Onderwerp: DANSLOG

Maandag 31 December 2007 at 09:43 am

Even een week vakantie!





Het leven van een danser(es) is altijd hectisch. Je vliegt van hot naar her en dan... vakantie!! Maar wat doe je dan? Juist; niet totaal ontspannen of lekker de hele avond niksen op de bank met je vriend, nee, dan moet er alsnog van alles gebeuren. Tenminste, bij mij...

Vanaf vandaag ben ik “online” bij msn, want als ik mensen “spreek” wil ik ze fatsoenlijk te woord kunnen staan, zonder dat ik na 5 minuten alweer weg moet (dat is dus geen smoesje haha). Ook bel ik mijn vriendinnen weer eens op die geregeld een poging doen me te bereiken, wat zelden tot nooit lukt. Ik sta bekend om mijn voicemail... Ik boek de hele week vol met afspraken met vrienden en familie. Verder gaat de beroemde la open waar alle belangrijke brieven regelrecht in belanden en nu allemaal opengemaakt worden, geordend en netjes op de juiste plaats worden opgeborgen. Na negen maanden heb ik eindelijk ook maar eens de UPC gebeld, want ik heb zo'n digitaal tv-pakket, maar dat werkte op een gegeven moment niet meer door een storing en sindsdien kon ik maar liefst één Franse zender bekijken vanaf mijn bank. Tot grote ergernis van mijn vriend. Da’s opgelost nu. Mijn lidmaatschap met de sportschool wordt weer nuttig, want niet bewegen, ook al is onze vakantie zeven dagen, dat lukt me niet, dat vind ik maar niets.

Vakantie=opruimen
Mijn eigen huisje waar ik zo trots op ben, wordt in de hoeken bewoond door extra inwoners die mooie draden hebben gespannen en op mijn dakterras staat nog een vuilniszak, een leeg kratje bier en oude planten en modder troep van de zomer. Opgeruimd! Die witte was is ook gedaan en de kasten zijn bijgevuld met een degelijke basis voorraad van verschillende voedsel items.
Toch is deze drukte voor mij gek genoeg juist ontspannend, omdat het allemaal dingen zijn die even los staan van mijn leven bij Introdans en dat is soms wel lekker.
Eigenlijk zouden mijn vriend Ivo en ik met Oud en Nieuw graag naar het buitenland gaan. Madrid bijvoorbeeld, waar een aantal oud-collega's van me wonen, maar die tickets werden steeds duurder. En nu het bijna zover is, moet ik zeggen dat ik het eigenlijk wel heel prima vind, thuis met z'n twee! Lekker koken/knutselen met voedsel, goede wijn, een film de oudejaarsconference op tv (jaja die nu dus werkt), oliebollen (maar niet te veel), flesje champagne, wat vuurwerk, en dan lekker slapen!! Hmmm!!

Alvast vooruitdenken in 2008

Gelukkig nieuwjaar!!!!
Fijn die vakantie! Toch werkt het natuurlijk zo dat als we vrij zijn, we toch al bezig zijn met wat gaat komen. Na de vrije dagen gaan we meteen weer heftig aan de slag voor de voorstelling BEELDSCHOON!. Dat is de uiteindelijke reden dat ik dit allemaal schrijf en op cultuurpodium.nl bijhoud! (Wat ik trouwens echt ontzettend leuk vind om te doen!!)
We waren al een tijdje bezig met het repeteren van de stukken voor de première van BEELDSCHOON! in februari, maar door de internationale tournee en het KERSTGALA zijn al die passen even naar de achtergrond gedrukt. Nu zijn dansers op de één of andere manier altijd in staat die bewegingen na één of twee keer herhalen weer in de juiste volgorde en met de juiste kwaliteit uit te voeren. Hoe kan dat toch, vraag je je zich misschien af. Nou, men zegt wel eens dat spieren ook een geheugen hebben. Hoe raar dat ook klinkt, ik geloof het best. Neem nu eens die blackouts die iedereen wel eens heeft. Op het moment dat je beseft: shit, ik weet niet meer wat nu komt, paniekpaniek!!, heeft je lichaam de beweging al gemaakt en dans je tot je grote verbazing al weer de volgende passenreeks. Maf toch? Wel handig natuurlijk!
Maar om even terug te komen op de choreografiën voor BEELDSCHOON!. We moeten zelfs nog beginnen met het leren van een aantal stukken... dus het zal zeker een pittige tijd worden. Maar dat zie ik alleen maar als een uitdaging. Soms, hoe meer hoe beter, jezelf steeds maar uitdagen het zo snel mogelijk onder de knie te krijgen, zweten en er helemaal voor gaan! Heerlijk!
Ook gaan we in april op tournee naar Zwitserland waar we weer een geheel ander programma op het toneel neerzetten. Namelijk FAST FOOD, de laatste voorstelling van het afgelopen seizoen. Wat voor al mijn nieuwe collega's onbekende passen zijn. Ja, zo kom je de tijd wel door!

