Onderwerp: POP-ROCK, WERELDMUZIEK

Woensdag 30 April 2008 at 10:37 pm

De zomer is goed begonnen met Zuco 103

Zuco 103
Zuco 103
Zuco 103

Door Ying Fang met foto's van Jeroen van den Ent (klik voor vergroting)

Een afgeladen en broeierige zaal in Delft was het toneel voor de try out van het nieuwe album van Zuco 103: After the Carnaval.

Een nieuwe en piepjonge gitarist en een zaal vol verwachtingen maken het Zuco 103 niet makkelijk. Aan alle verwachtingen wordt echter ruimschoots voldaan met warme, dansbare en vooral zomerse nummers, net het soort muziek om de lente en een warme zomer in te luiden.

Allerlei Braziliaanse stromingen komen aan bod, de repente uit het Noord-oosten van Brazilie, de funky sambarock uit Rio de Janeiro, het door Zuco uitgevonden brazilectro en het meer rustige Bossa Nova, Maar wat vooral de boventoon voert is dansbare kwaliteitsmuziek, goed voor een broeierig feest. De bassist Alex Oele is die avond goed op dreef en samen met Stefan Schmidt op de Fender Rhodes en Stefan Kruger op drums zet hij een swingende groove neer.

Het nieuwe album After the carnaval, wat uitgebracht is op het Nederlandse Dox Records is rustiger, meer volwassen en meer gebalanceerd, dan het eerder uitgekomen album Whaa!, dat een stuk meer experimenteel van aard is.

De zomer is goed begonnen met Zuco!

Zuco 103 - website

Onderwerp: MUSICAL, JEUGD

Dinsdag 29 April 2008 at 10:39 pm

Vanaf vandaag wordt Floddertje ook gezongen!

Floddertje (foto Leo van Velzen)
Floddertje (foto Leo van Velzen)
Floddertje (foto Leo van Velzen)

Door Chantal van den Boogaard met foto's van Leo van Velzen en
Janske van Kaathoven (klik voor vergroting)


“Er was eens een meisje dat Floddertje heette, omdat ze altijd vuil was en altijd vol met vlekken zat. Behalve als ze pas in bad was geweest. Maar nooit kon ze langer dan een half uur schoon blijven.”

Annie M.G. Schmidt schreef een aantal komische, tegendraadse verhaaltjes waarin Floddertje doldwaze avonturen beleeft met haar hondje Smeerkees. Deze verhaaltjes zijn verwerkt in een muzikale familievoorstelling. Op 20 april ging Floddertje, de musical, in première in Den Haag.

Menigeen is grootgebracht met de boeken van Annie M.G. Schmidt. Persoonlijk heb ik haar boeken verslonden. Floddertje was favoriet. Kenmerkend is de onbezonnen manier waarop Floddertje alles tegemoet treedt. De meest uiteenlopende, maar allemaal even voor de hand liggende risico’s en gevaren lijkt Floddertje niet te zien. Of Floddertje nu in de keuken helpt, op bezoek gaat bij tante Toos of schoon wil maken, telkens gaat het mis. Er is geen houden aan. Ze wordt bedolven onder een grote pot blauwe verf, ze ziet de rode tomatensoep door het huis stromen, ze wordt verrast door een reusachtige vloed van schuim, of ze zit onder de groene smurrie als ze de bakkersknecht uit de sloot wil redden. Het overkomt haar allemaal. Een hoop viezigheid dus...
Floddertje
Floddertje
Floddertje


Al Floddertjes ondernemingen zijn goed bedoeld, maar erg onhandig. Floddertje beweegt zich op de grenzen van naïviteit, roekeloosheid, onhandigheid, brutaliteit en stoerheid. Dat is wat voor kinderen een aantrekkelijk spanningsveld oproept.
Alle ingrediënten voor een geslaagde kindervoorstelling.

In de musical wordt er niet of nauwelijks afgeweken van de verhalen. Een viertal Floddertje avonturen worden ten tonele gebracht. Wil van der Meer schreef de teksten en regisseerde de voorstelling. De herkenbare patronen en de herhaling uit de verhalen doen het ook erg goed op het toneel. Het jonge publiek kan de voorstelling prima volgen en gaat er helemaal in op. De voorstelling sluit goed aan bij hun belevingswereld.

En wat is een verhaal van Annie M.G. Schmidt zonder de illustraties van Fiep Westendorp? Jolanda Lanslots stond garant voor het enige echt 3D Floddertje-huis. Heleen Heintjes deed met haar kostuums een schot in de roos. De spelers vormen in haar kostuums de levende versies van de personen uit de illustraties.

Peter van Hintum (schreef eerder de muziek voor de voorstellingen Pluk) stond garant voor de pakkende en aansprekende muziek bij deze voorstelling. Leuk bij deze voorstelling is dat de muziek van de voorstelling verkrijgbaar is op CD. En dat heb ik geweten; al op de terugweg in de auto werden de liedjes op de achterbank vrolijk meezingen!

Floddertje Floddertje Floddertje

De jonge, getalenteerde cast speelt vol overgave, met veel enthousiasme en overtuigend. Lara Gr ¼nfeld speelt Floddertje. Ze is een kleuter in groot formaat, zowel in haar bewegingen als in haar stemgebruik. Naast haar valt vooral Evi de Jean is de getergde moeder. Dan zijn er nog de drie “mannetjes” het is niet helemaal duidelijk is of ze echt bestaan of dat het “imaginairy friends” zijn van Floddertje. Ze spreken hun eigen taal, doen kunsten en hebben geen interactie met volwassen spelers uit het verhaal. Mathijs Pater, Barry Beijer en Karel Simons denderen in de rol van deze mannetjes over het podium en weten alles uit hun acts te halen. Floor van Randwijk bespeelt de pop van Smeerkees. Daarnaast heeft ze de rol van buurvrouw, een enorm vermakelijk personage, niet in de laatste plaats om het kostuum.

