en daarmee dus voor de duivel. ‘U bent voor de rechtbank of u bent er tegen.’ Denkend aan de omgang van Amerika met het gevaar van de moslimextremisten in de huidige tijd, komt dat idee aardig bekend voor. Of neem de 'new born christians', een streng gelovige gemeenschap in Amerika dat steeds meer terrein wint. Tegenwoordig verzwijgen atheïsten daar hun overtuiging om aan een baan te komen. Later hoor ik iemand uit het publiek zeggen dat de spelers in de lange zwarte jassen hem doen denken aan mannen tijdens een dienst van de nieuw apostolische kerk.

Het toneelstuk waar de tekst een hoofdrol heeft gekregen, speelt anderhalf uur later nog in je hoofd. Het is eng om te zien hoe een samenleving in de ban raakt van een bepaalde overtuiging. Jezelf verdedigen heeft geen zin. Iedereen volgt de grote menigte en is bang voor de duivelse krachten. Kortzichtigheid en blind geloof wint het van de waarheid.

Heksenjacht speelt nog tot 19 mei 2007. Op de website is de speellijst te vinden. Het is een mooie voorstelling en een aanrader om naar toe te gaan.

Nationale Toneel - website
Stadsschouwburg Groningen - website

Regie


Spel
, , , , , , , , , , , , , , , ,

Onderwerp: VERWACHT

Vrijdag 20 April 2007 at 8:13 pm

Erik Vloeimans in Vrije Geluiden 19

Erik Vloeimans met Harmen Fraanje en Anton Goudsmit
Erik Vloeimans
Erik Vloeimans & band

Door Hans Flupsen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Cultuurpodium's eindredacteur Hans Speekenbrink fotografeert al langere tijd voor het programma en heeft daarom een preview op wat ons wekelijks te wachten staat aan de ontbijttafel op Nederland 1 om half 11. De teksten zijn van de hand van presentator Hans Flupsen en komen uit de nieuwsbrief van Vrije Geluiden.

Speciale Gast: Erik Vloeimans
Het valt niet mee om Erik Vloeimans uit te nodigen op een moment dat hij eens geen cultuurprijs in ontvangst hoeft te nemen, maar het is ons gelukt: deze zondag is de man die tovert met zijn trompet bij ons op bezoek!
Hij komt langs met een koffer vol bokalen en trofeeën die hij kreeg bij de enorme reeks van prijzen en eervolle vermeldingen die hem in de afgelopen drie decennia werden toegekend. Ook brengt hij een stapel van maar liefst 50 CD's mee waarop hij te horen is. Uit het voorvak van de koffer van Erik Vloeimans komt een stapel platen van blazers die hem inspireren, hij vertelt wie zij zijn, hoe dat werkt en waarom.
Erik Vloeimans
Erik Vloeimans
Erik Vloeimans & band


En dan is er ook nog een delegatie van de muzikanten met wie hij graag speelt, dat levert drie magnifieke combinaties op: een trio: Fugimundi, een duo met de pianist Ramon Valle en een kwartet: Gatecrash.

XTRA XTRA XTRA XTRA XTRA
Aanstaande zaterdag 21 april herhalen we op Nederland 1 de aflevering met Jacob Ter Veldhuis, Charles Ives, Alan "Gunga" Purves en de Tromp Biënnale. Ook de moeite waard!

Vrije Geluiden - website

Onderwerp: NIEUWS

Vrijdag 20 April 2007 at 10:46 am

Repetities musical Kuifje

Repetities musical Kuifje in volle gang!

De humoristische musical Kuifje - de Zonnetempel is exclusief te zien in het nieuwe Luxor Theater Rotterdam van 19 mei t/m 17 juni. Zes jaar na de wereldpremière in België is deze spannende avonturenmusical bijna in Nederland te zien. De galapremière is 22 mei 2007, op de honderdste geboortedag van Hergé, de tekenaar en ‘stripvader’ van de wereldberoemde held Kuifje.

Repetities
De repetities voor de volwassen musical Kuifje zijn inmiddels van start gegaan en de gehele Kuifje cast is aan het repeteren in Antwerpen. Vanaf 30 april vinden de repetities plaats in Oostende en vanaf 19 mei zijn de acteurs helemaal klaar voor de try out in het nieuwe Luxor Theater Rotterdam. De galapremière is 22 mei op de honderdste geboortedag van stripvader Hergé.

Creatives
Seth Gaaikema (tekst), Dirk Brossé (muziek) en Frank Van Laecke (regie) baseerden zich voor de creatie van de musical op één van de spannendste avonturen die Hergé (pseudoniem van Georges Remi, 1907-1983) ooit voor zijn held Kuifje tekende: het dubbelalbum ‘De 7 Kristallen Bollen’ en ‘De Zonnetempel’ . Het resultaat is een ware spektakelmusical geworden met een boeiend verhaal dat wordt ondersteund door indrukwekkende decors ontworpen door Paul Gallis, prachtige muziek en spectaculaire theatereffecten.