Maar... nu eerst vakantie!
Bij deze wens ik iedereen een ontspannen maar knallend NewYearsEve en een gezond en goed 2008!!

Groetjes,
Karin


Introdans - website

Meer logjes van Karin lezen? Ga naar Cultuurpodium Backstage. Als je daar op Karin's foto klikt kun je meer artikelen over haar belevenissen lezen.

Onderwerp: FAME LOG

Maandag 31 December 2007 at 08:22 am

Time flies when you're having fun!



Lieve Allemaal, soms is het niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Vandaag de laatste dag gehad in Focus ( het gebouw waar wij in repeteren) en maandag de allereerste dag in het theater!! Er is de afgelopen weken bijzonder veel gebeurd. We zijn zeker zeven doorlopen van het hele stuk verder.

Wat voornamelijk belangrijk is in deze tijd is de ontwikkeling van karakter zowel in scènes als in stilspel. Dat wil zeggen dat als je eenmaal op het toneel staat je, de kracht weet te vinden om continue in je rol te zijn. Bijvoorbeeld om in je rol te reageren op wat je ziet gebeuren. In het begin ben je nog veel te
veel bezig met vragen als 'waar moet ik staan' of 'welk danspasje komt nu ook alweer'. En naarmate je meer doorlopen doet des meer de dingen in je systeem komen. Zeven doorlopen in zes weken
Ik moet zeggen dat ik nog nooit eerder heb meegemaakt dat we in zes weken zoveel doorlopen hebben mogen doen. Over het algemeen als je naar het theater gaat heb je er (hopelijk) twee mogen doen. Iedereen is dan ook zeer enthousiast. Ook de eerste doorloop waar Albert Verlinde en Roel Vente (de producenten van V & V) bij waren werd al super goed ontvangen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat we met veel passie een prachtig stuk aan het maken zijn.

Sitzprobe
Vandaag hebben we een Sitzprobe gehad. Dat wil zeggen dat alle acteurs voor het eerst samenkomen met het orkest. Altijd spannend want je hebt al deze weken gewoon gezongen met alleen een piano en nu komen er daar een behoorlijk wat instrumenten bij. Maar het klinkt echt te gek!!! Ik zing een echt rocknummer en als je dan ineens met een orkest zingt krijg je vleugels. Het leukste is dat er gewoon steeds meer elementen bijkomen en dat zorgt dat de show elke keer weer een niveau hoger komt.

Het meest zalige moment
En dan nu..... HET THEATER! Voor mij het meest zalige moment. Ikzelf ben echt een theaterdier. Ik hou van de sfeer, de geur, de klank, de stoelen en ga zo maar door. In deze periode besef ik me altijd zo goed dat dit het mooiste vak is dat er bestaat, zonder daar één woord van te liegen... Ik zal jullie op de hoogte houden wat er in een week gebeurt in zo'n theater....

Ciao,
William


De Nederlandse Fame - website & Hyves

Als je alle logjes van William wilt lezen klik dan hier.

Onderwerp: NIEUWS

Zondag 30 December 2007 at 9:41 pm

Nacht - Het Nieuwjaarsconcert van het Nederlands Blazers Ensemble en de VARA

Nacht - Het Nieuwjaarsconcert van het Nederlands Blazers Ensemble en de VARA

Nachtvlinder, nachtmerrie, midzomernacht, nachtmuziek, nachtcrème, nachtbraken, Nachtwacht, nachtburgemeester, nachtje doorhalen, nachtegaal, nachttrein, nachtblind, one-night-stand, nachtje blijven slapen, duizend-en-één nacht, ’s nachts is alles anders. Op 1 januari vindt in het Concertgebouw in Amsterdam weer een aflevering plaats van één van de mooiste muziektradities die Nederland rijk is: het Nieuwjaarsconcert van het Nederlands Blazer Ensemble en de VARA. Het NBE, allemaal topmusici uit de belangrijkste Nederlandse symfonieorkesten, staat al jaren garant voor dit ‘ feest van de georganiseerde chaos’ dat niet ophoudt verrassend, avontuurlijk en van hoge kwaliteit te zijn.
Het concert maar ook de Generale op 31 december is elk jaar in een mum van tijd uitverkocht. Het programma wordt samen met de VARA televisie gemaakt en wordt op 1 januari ’s avonds uitgezonden op Nederland 2.