Floddertje is een ondeugende, circusachtige variétévoorstelling voor iedereen vanaf 3 jaar, die heimelijk de woorden van Annie M.G. Schmidt koesteren: "Doe nooit wat je moeder zegt, dan komt het allemaal terecht."

De voorstelling is vooral erg leuk voor het allerjongste publiek. Bij uitstek een gelegenheid voor een eerste theaterbezoek voor de allerkleinsten. Het enorme plezier dat kinderen aan de voorstelling beleven is uiteraard van onschatbare waarde voor de volwassenen. Dit plezier kan met de CD tot lang na de voorstelling voortduren. Zeker de moeite waard om samen met kinderen naartoe te gaan.

Floddertje is tot en met juni te zien in theaters door het hele land.

Floddertje - website

Onderwerp: WERELDMUZIEK

Maandag 28 April 2008 at 5:01 pm

Het Kaseko Crossover Concert

Kaseko Crossover Concert
Kaseko Crossover Concert
Kaseko Crossover Concert

Persbericht met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

IKO THE KING OF KASEKO: Julius Theodore (Lieve) Hugo IKO’ Uiterloo was de eerste Kaseko crossover zanger van Suriname, een zanger met een popster-status. Geboren in 1934, maakte in 1967 tot 1970 deel uit van het vermaarde Orchestra Wasboard. Met dit orkest was Lieve Hugo verantwoordelijk voor de overgang van traditionele Kawina en Bigi Poku naar Kaseko.

IKO bracht een onvermijdelijke fusie tussen de stijlen in muziek en zang. Zijn meertalige teksten en de betekenisvolle dansbare muziek waren de soundtrack van de Surinaamse onafhankelijkheid. In 1970 gaf Lieve Hugo als afsluiting van het Holland festival een historische optreden in het Concertgebouw van Amsterdam.

Na een lange voorbereidingstijd is cineast Vincent Soekra in samenwerking met de International Kaseko Organization de productie gestart van het muziekdocumentaire-project ''IKO “ The King of Kaseko ".

Lees Verder

Onderwerp: NIEUWS

Zondag 27 April 2008 at 6:23 pm

Wende Snijders wint Annie M.G. Schmidtprijs

Wende Snijders wint Annie M.G. Schmidtprijs

Wende Snijders heeft vanmiddag de Annie M.G. Schmidtprijs gekregen voor haar theaterlied De Wereld Beweegt. De Amsterdamse wethouder voor cultuur Carolien Gehrels reikte de prijs uit in Theater Bellevue in de hoofdstad. Nico Knapper was dit jaar voorzitter van de jury, die verder bestond uit Martine Bijl, Marnix Kappers, Robert Jan Stips en Rinske Wels. Over De Wereld Beweegt van tekstschrijfster, componist en vertolkster Snijders schrijft de jury: ,,Haar lied heeft een kop en een staart, een goede opbouw en het geeft haar volop de gelegenheid om uit te pakken. En het g ¡ ¡t ergens over.''

De Annie M.G. Schmidtprijs is een initiatief van Buma Cultuur en het Amsterdams Kleinkunst Festival en is voor het beste lied dat het voorgaande jaar in het theater is uitgevoerd. De prijs bestaat uit een bronzen borstbeeld van Annie M.G. Schmidt en 3500 euro, beschikbaar gesteld door Buma Cultuur.

Luister in de Yukebox op deze pagina naar De wereld beweegt

Onderwerp: NIEUWS

Donderdag 24 April 2008 at 11:49 am

Oerol presenteert nieuw dagarrangement samen met Rederij Doeksen en CJP

Oerol presenteert nieuw dagarrangement samen met Rederij Doeksen en CJP

Terschellings Oerol Festival lanceert samen met Rederij Doeksen en CJP een arrangement voor dagjesbezoekers. Een bootretour, dagpas voor festivalterrein de Westerkeyn en een boekje met vouchers voor theater- en kunstprojecten vormen het zogenaamde Oerol op de Bonnefooi Dagarrangement. Het arrangement is vanaf vandaag online te boeken via www.rederij-doeksen.nl. De 27e editie van Oerol vindt plaats van 13 tot en met 22 juni.

“Het arrangement is speciaal bedoeld voor dagjesbezoekers en voor nieuwe bezoekers om kennis te maken met het festival,”aldus Janneke Staarink, algemeen directeur van Oerol. “Het omvat de bootreis naar en van Terschelling en een Bonnefooi Boekje met vouchers waarmee je een aantal theater- en kunstprojecten kunt bezoeken. Je krijgt daarnaast met een dagpas toegang tot het festivalhart van Oerol, de Westerkeyn, waar bands en straatartiesten optreden en diverse talkshows plaatsvinden. Muziek op festivalterrein het Groene Strand en gratis straattheater liggen bovendien op de route. Zo maak je Oerol mee in een notendop!”

Kaartverkoop
De dagarrangementen gelden op woensdag 18 juni en zaterdag 21 juni en zijn vanaf vandaag online te boeken via de site Rederij Doeksen voor €39,50. Oerol en de rederij bieden speciaal voor CJP-leden het arrangement met korting aan. CJP-ers kunnen direct via www.cjp.nl/oerol boeken.