Cast
Alle bekende personages uit de Kuifjestrips komen in de musical voorbij: Kuifje (Jelle Cleymans), Kapitein Haddock (Henk Poort), Bianca Castafiore (Miranda van Kralingen), de detectives Jansen (Dick Cohen) en Janssen (Walter Baele), en natuurlijk professor Zonnebloem (Steve Deschepper), Bergamot (Bert Simhoffer) en hondje Bobbie.

Het verhaal
Een zevenmans expeditie opent in Peru een heilig Incagraf, ontvreemdt de mummie van Rascar Capac en haalt zich daarmee de vloek van de zonnegod op de hals. Zes van de expeditieleden worden door een geheimzinnige ziekte getroffen.

Kuifje, Bobbie en kapitein Haddock proberen het laatste expeditielid te beschermen, daarin bijgestaan door de onnavolgbare detectives Jansen en Janssen. Ook professor Zonnebloem is geïnteresseerd in het mysterie van de Inca mummie. De vloek van Raspac Capar is niets ontziend. Ook het laatste expeditielid valt ten prooi aan de geheimzinnige ziekte en professor Zonnebloem verdwijnt op mysterieuze wijze. Kuifje en Bobbie gaan op zoek naar de verdwenen professor. Ook kapitein Haddock vergezelt hen, om Bianca Castafiore te ontvluchten, die op Kasteel Molensloot haar intrek heeft genomen.

De zoektocht leidt hen naar Peru, waar zij Zorrino, een Indiaans sinaasappelverkopertje ontmoeten. Zorrino biedt aan hen naar de plaats te brengen waar Zonnebloem gevangen wordt gehouden. Na een tocht met vele ontberingen door de jungle en over besneeuwde bergen, bereiken ze de heilige zonnetempel. Kuifje en zijn vrienden worden betrapt, gevangen genomen en weggevoerd naar de Grote Inca. Hun straf is de brandstapel, samen met professor Zonnebloem. Als laatste gunst mogen ze zelf het tijdstip van hun executie bepalen. Een zonsverduistering wordt hun redding. Kuifje laat de zon zogenaamd verdwijnen en terugkeren. De Grote Inca geeft zich gewonnen, de vrienden worden vrijgelaten en ook de vloek op de zeven expeditieleden wordt opgeheven. Natuurlijk zingt Bianca Castafiore de sterren van de hemel maar of het goed afloopt?

Credits
Kuifje, De Zonnetempel is een productie van Musical Dreams NV

Creatives
Teksten: Seth Gaaikema
Muziek: Dirk Brossé
Regie: Frank Van Laecke
Choreografie: Martin Michel
Decor: Paul Gallis
Kostuums: Yan Tax
Licht: Jaak Van de Velde

De musical Kuifje - De Zonnetempel, is van 19 mei tot en met 17 juni 2007 exclusief te zien in het nieuwe Luxor theater te Rotterdam. Voor meer informatie over de musical www.musicalkuifje.com of www.luxortheater.nl

Onderwerp: NIEUWS

Vrijdag 20 April 2007 at 12:43 am

HEIN GERRITS IS SCHLOMO

HEIN GERRITS IS SCHLOMO IN FAME

Hein Gerrits wordt Schlomo in de nieuwe Nederlandstalige versie van de musical Fame, die op 20 januari 2008 in première gaat in Tilburg. Hein wist donderdag 19 april zijn concurrenten te verslaan in het programma De weg naar Fame. Voor de rol van Schlomo is ook piano spelen een vereiste, naast de bekende onderdelen zang, dans en acteren. Hein is in het voorjaar van 2008 naast ondermeer Jim Bakkum, Kim-Lian van der Meij en William Spaaij, in de Nederlandse Fame te zien. In de laatste aflevering (donderdag 26 april, 20.30 uur bij RTL4) wordt nog bekend wie de rol van Mabel verdient. In eerdere afleveringen was al te zien dat Juvani Richardson de rol van Tyrone binnensleepte, terwijl vorige week Daphne Flint als winnares en dus Serena uit de bus kwam.

Hein Gerrits volgde de vooropleiding aan het Centrum voor de Kunsten Eindhoven. Vervolgens volbracht hij de opleiding Jazztheater- & Showmusicaldans aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten te Amsterdam. Tevens volgde hij lessen aan de Frank Sanders’ Akademie voor Musicaltheater. Hein deed musicalervaring op met producties tijdens zijn opleiding zoals Little Company, Rewind en Move en speelde hoofdrollen in verschillende stukken van Jeugdtheatergroep 2000. Zijn professionele musicaldebuut maakte hij in 42nd Street. Daarna volgde A Chorus Line, De Zevensprong en Mamma Mia!. Hij maakte deel uit van de productie Jeans 12 en stond afgelopen seizoen in Cabaret.

Hein veroverde de John Kraaijkamp Musical Award 2002 in de categorie Aanstormend Mannelijk Talent voor zijn rol in A Chorus Line. Hij werkte mee aan een voorlichtingsfilm van de Arbouw Veiligheid in de Bouw, verzorgde nasynchronisatie in de tekenfilm A.T.O.M. voor Jetix en werkte mee aan diverse modeshows en het Warchild Concert in 2003.