Het Nieuwjaarsconcert is elk jaar anders maar een aantal vaste elementen zorgen voor de herkenbaarheid. Allereerst natuurlijk de jonge componisten: vier jonge winnaars (tot en met 18 jaar) van de landelijke compositiewedstrijd Op weg naar het Nieuwjaarsconcert , staan op het podium met het NBE met wie ze samen hun gecomponeerde muziek uitvoeren. Een andere belangrijke peiler is de mix van allerlei muziekstijlen van klassiek tot avant-garde en vooral de muziek uit andere culturen. Dan zijn er de internationale gastsolisten die vaak uit een onverwachte hoek komen (Het NBE stond eerder op het podium met straatmuzikanten en asielzoekers). En tenslotte het thema. Dit jaar is dat NACHT. De keuze van de gastsolisten blijft traditie getrouw tot het laatste moment een verrassing. We kunnen alleen verklappen dat die dit jaar wel heel erg met het thema te maken heeft.
Van de opnamen van het Nieuwjaarsconcert verschijnt een cd en dvd op het label NBELIVE.

Het Nieuwjaarsconcert en de compositiewedstrijd Op weg naar het Nieuwjaarsconcert 2008 voor kinderen en jongeren tm 18 jaar worden financieel ondersteund door BUMA Cultuur.

Op weg naar het Nieuwjaarsconcert 2008 wordt georganiseerd door het Nederlands Blazers Ensemble en de VARA in samenwerking met Muziekcentrum Vredenburg en De Kunstbende. Verder werken mee:
-Oost Nederland: Muziekcentrum Enschede en muziekschool Twente
-Noord-Nederland: De Harmonie, Parnas en Keunstwurk, Leeuwarden
-West-Nederland: dr. Anton Philipszaal en het Koorenhuis, Den Haag
-Zuid-Nederland: Muziekcentrum Frits Philips en CKE, Eindhoven
-Vlaanderen: DeSingel, Antwerpen en Jeugd en Muziek Vlaanderen, Brussel

Onderwerp: POP-ROCK

Zondag 30 December 2007 at 9:19 pm

‘Stout & Nieuw’ in Ahoy

Gerard Joling
Gerard Joling
Gerard Joling

Door Judith Verkerk met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Na een succesvol jaar wilde Gerard Joling 2007 bijzonder afsluiten. Het gevolg: 2 uitverkochte soloconcerten in poptempel Ahoy. Even was het spannend of de concerten op 27 en 28 december door zouden gaan: Gerard kampte voorafgaand aan de concerten al enkele dagen met griep. Daar was tijdens zijn ‘Stout en Nieuw’-feestje echter weinig van te merken.

Al tijdens zijn spectaculaire openingsnummer ‘I am what I am’ laat hij Ahoy op zijn grondvesten schudden. Vuurwerk, een showballet en een hysterisch kostuum zetten direct de toon voor een energieke avond.

Dat Gerard Joling een rasartiest is, blijkt wel uit het feit dat hij het publiek gedurende het hele concert weet te pakken. Romantische nummers zoals ‘Laat me alleen met al mijn verdriet’ worden vergezeld van ijsdansers en acrobatische dansacts. Hoewel zijn ‘Topper’-medley wat aan kracht mist door het ontbreken van de twee andere toppers, weet hij met zijn ‘Gouwe Ouwe’-meezingmedley’s de zaal tot meedeinen te brengen. Het hele concert wisselt hij romantische nummers af met meezingers, waardoor de sfeer er goed in blijft.
Gerard Joling
Gerard Joling
Gerard Joling


De gastoptredens worden verzorgd door Dré Hazes, de finalistes van ‘So you wanna be a popstar’ en de youtube-hit Bearforce 1. Als Bonnie St.Clair op het podium verschijnt komt de tot dan toe redelijk makke Gerard in vorm. Zijn scherpe tong produceert de ene humoristische opmerking na de andere.

Hoewel het publiek de gastoptredens weet te waarderen blijft het een feit dat Gerards eigen nummers favoriet zijn. Of hij nu zijn songfestivalnummer ‘Shangrila’, het romantische ‘No more bolero’s’, zijn hit ‘Can’t take my eyes of you’ of zijn duet met André Hazes ten gehore brengt, het publiek gaat uit zijn dak.

De grande finale bestaat uit Gerard Joling gehuld in een extravagant verenkostuum. Onder begeleiding van een showballet, glitterkanonnen en de Edwin Evers-band sluit hij de show af met het nummer ‘This is my life’. Net als het publiek denkt de grootste knaller te hebben gehad zet hij zijn toegift in: ‘Maak me gek’. De zaal staat wederom op zijn kop.

De show laat zich het best omschrijven als extravagant, hysterisch, een tikkeltje erotisch en erg over de top. Typisch Gerard dus. Na afloop liep het publiek dan ook met een grote glimlach naar buiten. Gerard heeft zijn doel bereikt: hij heeft z ­jn jaar knallend af kunnen sluiten!