De online kaartverkoop van Oerol start zaterdag 17 mei via www.oerol.nl.

Terschellings Oerol Festival 2008 Het eiland van de vorige dag, 13 t/m 22 juni, www.oerol.nl
Hoofdsponsors van Oerol zijn Brand, NAM, Rederij Doeksen. Partner in natuur is Staatsbosbeheer.

Onderwerp: POP-ROCK

Woensdag 23 April 2008 at 10:05 pm

Muisstil publiek bij loepzuivere Brun

Ane Brun
Ane Brun
Ane Brun

Door Rutger Stronks met foto' van Berbera van den Hoek
Gezien: 18 april 2008 Lantaren | Venster Rotterdam


Ane Brun verzorgde afgelopen vrijdag 18 april een concert in de uitverkochte zaal van Lantaren/Venster in Rotterdam. Haar onlangs uitgebrachte derde album ‘Changing Of The Seasons’, gaf wellicht aanleiding voor een tournee langs de Europese poppodia. De Zweedse singer/songwriter verwierf in Nederland al meer bekendheid met haar vorige album, ‘A Temporary Dive’.

Het voorprogramma werd verzorgd door Nina Kinert, die ook de backing vocals bij Ane Brun verzorgt. Nina start met enkele rustige ballads, waarbij ‘Love Affair’ een waar hoogtepunt is.

Wat kan Nina prachtig zingen. Met gitaar en haar zweverige vorm van zang weet ze niet alleen mij, maar ook de volledige zaal stil te krijgen.
Nina wordt bij haar laatste twee nummers begeleid door haar band, die het geheel nog extra kracht bijzet. Ik geniet van het prachtige ‘Combat Lover’ en “I shot the Man’. Het betreffen nummers van haar nieuwe cd ‘Pets and Friends’ die helaas niet in Nederland verkrijgbaar is. Na het optreden realiseer ik me opeens dat Ane Brun nog moet optreden. Leuk om jezelf terug te roepen van zo’n sterk voorprogramma.
Ane Brun
Ane Brun
Ane Brun


Ane Brun betreedt om iets over half tien het podium. Ane Brun wordt ondersteund door zes bandleden “ twee strijkers, percussie, piano en bas. Nina Kinert verzorgd de achtergrondzang, samen met de celliste, pianist en bassist. Een indrukwekkende mix van stemmen. Al snel start ze met het nummer ‘Raise my Head’ en doet mij gelijk beseffen waarom ik hier ben. De kwetsbaarheid is gewoon voelbaar als ze haar eerste regels heeft gezongen. Ook hier valt de stilte in de zaal op. Geen enkel spoor van gefluister of vallende bekertjes.

Het concert wordt vervolgd met de nummers ‘Round Table Conference’ en ‘The Puzzle’, alle twee afkomstig van haar nieuwe album. Ane meldt het publiek dat de avond een mix zal worden van nieuwe en oude liedjes, waarna ze het concert voortzet met ‘This Voice’. Het nummer staat op haar vorige album ‘A Temporary Dive’ en is één van de mooiste liedjes die ik ken. Een prachtige uitvoering die start met een solo op viool en later uitbouwt tot een nauwe samenwerking tussen viool, percussie, gitaar en piano.

Zoals Ane zelf aangeeft is ‘Changing of the Seasons’ een tekstueel hoogtepunt van haar jarenlange tekstschrijving. De teksten zijn vaak simpel te begrijpen, maar de diepgang laat het zeker niet afweten. Juist die combinatie tilt haar muziek tot betoverende en ontroerende hoogte. Ook in ‘Ten Seconds’, dat op het gehoor een redelijk toegankelijk nummer is, maakt de tekst het nummer ongekend mooi “ “It is those ten seconds, those ten seconds in your head, when you don’t wonder if you are alright, you’re just hanging around with yourself”.

Nina Kinert
Nina Kinert
Nina Kinert


Tijdens een lange instrumentale uitwerking van ‘Song No. 6’, vertrekt Ane van het podium, waarna één voor één de bandleden hun instrumenten wegleggen en ook het podium verlaten. Het nummer stopt als ook de violist haar viool aan de kant legt.

Ane trakteert de zaal echter nog op vier toegiften. Ze sluit het concert af met ‘My Lover Will Go’. Het publiek heeft zichtbaar genoten van het intieme concert in Lantaren/Venster, wat zich uit in een groot applaus voor de Zweedse singer/songwriter.

Ane Brun heeft mij een prachtige en bijzondere avond bezorgd. Luisterliedjes met kwetsbare teksten die live prima overkwamen, mede door de stilte die in de zaal aanwezig was. Spreken intieme en kwetsbare teksten begeleid door een prachtig arrangement je aan, dan zou het mijn advies zijn om even een wandeling naar de platenzaak te wagen om ‘Changing of the Seasons’ aan te schaffen. Ik weet dan bijna zeker dat we elkaar op een volgend concert zullen treffen.