Producent Albert Verlinde over Hein: “Hein is een erg constante factor in de producties die ik tot nu toe met hem gezien. Hij ontving voor zijn rol in A Chorus Line een Musical Award. Dat is inmiddels vijf jaar geleden, maar sindsdien heeft Hein aangetoond geen eendagsvlieg te zijn. Dat doet hij op dit moment ook nog dagelijks in Grease. Tijdens de audities heeft Hein bovendien laten zien ook het piano spelen onder de knie te hebben en dat is een wezenlijk onderdeel van deze rol. Met Hein erbij worden de contouren van de Nederlandse Fame steeds duidelijker.”

Fame wordt geproduceerd door V&V Entertainment.

Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK

Donderdag 19 April 2007 at 5:59 pm

Helemaal los bij The Automatic in het Paard

Automatic
Automatic
Automatic

Door Emiel Goor met foto's van Jeroen van den Ent (klik voor vergroting)
Vrijdag 13/04 Paard van Troje


Een eerste blik om me heen vertelt me dat het publiek wel erg jong is. Of misschien word ik wel oud. De zaal is grotendeels gevuld met kids van rond de 16. De All Star, hét schoeisel van de hippe jeugd, is zo te zien flink verkocht de laatste tijd. Toch ontwaar ik hier en daar ook wat bezoekers die, net als ik, de dertig reeds zijn gepasseerd en even komen kijken wat er momenteel leeft bij de jeugd. Of komen die soms ook voor de muziek?

Vanavond is men voornamelijk naar het Paard gekomen voor The Automatic. Niet voor het voorprogramma Silence Is Sexy. Hoewel ze best lekker klinken, op enthousiasme van het publiek hoeven ze (nog) niet te rekenen. De muziek van het uit Utrecht afkomstige viertal doet nog het meest denken aan het Amerikaanse Interpol. Het zal ook door het uiterlijk en kleding van de mannen komen. Ze dragen namelijk allemaal een nette zwarte broek en dito overhemd met een stropdas, om de vergelijking met eerder genoemde band compleet te maken. Een half uur, dan is hun show over en begint het ombouwen van het podium voor de hoofdact.
Silence is Sexy
Silence is Sexy
Silence is Sexy


The Automatic is een jonge band uit Cardiff, Wales en is in 2002 opgericht. In 2006 brachten ze hun debuut Not Accepted Anywhere uit op hetzelfde label waar Kaiser Chiefs hun muziek uitbrengt. De single Monster werd in de zomer van datzelfde jaar een kleine hit in Engeland, waar het de 4e plek in de hitparade haalde. Zelf beschrijven ze hun geluid als electro-disco-metal-rock. Dat het rockt is zeker, hun eerste plaat staat vol met aanstekelijke rockliedjes met een elektronisch tintje. De zang van bassist en zanger Robin wordt afgewisseld met de screams van Alex. Er straalt een hoop energie vanaf op plaat.

Dat doet het ook van het optreden. Vanaf het moment dat de band op het podium staat gaat met name keyboardspeler en zanger Alex Pennie helemaal los. Hij slaat ritmisch met een drumstick op een cowbell. Als die die in een hoek heeft gesmeten pakt hij een tamboerijn om daar zijn energie op los te laten. Zijn microfoon slingert hij vervolgens alle kanten op en wonder boven wonder raakt niemand gewond. Tussendoor rent hij ook nog even naar zijn keyboards om daar wat geluiden uit te toveren, maar dat lijkt slechts bijzaak. Hij is de entertainer en opruier van de band zoals Keith Flint dat is bij The Prodigy. Hij rent heen en weer, klautert als een berggeit op en af boxen en hitst het publiek op. De rest van de band steekt wat bleekjes af bij hun drukke pingelaar. Het publiek vindt het natuurlijk prachtig. Als de hit Monster wordt ingezet is het feest compleet. Er onstaat een heuze mosh pit en het aloude crowdsurfen is weer even populair. De jonge fans leven zich helemaal uit. De rest kijkt vermakelijk toe. Tijdens de toegift neemt de ADHD-er van de band ook nog even een flinke duik in het publiek en zo wordt dit energieke concert na een klein uurtje waardig afgesloten. Kort én krachtig net als hun muziek.

Automatic
Automatic
Automatic


Was het memorabel? Nee. Het was geen optreden waar men nog maanden over door zal praten. Was het leuk? Ja. En daar ging het om bij dit optreden. Niet om mooie, gevoelige liedjes op een aandachtig luisterend publiek los te laten, maar om samen een leuk feestje te bouwen. Dat ook de muziek kwalitatief goed in elkaar zit is een grote plus. Het is vooral de instelling waarmee dit viertal het podium betreedt die voor een geslaagd optreden zorgt. Het is een van de vele Engelse bandjes op het moment, maar wél een met een eigen sound én een volslagen maffe keyboardspeler.

The Automatic - website en MySpace
Silence is Sexy - MySpace

Band
- lead-zang, basgitaar
- gitaar, zang
- synthesizer/keyboards, percussie, zang
- drums

Album
Not Accepted Anywhere<br  />Automatic
Not Accepted Anywhere
Automatic