Gerard Joling - website

Onderwerp: MUSICAL, JEUGD

Zondag 30 December 2007 at 12:13 pm

De Gebroeders Leeuwenhart

De Gebroeders Leeuwenhart

Door Marieke van Soest met foto's van Bob Bronshoff (klik voor vergroting)
20 december 2007 M-Lab Amsterdam


‘Ik denk niet dat ‘ie gewoon ligt te slapen, mam. Volgens mij is hij ziek’. Direct bij het begin van de voorstelling, zit je midden in het verhaal. Kruimel is ziek. Hij blikt terug op de tijd dat zijn broer nog leefde. Jonathan vertelde hem altijd verhalen over ridders, draken en avonturen. Het publiek blikt mee en ziet hoe Jonathan bij een brand Kruimels leven redt. Zelf komt hij om bij deze reddingsactie. ‘Het had beter andersom kunnen zijn’, meent Kruimel. ‘Ik ga toch al dood’.

Dan ziet hij een witte duif, een duif uit het land waar Jonathan over vertelde - Nangiala. De duif neemt hem mee en dan ontmoeten de broers elkaar opnieuw, in het Dal van de Kersenbloesem - het dal waar het altijd lente is. Toch is ook daar niet alles rozengeur en maneschijn. Tengil heerst over het naastgelegen dal en de beide broeders gaan de strijd aan voor de vrijheid. Ze worden al snel gezien als de broeders Leeuwenhart. Kruimel wordt omgedoopt tot Karel ‘een echte riddernaam’. Gevaren worden doorstaan, gevechten geleverd; de broers gaan zelfs de strijd aan met draken. Dan belanden ze bij het punt waar echte moed gevraagd wordt&hellip

De Gebroeders Leeuwenhart


De verrukking van de beide broers over het weer samen zijn en het enthousiasme waarmee Kruimel in de avonturen stapt zijn zeker aanwezig. Toch overheerst een soort ingetogenheid. Het straalt uit de af en aan vliegende duiven, uit de houding van Sofia “ de leidster van het verzet in het Dal van de Kersenbloesem, uit de zorg van de broers voor elkaar.

De eenvoud van het decor accentueert de ingetogenheid. Het vuur tijdens de brand. De kersenboom, de rivier, het bruggetje. De paarden, de bewoners van het dorp tijdens de tirade van Tengil: het is allemaal prachtig neergezet.
De muziek ligt prettig in het gehoor, de zang is mooi en goed verstaanbaar. Het gehele verhaal neemt de toeschouwers mee naar de onvermijdelijke sprong in het onbekende.
‘Wie dood is, is een held’,

Al met al een prachtige voorstelling, die ongetwijfeld nog vele bezoekers zal meevoeren in het verhaal. De voorstelling wordt gespeeld in M-Lab, een prettige locatie gelegen aan het IJ. Het was plezierig kennismaken met zowel het theater als de voorstelling. De voorstelling is de gehele kerstvakantie te zien. Een absolute aanrader.
Nog te zien t/m 5 januari 2008 met voorstellingen om 14.30 uur en 19.00 uur.

M-Lab - website

Kruimel Leeuwenhart “ Niels Jacobs
Jonathan Leeuwenhart “ Thomas Spijkerman
Sofia “ Lottie Hellingman
Mattias/ Orvar- Filip Bolluyt
Tengil / Jossie “ Bart Oomen
Veder/ Hubert “ Marijn Brouwers
Kader/ Grim - Wouter Brouwers
Bianca/ Fjalar - Maartje van de Wetering

Onderwerp: MUZIEK

Zaterdag 29 December 2007 at 02:14 am

Kerstconcerten Dana Winner monden uit in meezingfeest

Dana Winner
Dana Winner
Dana Winner

Door Richard van de Crommert met foto's van Hugo Foets

Al meer dan tien jaar geeft de Belgische zangeres rond de Kerstperiode concerten in Vlaamse kerken. Dit jaar deed ze voor het eerst twee kerken in Nederland aan. In de Eubesiuskerk in Arnhem en in de Grote Kerk in Breda vonden afgelopen week twee sfeervolle optredens plaats. Op een podium met wel tien kerstbomen spelen Dana en haar band een potpourri van haar grootste hits, aangevuld met kerstklassiekers.

De ambiance van een kerk maakt het speciaal. Die is werkelijk fantastisch. Er zitten veel fans in de zaal, één uur voor aanvang zaten de kerken al bomvol. In Breda ging het mis. De Grote Kerk bleek een galmbak te zijn en de mooie stem van Dana komt niet tot zijn recht. Maar de fans maken de avond tot een feestje. Daarbij is het opvallend dat het Nederlandse publiek jonger is dan het Belgische, waar Dana Winner al zo'n achttien jaar aan de top staat. Op de buhne komt het gevoel voor show van achtergrondzangeres Mieke Arts, getrouwd is met de toetsenist van de band. Mieke beweegt veel meer dan Dana en stopt meer humor in haar optreden. Dana Winner staat er vaak wat stijfjes bij en concentreert zich op het zingen. Na afloop van een wonderschoon gezongen duet kregen de twee apart van elkaar evenveel applaus.