Ane Brun - website en MySpace
Nina Kinert - website en MySpace
Lantaren-Venster - website

Onderwerp: ALGEMEEN

Woensdag 23 April 2008 at 10:44 am

GOUDEN NOTEKRAKER 2008 VOOR ARJAN EDERVEEN EN ERIK VAN DER WURFF


Door Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink


De lange en de kleine man stonden naast elkaar na afloop van de bekendmaking van de Gouden Notekraker 2008 naast elkaar op het podium van Paradiso. Arjan Ederveen won in de categorie toneel, Erik van der Wurff, pianist van Herman van Veen, in de categorie muziek. “Ik had dit niet verwacht,” zei een zichtbare verraste Arjan Ederveen tegen zijn het publiek. “Ik had gedacht dat Joan Nederlof zou winnen”. “Ik draag deze prijs aan iedereen op die een passie heeft voor muziek,” zei Erik van der Wurff die al een carriere van 43 jaar achter de rug heeft. “Hij is klein van stuk maar in zijn werk is hij groots en meeslepend,” zei Loes Luca met haar welbekende gevoel voor humor over hem.

Luca die vorig jaar de Gouden Notekraker in de wacht sleepte praatte het programma luchtig en humoristisch aan elkaar. Het was jammer dat de briljante Jimmy Rosenberg slechts te zien was op het scherm maar zoals Luca droog komisch opmerkte: “hij heeft ’t nu te drugs.” Frederik de Groot, voorzitter van de Norma die deze prijs vorig jaar weer een nieuw elan heeft gegeven, sprak in zijn beginrede over ‘een grote familie van de artiesten’ en liet weten moe te worden van ‘mensen die ons proberen te ondermijnen’. De Groot is lid van de nominatiecommissie met onder andere Loes Luca en Wende Snijders (winnaars van vorig jaar) en legde me later uit dat de selectiecriteria voor de nominaties zijn: originaliteit, talent en doorzettingsvermogen. Die nominaties waren voor toneel: Joan Nederlof, Arjan Ederveen, theatergroep Carver en Tjitske Reidinga. In de categorie muziek: Pete Philly & Perquisite, Jimmy Rosenberg, Erik van der Wurff en Tineke Postma. Over de muziek zei hij mij dat er heel bewust is gekozen voor een grote diversiteit. “Maar bij de kunsten is het altijd appels met peren vergelijken,” zei De Groot.

In de categorie muziek was dat heel duidelijk en dat bleek ook wel uit de optredens: de subtiele ingetogen jazz van saxofoniste Tineke Postma valt niet te vergelijken met de swingende uiterst muzikale hiphop van Pete Philly; het onnavolgbare gitaarspel van Jimmy Rosenberg is een wereld van verschil met het stemmige naar klassiek neigende pianospel van Eric van der Wurff. Maar het was wel allemaal even mooi. Van der Wurff stapte vol plezier uit zijn rol als begeleider van Herman van Veen. Hij speelde vier stukken waaronder een persiflage op de tango. “Die wordt de laatste jaren te populair, riep hij met gevoel voor understatement.”

De prijs vond hij een bekroning voor een langdurige carriere. “Die is mij, denk ik, toegekend omdat ik zo breed bezig ben. Dat wordt gewaardeerd door mijn collega’s want die stemmen tenslotte op je. Ik draag deze prijs op aan een ieder die passie heeft voor muziek. Als je wat wil bereiken, moet alles wijken voor de muziek. Het is een geweldig vak maar ook keihard, omdat je geen sociaal leven hebt. Daar heb je passie voor nodig.”
Die passie was bij alle genomineerden goed te zien en te horen.

De avond opende met een filmfragment uit het door Bep Melissen voor Carver geregisseerde stuk Tucht, daarna liet Tineke Postmaet twee stukken van haar laatste album A journey that matters horen. Ze zette met haar muziek meteen een mooie sfeer voor de hele avond. “Ontsla je wel eens musici,” vroeg Luca haar. “Nee nooit, dat hoeft ook niet met zulke goede musici.” En dat zijn: Marc Antoni van Roon (piano), Frans van der Hoeven (bas), Eduardo Righini (gitaar) en Joost van Schaik (drums). Bij elke genomineerde vroeg Luca naar hun plannen. Postma onthulde de theaters in te gaan met de Turks/Duitse zangeres Esra Dalfida.

Na Postma wandelde de jonge actrice Tjitske Reidinga vrolijk het podium op. Ze is bekend van haar rollen in ‘Alice in Glamourland’, ‘Ja zuster nee zuster’ en ‘Gooise vrouwen’ waaruit fragmenten worden vertoond. Na de vier stukken van Erik van der Wurff waaronder een persiflage op de tango was het de beurt aan Joan Nederlof (Mug met de Gouden Tand) om in het zonnetje te worden gezet. De getoonde scenes uit Hertenkamp waren weer absurd/komisch en tragisch tegelijk. Nederlof weet zeer scherp fabuleuze karakters met een dubbele bodem weet neer te zetten. De vraag van Luca naar de worsteling met kunstsubsidies pareerde ze door te zeggen dat ze daar niet zoveel problemen mee had.

Na een aantal videobeelden van Jimmy Rosenberg (in Paradiso en het Bimhuis) was het de beurt aan Arjan Ederveen. Hij liet samen met Johnny Kraaikamp jr. een lied horen uit de musical De Fantasticks die gespeeld gaat worden in de Westergasfabriek. En dat smaakte naar meer.

Aan het eind van de afwisselende avond had de organisatie Pete Philly & Perquisite geprogrammeerd en dat was een goeie keuze. Hun album Mystery repeats gooide al hoge ogen in de Nederlandse muziekwereld. Ze overstijgen de grenzen van de hiphop door ook instrumenten als contrabas, saxofoon en viool aan de uit laptop komende beats toe te voegen. Het werd tijd om te swingen op de muziek van de 21e eeuw die rapper Pete Philly met power Paradiso inslingerde. Musici, acteurs en actrices vlogen van hun stoelen en overbrugden zo de tijd naar de bekendmaking van de winnaars van de Gouden Notekrakers 2008.

Gouden Notenkraker - website

Onderwerp: MUSICAL, VERWACHT

Dinsdag 22 April 2008 at 10:32 am

Anatevka terug in het theater

Anatevka
Anatevka
Anatevka

Door Marit van Eisden met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)

Steeds vaker zien we dat ook in musicalland de klassiekers na een aantal jaren weer opnieuw in productie wordt genomen, een fenomeen dat in de toneelwereld heel normaal is. Immers, hoe vaak wordt Hamlet niet opgevoerd of Romeo en Julia. Dat Fiddler on the Roof zo'n klassieker is zal niemand verbazen. Producent Mark Vijn brengt 'Fiddler on the Roof' terug in de Nederlandse Theaters, tien jaar na de laatste opvoering, eveneens met Henk Poort in de hoofdrol.

Het verhaal gaat over de Joodse melkboer Tevje in het Russische dorp Anatevka. Hij heeft vijf dochters en vooral met de drie oudste heeft hij veel te stellen. Want waar Tevje vasthoudt aan de eeuwenoude tradities van zijn geloof, maken zijn huwbare dochters voor hem moeilijk te accepteren keuzes. Hij heeft daarover vaak onderonsjes met God, die hem best begrijpt. Toch dreigt door zijn vasthoudendheid zijn geliefde gezin uit elkaar te vallen. Als de politieke situatie in Rusland verandert, moet ook Tevje ingrijpende keuzes maken. Is de liefde voor zijn vrouw en kinderen sterker dan zijn hang naar het oude? In de gezellige boerenschuur van boer Stevens in Kockengen was de pers uitgenodigd om kennis te maken met de cast van Anatevka anno 2008 en het is dan ook een drukte van belang op deze bijzondere locatie.

Anatevka
Anatevka
Anatevka


Franck van Laecke, die de regie voor zijn rekening neemt, is van mening dat de kracht van deze musical ligt in het oersterke plot en de muzikale verwerking ervan. Maar ook belangrijk voor het stuk is de kenmerkende humor die in schril contrast staat met de tragiek van het afscheid van dorp, grond, verleden, huis, dierbaren, geliefden en kinderen, kortom de rollercoaster van het leven. Het relativeren van het levensdrama en de combinatie tussen lach en traan, cynisme en humor, is wat de makers volgens Van Laecke perfect hebben gedaan.

Na deze inleiding is het tijd voor Henk Poort om zijn entree te maken. Op de bekende tonen van 'If I were a rich man' schuift er een rolluik open en daarachter staat Anatevka met een koe aan de hand, klaar om de schuur te betreden. De koe heeft blijkbaar het scenario niet helemaal scherp want in plaats van keurig te volgen geeft zij zich met grote toewijding en bijbehorende geluiden aan het verhogen van het mestoverschot. Al met al een iets ander spektakel dan de producent voor ogen had maar wel goed voor een spontane lachsalvo van de aanwezigen.
Terwijl de fotografen in de kleine boerderij halsbrekende toeren uithalen voor het mooiste plaatje brengt de hele cast het nummer 'Traditie' ten gehore waarna de echte photoshoot kon plaatsvinden in de koeienstal, in het hooi en met blatende schapen.

Anatevka
Anatevka
Anatevka


Op 23 december 2008 zal deze productie in première gaan. Het zal een groot opgezette productie worden vertelt Mark Vijn. De voorstelling zal meerdere dagen in hetzelfde theater te zien zijn. Dit heeft te maken met het decor, wat dusdanig groot is en wat het daarom moeilijk maakt om slechts één enkele dag in hetzelfde theater te staan.

Cast
Tevye, de Melkboer - Henk Poort
Golde, zijn vrouw - Doris Baaten
Tzeitel, dochter - Sophie Veldhuizen
Hodel, dochter - Anne Stalman
Chava, dochter - Madelon van der Poel
Yente, de koppelaar, us Golde - Bea Meulman
Leiser Wolf, de slager - Bert Simhoffer
Mottel, de kleermaker - Marc-Peter van der Maas
Perchik, de student - Addo Kruizinga
Mordcha, de kroegbaas, us Leiser Wolf - Marcel Jonker
Rabbijn - Harry Slinger
Fromme Sarah, us Yente en Tzeitel - Babette Holtmann
De Dorpsagent, us Tevje - Paul Vaes
Fridel, dochter / ens V - Marit Slinger
Herschel, dochter ens V - Laura Burgmans
Swing M - Yannick Baetens

Creatives
Script “ Joseph Stein
Liedteksten “ Sheldon Harnick
Muziek “ Jerry Bock
Vertaling “ Koen van Dijk
Regie “ Frank van Laecke
Muzikale leiding “ Jeroen Sleijfer
Choreografie “ Danny Rosseel
Producent “ Mark Vijn Theaterproducties bv.