Dana Winner
Dana Winner
Dana Winner


Naast Mieke Aerts zit onder andere gitarist Tjeerd van Zanen in de begeleidingsband van Dana Winner. Over hem wordt gefluisterd dat hij mogelijk wederom de Nederlandse inzending voor het Eurovisie Songfestival gaat schrijven. De Kerstconcerten worden afgesloten met een Gospel Medley, een nummer dat in mijn jeugd door Maywood op plaat werd gezet. Op dat moment is er geen houden meer aan, staat het hele publiek op en mee te swingen.

Waarschijnlijk treedt Dana Winner eind mei drie keer op in de Amsterdam Arena als onderdeel van een concertreeks rond het duettenalbum van André Hazes. Alle deelnemende artiesten zijn gevraagd om mee te werken aan de stadionconcerten. Dana Winner, die de afgelopen jaren aan een gestage opmars in Nederland bezig is, nam, als enige niet Nederlandse artiest, voor het Hazes-album het nummer 'Als Je Alles Weet' op, dat in Vlaanderen op single werd uitgebracht. "De reacties mijn deelname aan de Hazes-cd zijn erg leuk", vertelt Dana na afloop. Ze weet echter niet te vertellen waarom juist zij is uitgekozen om mee te doen aan het album. Direct daarna springt haar hondje Esprit, die de Belgische zangeres naar elk optreden meeneemt, in haar armen. Dana kan dan alleen nog zeggen dat platenmaatschappij EMI opnames heeft gemaakt van het optreden in Arnhem. Dat materiaal wil men mogelijk gebruiken voor een kerst-single volgend jaar.

Dana Winner - website

Onderwerp: NIEUWS

Vrijdag 28 December 2007 at 11:30 pm

Hans Otjes na 17 jaar terug

Hans Otjes na 17 jaar terug

Hans Otjes, die jarenlang de ster was in de shows van André van Duin en de tv-serie van Bassie & Adriaan, gaat voor het eerst sinds bijna achttien jaar weer acteren. In april van volgend jaar staat de acteur samen met Frederik de Groot in een moderne versie van Hamlet. Otjes zal in het klassieke stuk de rol van Polonius spelen. Zeventien jaar geleden zei Otjes de televisie- en theaterwereld vaarwel. Lange tournees gingen niet meer doordat de Q & Q-acteur drie keer aan zijn stembanden werd geopereerd. Sinds begin jaren negentig heeft de acteur een eigen praktijk als regressietherapeut. „Nooit gedacht dat ik weer ging acteren”, zegt de 60-jarige artiest. „Maar ik heb nu zeventien jaar rust gehad. Een korte reeks optredens kan wel weer. Het wordt een moderne versie van Hamlet, geplaatst in deze tijd.”

Nooit heeft Otjes, die doorbrak met een rol in Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen, de schijnwerpers gemist. „Noem het geen comeback”, verzoekt de acteur. „Misschien is het de enige keer dat ik het weer doe.” In september 1990 stond Otjes voor het laatst op toneel. Tussen 1984 en 1989 trad hij op als aangever van André van Duin. „Het is opmerkelijk hoeveel mensen me nog kennen”, zegt Otjes. “Nog steeds word ik dagelijks herkend door mijn rollen bij André van Duin en Bassie & Adriaan.”

Richard van de Crommert

Onderwerp: POP-ROCK

Vrijdag 28 December 2007 at 11:06 pm

Hemelse gitaren in de Boerderij

Bernie Marsden
Ivo Severijns
Robin Berlijn

Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Tegen drie uur op zondagmiddag had zich in en voor de Zoetermeerse Boerderij al een groot publiek verzameld. Het valt direct op dat de gemiddelde bezoekersleeftijd hoger ligt dan bij een gemiddeld concert. Dat is niet verwonderlijk omdat er op de affiche enkele gitaarhelden staan aangekondigd die in de jaren zeventig en tachtig al grote successen geboekt hebben

Om vier uur komt de band van Tony Spinner op. Tony is vooral bekend geworden als achtergrondzanger en tweede gitarist van Toto naast Steve Lukather maar daarnaast heeft hij een eigen Bluesrockband. Met drummer Han Nijenhuis en bassist Michel Mulder treedt hij regelmatig op in Nederland. Als hij het podium opkomt in jeans, T-shirt en op blote voeten valt gelijk de enorme tegenstelling op tussen de glamour als hij met Toto optreedt. Als je hem ziet en hoort spelen wordt wel duidelijk dat zijn hart ligt bij de blues en dan valt het nog meer op dat hij een bijzonder goede gitarist is. Naast eigen werk waar ook veel bluesinvloeden in te horen zijn speelde hij een geweldige versie van de blues klassieker ‘Have you ever loved a woman’ en hij sloot af met Hendrix ‘Spanish Castle Magic’ Na een, te lange, pauze van anderhalf uur was het tijd voor de beroemdste gitarist van Nederland Jan Akkerman. Iemand die in 1973 is uitgeroepen tot 's werelds beste gitarist mocht natuurlijk niet ontbreken op dit festival. Jan Akkerman speelde met Wilbrand Meischke op bas, Marijn van de Berg op drums, en Coen Molenaars op keyboards.Ik heb Jan Akkermans al een tijd lang niet meer zien spelen en was daardoor blij verrast dat zijn repertoire tijdens dit optreden vooral bestond uit oude Focus nummers.
Tijdens deze Focus nummers speelde Jan Akkerman de zang- en dwarsfluitpartijen, die voorheen door Thijs van Leer werden gespeeld, virtuoos op gitaar. Door deze uitvoeringen werden de nummers meer gitaar georiënteerd en daardoor perfect passend in het festival dit alles tot groot enthousiasme van het publiek. Het beste kwam dit tot uiting tijdens de klassieker Hocus Pocus die gelukkig als een van de toegiften werd gespeeld.