Onderwerp: TONEEL

Zondag 20 April 2008 at 11:44 am

Op Mars woont het meisje van de HEMA-worst

ISTLOM
ISTLOM
ISTLOM

Door Barbara Klomp met foto's van Robin Vogel (klik voor vergroting)
Gezien: Toneelschuur Haarlem, 18 april 2008


“Het is 2025. Eva en Harold hebben een wedstrijd gewonnen. Hun prijs; een weekend op Mars. So far so good&hellip”

We zien een man en een vrouw, ze komen uit de ruimte, of gaan daar net naartoe. Om hun hoofd is een soort zeepbel, zij naait zijn ruimtepak.
De vrouw wordt gespeeld door Christine van Stralen, bekend van onder andere Mugmetdegoudentand en Dunya en Desie, de man kennen we als Harm van Geel, theatermaker en acteur bij onder andere Huis en Festival aan de Werf, Toneelgroep Amsterdam en Growing up in Public.

Het is misschien ‘so far’, want helemaal op Mars. ‘So good’ is het zeker niet.
Er is iets misgegaan, een technische fout door de meteorietenregen. En nu kunnen ze niet meer terug. Een man en een vrouw, zitten vast in hun vakantiehuis op Mars. Ze irriteren elkaar. Ze houden van elkaar. Ze praten over niets en zwijgen over alles. Hij knutselt en zij zorgt voor de planten, ze maken ruzie over appelmoes.

De soms erg poëtische teksten worden begeleid door een mimische choreografie, die balanceert op de grens van geestig en overbodig storend en te vaak doorslaat naar het laatste. De verveling slaat toe, op het toneel en bij het publiek.

En dan, net als Eva de sanseveria’s aan het bijpunten is, kruipt er een meisje door het luchtrooster. Is het een robot? Is het een pop? Is ze echt of in hun brein? Ze is zo gewenst door haar en ongewenst door hem.
“Wie ben jij?!” schreeuwt hij uit.
“Ik ben het meisje dat bij de HEMA de worst snijdt,” antwoord ze, “Ik ben het meisje dat aan je bed zit als je sterft.”

ISTLOM


Het spel van Sanne Vogel, het HEMA-meisje van Mars, maakt dat je naar de voorstelling blijft kijken. Is zij echt, een droom, een alien van Mars, of gewoon de verpleegster in het bejaardenhuis, waar Eva en Harold dementeren? Ze is lief, ontroerend en beangstigend.

ISTLOM is een voorstelling die in het begin wat verveelt, maar wanneer Sanne Vogel op het toneel komt, is hij amusant en soms meer dan dat. De tekst van Don Duyns is geen spreektaal, maar levert soms prachtige poëtische regels op. De kostuums zijn in hun simpelheid zeer treffend en de muziek past bij het stuk.

Maar toch.
Het blijft een loszand van mooie dingen, die helaas samen geen prachtvoorstelling opleveren. Nergens wordt het spannend, vervreemdend, in elk geval niet genoeg. En dat is jammer, want met een tekst van Don Duyns en drie topacteurs zou je verder moeten kunnen komen.

Het is wat het is. Het leeft niet echt, daar op Mars, niet genoeg om spannend te zijn. Net genoeg, door soms mooie teksten, door Sanne Vogel, door de kostuums (Inge Roseboom) en door -af en toe- een samenhang van tekst en spel die opeens de plank zo raak slaat, dat je toch blijft geloven. In leven op Mars, of in Sanne Vogel in elk geval.

De Vogelfabriek speelt ISTLOM (is there life on Mars) - website

Onderwerp: POP-ROCK, WERELDMUZIEK

Zaterdag 19 April 2008 at 2:12 pm

Niets blijkt zo levendig als Noorse zigeunerrock

Kaizers Orchestra
Kaizers Orchestra
Georff Berner

Door Richard van de Crommert met foto's van Jeroen van den Ent
(klik voor vergroting)


Twee jaar heb ik moeten wachten en eindelijk zouden ze weer naar Nederland komen: de Noorse band Kaizers Orchestra. De vorige keer miste ik het concert. En dat mocht niet nog een keer gebeuren. De energieke optredens van de Noren zijn berucht. Maandenlang verheugde ik me erop. En op dinsdag 1 april was het eindelijk zover.

Paradiso was rokerig zoals het op een avond als deze moest zijn. De olievaten stonden klaar. De koevoeten lagen op het podium. Het schemerlampje op de piano was vooralsnog de enige verlichting op de buhne. Nog even en het geweld zou losbarsten&hellip.

Als eerste kwam Helge Risa het podium op. De pianist. Met een gasmasker op zijn kop. Surrealistisch inderdaad. Als even later een belachelijk choreografietje werd ingezet door drie bandleden, dan weet je&hellip: dit wordt een bizarre avond. Dat de optredens van de Noorse band zo levendig zijn, verbaasd me na drie nummers al niks meer. De levendigheid spat van het podium. Niemand hoeft zich ook maar een minuut te vervelen. Niet alleen de zanger vraagt om de aandacht van het publiek. Alle bandleden lijken van die aandacht te genieten. Eén voor één pakken ze hun momenten. Niet alleen de man met het gasmasker, maar ook de drummer doet raar en slaat in de meest bizarre houdingen op zijn instrumenten. Lachen. Dit heeft alles in zich wat ooit met pure rock’n roll moet zijn bedoeld.

Kaizers Orchestra zingt, naar ik heb begrepen, in een zelfs voor Noren nauwelijks verstaanbaar dialect, maar het deert de Amsterdammers niet. Enkele universele klanken worden uit volle borst meegezongen en we worden uitgedaagd om mee te doen met enkele gebaren. Als de hele zaal zelfs enkele Noorse woorden weet mee te brullen, raakt de zanger door het dolle en belooft snel terug te komen.

De muziek van de Vikingen laat zich moeilijk omschrijven. De een noemt het zigeunerrock. De ander hoempapa. Maar het is ook cabaretesk. En kleinkunst.

Na één uur is zanger Janove Ottesen drijfnat. Maar over is het feestje nog lang niet. Er wordt nog een zigeunerfinale ingezet waarbij ook ineens een accordeon opduikt. Als het laatste nummer voorbij is, hoor ik een bezoeker zeggen: “Wat een aparte band.” Maar dat lijkt me zwakjes uitgedrukt. Er is geen enkele band zoals Kaizers Orchestra. Dit is absoluut een van de beste livebands van Scandinavië.

Helaas voor mij werd mijn favoriete ‘Fra Sj Â¥før Til Passasjer’ niet gespeeld. Het is natuurlijk volledig aan de optredende artiest welke nummers hij speelt en welke niet. Maar ik was best teleurgesteld. Had ik me daar nou twee jaar op verheugd&hellip? Nu maar hopen dat we niet opnieuw twee jaar moeten wachten voordat Kaizers Orchestra opnieuw ons land aandoet. Alhoewel, als dat beloond wordt met het spelen van mijn lievelingslied, dan ben ik er zeker weer bij&hellip.

De foto’s bij dit verhaal zijn gemaakt bij het concert in het Paard in Den Haag, op 2 april 2008.

Onderwerp: NIEUWS

Donderdag 17 April 2008 at 4:36 pm

Woodstock icoon Alvin Lee naar Nederland

Woodstock icoon Alvin Lee naar Nederland

Alvin Lee, de zanger, leadgitarist en het creatieve brein van de legendarische succesband Ten Years After komt op 21 november sinds jaren weer naar Nederland, en wel naar Popcentrum 013 in Tilburg als onderdeel van de 013’s 10-jarige jubileumprogrammering. Voorprogramma is de Amerikaanse bluesveteraan John Hammond. Alvin Lee behoort tot één van de grondleggers van de (blues)rock. Het optreden van Alvin Lee en Ten Years After op Woodstock geldt vandaag de dag nog steeds als een mijlpaal in de rockhistorie. Zijn heldere stem, virtuoze gitaarspel en unieke mix van blues met klassieke rock ’n roll zijn de hoekstenen van het legendarische Ten Years After geluid.

Alvin Lee nam tijdens zijn intensieve Amerikaanse tours veelvuldig deel aan de legendarische concerten in het Fillmore Auditorium in San Francisco, in die jaren het mekka van de rockmuziek.
In latere jaren werkte Alvin Lee vaak samen met vrienden als George Harrison (The Beatles), Ronnie Wood (Rolling Stones) en Elvis Presley’s gitarist Scotty Moore. Optreden doet hij nog sporadisch, maar altijd met veel plezier; vorige maand bewees Alvin Lee in een uitverkocht Olympia in Parijs dat hij nog altijd één van de meest virtuoze en gepassioneerde live-performers in het genre is.

Alvin Lee stopte enkele jaren geleden officieel met de band Ten Years After en werkt sindsdien met zijn eigen band bestaande uit naar eigen zeggen ‘de beste muzikanten met wie ik sinds lange tijd heb samengewerkt’.
Alvin Lee zal exclusief optreden als onderdeel van de 10-jarige jubileumprogrammering van 013.

John Hammond
De Amerikaanse Grammy Award winnaar John Hammond werkte voor zijn 4 laatste albums samen met sterren als JJ Cale en Tom Waits. Al sinds de vroege jaren ’60 is Hammond actief als bluesgitarist/zanger en werkte ook toen al samen met grootheden als John Lee Hooker, BB King en Muddy Waters.

ALVIN LEE & support John Hammond
Vrijdag 21 november 2008
Popcentrum 013 - Tilburg
Entree: euro 34,- excl. servicekosten
Aanvang: 20.30 uur
Kaartverkoop start aanstaande zaterdag om 10.00 uur door Ticket Service via de grotere postkantoren, de grotere Free Record Shops, VVV’s en GWK’s, 0900-3001250(45 ct.p.m), www.ticketservice.nl, 013 Box-office en de bekende voorverkoopadressen.

Onderwerp: VERWACHT, POP-ROCK

Donderdag 17 April 2008 at 1:11 pm

Picknicken met John Mayer en Room Eleven in Haagse Zuiderpark

Alphabeat
Donavon Frankenreiter
Room Eleven

Door Serge Julien met foto's van The Alternative (klik voor vergroting)

Het Haagse Zuiderpark is voor muziekliefhebbers vooral bekend om het grootste gratis festival in Europa: Parkpop. In 2006 werd er een nieuw evenement neergezet: PICNIC in the PARK. Die eerste editie had toen popjazz cat Jamie Cullum als hoofdact op het programma en DJ Maestro achter de draaitafel om het publiek op te warmen. Dit jaar heeft de organisatie die in handen is van The Alternative voor een bredere opzet gekozen. Op zondag 22 juni zal deze tweede editie gaan plaatsvinden.