Marcel Singor
Tony Spinner
Jan Akkerman


Na weer een lange pauze treedt tegen 10 uur de band van Marcel Singor aan. Deze band zal de rest van de avond op het podium blijven staan. Zij hebben gastgitaristen uitgenodigd en de eerste is een dikke man die mij toch wel bekend voorkomt. Als er een Whitesnake nummer wordt ingezet is de stem ineens wel heel bekend. Bernie Marsden, een van de oprichters van Whitesnake is de volgende in het rijtje illustere gitaarhelden die deze zondag in de Boerderij staat. Whitesnake heeft ooit 2 versies uitgebracht van hun hit ‘Here I go Again’. Het origineel is een bluesy versie en veel later is dit nummer gerevampt naar rock. Bernie zijn uitvoering van vanavond is een mix van de twee versies. Hij begint heel klein om dat naar het eind toe op te bouwen naar een climax. Inmiddels is de zaal behoorllijk leeggestroomd. De meeste bezoekers kwamen blijkbaar toch voor Jan Akkerman. Dat is jammer want zij hebben toch wel wat gemist.

Na een half uur stevige rock van Bernie Marsden is Robin Berlijn de volgende die het podium opkomt. Voor het Noord Nederlands Orkest heeft hij het stuk ‘ High Speed Train’ geschreven en vanavond speelt hij datzelfde stuk voor de eerste keer op gitaar alleen met begeleiding van de band. Ik vond dit een geweldige uitvoering en het was voor mij een van de hoogtepunten van de avond. Ook Danny Lademacher zal later op de avond nog aantreden bij Marcel Singor. Helaas was ik daar niet meer bij want door een snel opkomende griep moest ik helaas verstek laten gaan bij de laatste optredens.

Ik heb bij Guitar Heaven veel verassingen en onverwachte dingen gezien en vooral gehoord. Het is heel leuk om zoveel verschillende gitaristen op een dag te kunnen zien. Het festival is zeker voor herhaling vatbaar. Het enige minpuntje wat ik heb kunnen ontdekken zijn de ontzettend lange pauzes tussen de optredens. Hierdoor is een groot deel van het publiek helaas niet tot het einde gebleven.

Boerderij - website

Onderwerp: CIRCUS EN SHOW

Donderdag 27 December 2007 at 1:54 pm

Wereldkerstcircus stijlvoller dan ooit

Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré

Door Richard van de Crommert met foto's van Stardust Theatre

Sierlijk en stijlvol. Zo laat het Wereldkerstcircus in Carré zich dit jaar het best omschrijven. Het programma werd dit jaar opgedragen aan Gert Jan Dröge die de afgelopen twee jaar als spreekstalmeester optrad. Een schilderij van Dröge, bij de ingang, moest de herinnering levend houden. Speciaal door hem werd de themamuziek uit de film Trapeze gespeeld. Met deze film was zijn liefde voor het circus geboren. Zijn nichtje, Xandra Brood, vertelde me na afloop het eerbetoon zeer op prijs te hebben gesteld.

Hoogtepunt waren de Alexis Brothers. Maar liefst vier jaar heeft Henk van der Meyden erover gedaan om de twee broers uit Las Vegas te contracteren voor Carré. Wat een lichaamsbeheersing. Ik heb nog nooit iemand in zoveel posities op zijn handen zien staan. Iedereen die dit ziet, moet gewoon naar adem happen. Ik wist niet dat een man zoveel spieren kon hebben. Producent Henk van der Meyden was tevreden met de premiere-avond, maar is alweer bezig met de organisatie van het Wereldkerstcircus voor de komende jaren. Van der Meyden is verder druk om de door hem ontwikkelde musical Rembrandt in Dubai op de planken te krijgen.

Ook het optreden Zwaard En Zijde van het Chinees Staatscircus wist het publiek te bekoren. Voor het gemak werd het nummer omgedoopt in De Grootste Droomvlucht ter Wereld, een titel die de lading veel meer dekt. Het nummer blonk uit in schoonheid en sierlijkheid en leidde de atleten tot hoog in de nok van het theater. Het nummer onttrok je even van het echte leven.

Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré


Nog meer Chinees zijn een groep artiesten die vorm geven aan de Ikarische Spelen, ik weet nooit hoe ik dat precies moet omschrijven, maar jongleren met mensen komt er aardig dicht in de buurt. Normaal wordt een nummer als dit met twee of drie mensen uitgevoerd, maar de Chinezen doen het met zijn achten. De groep won goud op het Circusfestival in Parijs. De acht mannen, die de hele tijd een glimlach op hun gezicht hebben, laten je op het puntje van je stoel zitten. Het is als een achtbaan. Ze springen op en over elkaar en als hoogtepunt bouwen ze een menselijke toren.

Het startsschot van het Wereldkerstcircus wordt gegeven door de uit de Oekraïne afkomstige acrobatengroep Bingo. De groep prachtige mannen en vrouwen openden in 2005 ook het circusfestival in Monte Carlo. Je komt ogen en oren tekort. Er is actie op elke plek in de piste en in de lucht. Er wordt geklommen, gejongleerd en gefietst. En alles gaat dwars door elkaar heen.

Bijzonder is de act van vier topjongleurs onder leiding van Elena Drogaleva waarbij je gewoon niet weet waar je moet kijken en naar wie welke kegel wordt gegooid. De groep is net terug van een toernee door Japan en de Verenigde Staten. Op een gegeven moment zijn er zestien kegels in gebruik en die gaan kriskras door elkaar heen. Iedereen raakt het spoor bijster en dat lijkt nou net de bedoeling van de vier jonge Russen.

De clowns Yann en Hector Rossi, die optreden als Les Rossyan deden dat erg onderhoudend. In buitengewoon goed verstaanbaar Nederland werden diverse acts opgevoerd in de klassieke combinatie van een witte slimme clown met een domme assistent. Vooral het nummer met de borden is vermakelijk. Het tapijt in de piste ligt vol met scherven. Ook de muzikale intermezzo’s, gedeeltelijk op zelfgemaakte instrumenten waren zeker de moeite waard.

Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré
Wereldkerstcircus in Carré


Als speciale gast was Lenie ’t Hart uitgenodigd op de premiere-avond. Al waren er geen zeehonden in de piste te zien, maar wel zeeleeuwen. Een zucht kon ik op dat moment niet onderdrukken. Circusbezoekers in ons land zijn het afgelopen anderhalf jaar doodgegooid met zeeleeuwennummers, onder andere vorig jaar nog in hetzelfde Carré. Het is altijd wel leuk, maar enige variatie zou ook prettig zijn. Spreekstalmeester Tony Wilson, die een pak droeg van Jan Aarntzen, kon mijn reserves niet wegnemen toen hij het publiek vertelde dat het zwemmende viertal een eigen zwembad had meegenomen. En een eigen hotel. Maar ook zeeleeuwen kunnen mij nog steeds verrassen. Dit jaar staat in het Amsterdamse circuspaleis het leukste zeeleeuwennummer dat ik ooit heb gezien. De vrolijkheid spat er werkelijk vanaf. En dan worden de vier beesten ook nog geassisteerd door een grappig hondje. Leuk.

Dierenactivisten barricadeerden de ingang van het Koninklijk Theater bij de premiere van het jaarlijkse Wereldkerstcircus in Amsterdam. De toeters en trommels konden niemand ontgaan. Het publiek moest via de zij-ingang naar binnen. De weldoenster vertelde me dat ze niet tegen dieren in het circus is. “Die krijgen in het circus liefde en beweging. In mijn kringen wordt het snel afgekeurd, maar ik geniet ervan.” Op haar crèche in de provincie Groningen worden momenteel tachtig zeehonden verzorgd. “We doen daar geen trucs met de dieren”, lacht ze. “Maar als de dieren zelf veel spelen, is het natuurlijk goed.”

De vliegende trapeze van de Braziliaanse Flying Michaels deed was het moest doen. Drie van de vijf acrobaten zijn broers. Allemaal heten ze met hun tweede naam Michael. Een geblinddoekte salto gaven je bij de aankondiging al de kriebels in de buik. Het was het enige spannende moment in Carré. Want het kerstcircus in Amsterdam is dit jaar dan weliswaar zeer sierlijk en stijlvol te noemen, het ontbreekt aan spektakel en sensatie, twee elementen die het circus juist zo aantrekkelijk maken. Het ging allemaal iets te vloeiend en te soepel. Alsof de artiesten er geen moeite meer voor hoefden te doen om huzarenstukjes uit te voeren. En da’s jammer. Saai zelfs. Daarvoor hebben we Cirque De Soleil en Afrika Afrika al. Een klassiek circus is niet compleet als je soms even niet durft te kijken, zo spannend. Als dingen misgaan en pas bij een tweede of derde poging natuurlijk wel lukken. Die show ontbrak helaas dit jaar in Carré, want niet wegneemt dat de show van hoog niveau was en vaart er dit jaar goed inzat.