In de persoon van niemand minder dan John Mayer zal deze New Yorker acte de presence geven als hoofdact op de tweede editie van PICNIC in the PARK. Met zijn eerste album Room for Squares was het meteen raak maar met de opvolger Heavier Things waarvan het nummer Daughters een grote hit werd, lag de wereld aan zijn voeten. Prachtige teksten, goed in het gehoorliggende melodieën en een gepassioneerde zangvoordracht maken het werk van Mayer om van te smullen. Zijn laatste CD Continuum bezorgde hem twee Grammy awards en zijn concerten zijn in een mum van tijd uitverkocht. De verwachtingen zijn hooggespannen! Een andere grote naam is die van Donavon Frankenreiter. Deze zomerse bluegrass singer-songwriter en surfer uit Californie linken velen aan die andere singer-songwriter en surfer Jack Johnson met wie Frankenreiter goed bevriend is. Johnson produceerde het in 2004 uitgebrachte zelfgetitelde debuut van Frankenreiter. In 2006 kwam de opvolger Move by Yourself uit en op dit moment is zijn derde album in de maak. Wellicht dat er nieuw materiaal wordt uitgeprobeerd tijdens PICNIC in the PARK!

Rodrigo Y Gabriela
John Mayer
Milow


Kwaliteitsmuziek van eigen bodem wordt verzorgd door de topformatie Room Eleven. De groep scoorde magistraal met hun debuut Six White Russians and a Pink Pussycat waarop prachtige liedjes zijn te vinden die een mengeling vormen van jazz, pop, funk, blues en een vleugje folk. Tel daarbij op de prettige zang van boegbeeld Janne Schra en je bent goed voor platina, een Essent award en uitverkochte zalen. Begin van dit jaar kwam hun tweede CD Mmm&hellipGumbo? uit die muzikaal iets verder de diepte ingaat. Niet gering detail is dat het album is geproduceerd door niemand minder dan singer songwriter Dayna Kurtz en haar vaste producer Randy Crafton.

Het zou er ook nog weleens hevig aan toe kunnen gaan tijdens PICNIC in the PARK want het jonge Mexicaanse gitaarduo Rodrigo y Gabriela staat erom bekend een snel en ritmisch gitaarspel te presenteren. Vorig jaar was Lowlands nog getuige van dit opzwepende duo. Ze noemen Metallica als hun grootste invloed. Riemen vast!

Recentelijk kwam de tweede CD Coming of Age uit van de Belgische singer songwriter Milow. Deze 27-jarige zanger heeft in eigen land inmiddels aardig naam gemaakt. Vorig jaar opende hij het Rock Werchter festival. Tijdens PICNIC in the PARK wint de Belg er ongetwijfeld nieuwe fans bij.

Een feestje moet het worden met de feel good pop van het Deense Alphabeat. Het Engelse blad NME noemde het collectief het beste Scandinavische product sinds Abba. Hun debuut is in hun thuisland bekroond met platinum. Invloeden zijn te horen van B52’s, Wham maar ook Abba. Het resulteert in een uiterst vrolijk en swingend geheel van dit zestal. Dat zou weleens een levendige set kunnen worden tijdens PICNIC in the PARK!

Informatie
PICNIC in the PARK A day of music in the park
Zondag 22 juni 2008
Zuiderpark Den Haag / Aanvang 14.00
Entree 49,00 euro / 4,80 euro servicekosten
Voorverkoop gestart sinds 23 februari

Onderwerp: GOUDEN BOEKJES WEBLOG

Maandag 14 April 2008 at 12:19 am

Rituelen: voor en na de voorstelling



Na een spetterende première in de Stadschouwburg Amsterdam zijn we inmiddels alweer een paar weken on the road. Van Groningen, naar Rotterdam, naar Winschoten, Hengelo en Leeuwarden. We gaan het hele land door met ons busje. Elk theater heeft weer z’n eigen sfeer en eigen publiek.

Vorige week speelden we in het Oude luxor in Rotterdam en daar hadden de technici een heuse gele taxi gebouwd. Daar konden de kinderen na afloop in de foyer in spelen. Wat ontzettend leuk en creatief! En in Leeuwarden hingen er allemaal mooie tekeningen van de Gouden Boekjes. Als je dan zo’n theater binnenstapt is het eigenlijk al goed. Dan zijn de files al bijna vergeten. Maar dan moet er natuurlijk ook nog gespeeld worden. En dat niet alleen. Zoals ik al eerder zei is dit een voorstelling met heel veel verschillende decorstukken en verkledingen. Iedereen is verantwoordelijk voor z’n eigen spullen. Dus als we het theater in komen gaat iedereen zijn eigen spullen op de juiste plek klaarzetten. In het begin waren we hier wel zo’n drie kwartier mee bezig. Ook omdat je alles natuurlijk dubbel wil checken. Ligt mijn snor op de juiste plek, staat die trap daar goed, en waar is mijn brandweerauto eigenlijk gebleven? Nu we wat vaker hebben gespeeld gaan de voorbereidingen steeds vlotter.

Voor mij hoort het echt bij de voorstelling. Zo hebben Steyn en ik bijvoorbeeld de taak om het schimmenspeldoek op de juiste manier op te vouwen en zo neer te leggen dat ‘ie klaar is voor gebruik. Dit doen we inmiddels zonder woorden, omdat we precies weten wat we moeten doen En het is misschien een raar bijgeloof, maar ik denk op dat moment altijd; hoe netter en sneller we het doek opvouwen, des te beter wordt de voorstelling.

Zijn we scherp? En voelen we elkaar aan? Dan is het een uur knallen!
En na afloop volgt een opruimritueel. Dan merk je aan iedereen hoe het ging. Soms staan we zingend op te ruimen, soms staan we een beetje te lanterfanten en af en toe kunnen we elkaar wel in de haren vliegen. Maar er is altijd weer een moment dat we allemaal het gevoel hebben dat we vliegen&hellip&hellip.

GreetZ Dorien
Op reis met de Gouden Boekjes - website

Als je alle logjes van Dorien wilt lezen klik dan hier.