Wereldkerstcircus - website

Onderwerp: DANS

Woensdag 26 December 2007 at 1:21 pm

Het grootste zwanenmeer ter wereld

Het Grootste Zwanenmeer

Door Chantal van den Boogaard met foto's van Stardust Theatre

Het Zwanenmeer van Tchaikovsky, uitgevoerd door het Tchaikovsky Perm Ballet is donderdag 20 december jongsleden in première gegaan in het RAI-theater. Feit dat we de voorstelling zouden gaan zien riep tal van nostalgische gevoelens op maar maakte ook dat de verwachtingen hooggespannen waren; een ballet van Tchaikovsky, uitgevoerd door het Tchaikovsky Perm Ballet, dat is de top! Zonder enige twijfel kan ik zeggen dat er nagenoeg totaal al onze verwachtingen tegemoet werd gekomen.

Het was wellicht een ambitie om de top te overtreffen dat Henk van der Meijden en Monica Strotman, de producenten, besloten het ballet aan te promoten als “Het Grootste Zwanenmeer”; als het niet beter kan, dan maar meer? Het ballet vertelt het verhaal van prins Siegfried die viert dat hij meerderjarig wordt. Door zijn moeder, de koningin, wordt hij aangespoord om een huwelijkskandidate te zoeken. Tegen wil en dank gaat de prins op zoek naar de ware. Tijdens het feest dient zich, in de ogen van Siegfried, geen geschikte kandidate aan. Maar bij een nachtelijke jachtpartij in het bos verliest de prins zijn hart aan de beeldschone witte zwaan Odette, de koningin van de zwanen. Zij is betoverd door Roodbaard. De betovering, waardoor zij en de zwanen overdag zwanen en ’s nachts meisjes zijn, kan alleen worden verbroken als een man, die nog geen ander heeft liefgehad, haar zijn eeuwige trouw belooft. Prins Siegfried is op slag verliefd en belooft Odette zijn eeuwige trouw.
Als de dag aanbreekt volgt het officiële bal. Daar verschijnt een zwarte zwaan, de betoverde, sluwe Odile. Siegfried raakt ervan overtuigd dat zij Odette is. Hij kiest haar tot bruid en verklaart haar zijn eeuwige trouw. Dan beseft Siegfried dat hij om de tuin is geleid door Roodbaard. Siegfried voelt zich diep ellendig en gaat op zoek naar Odette bij het meer. Het enige dat hen redding kan bieden is te sterven.

Het Grootste Zwanenmeer


Het Tchaikovsky Perm Ballet, na het Kirov en het Bolsjoi het beste ballet van Rusland, voert het ballet virtuoos uit. Wij troffen in de hoofdrollen Yaroslava Araptanova als Odette/Odile en Robert Gabdullin als prins Siegfried. Yaroslava Araptanova danst haar rol onberispelijk. Haar enorm snelle fouettés deden menigeen duizelen. Robert Gabdullin zet een piepjonge prins Siegfried neer, zoals hij in het verhaal ook echt moet zijn geweest. Hij voert zijn rol uit als een jonge god. In zijn solos toont hij zich een ware atleet.
De uitvoering van de beide rollen is representatief voor de hoge kwaliteit van het totale ballet, dat 70 dansers telt. Het is een lust voor het oog.

De muziek van Tchaikovsky is eindeloos romantisch en draagt met al zijn expressiviteit bij aan de betoverende voorstelling. De muziek neemt je mee, nog verder het verhaal in. Voor je het weet ga je er helemaal in op. Heerlijk.
Bij deze uitvoering is het de, hier en daar erbarmelijke, weergave en montage van diezelfde muziek die maakt dat je op brute wijze weer teruggebracht wordt in de alledaagse werkelijkheid. Een gemiste kans en iets dat bij een productie van een dergelijke omvang niet het geval mag zijn. Maar dit mocht de pret toch niet drukken; we hebben verder erg genoten.

Dat genot werd vergroot door de kostuums. Deze waren even sprookjesachtig als ooit. Dit jaar heeft de typisch Russische romantiek uit de voorgaande jaren plaatsgemaakt voor een meer West-Europees kostuumdesign. De mierzoete kleuren, die deden denken aan poëzieplaatjes en marsepein, hebben plaatsgemaakt voor een meer ingetogen kleurenpalet. De weelderige stras en glitter is vervangen door iets meer ingetogen goud. Het blijft een kwestie van smaak. Maar buiten kijf staat dat de kostuums zijn zoals je dat van een klassiek ballet mag verwachten. Het meeste indruk maakt toch elke keer weer die zee aan witte tutuutjes van de zwaantjes.

Het Grootste Zwanenmeer


In een onbewaakt moment mogen er dan anderhalve keer zo veel zwaantje op het toneel zijn, 48 in plaats van 32, maar deze extra zwanen dragen niet of nauwelijks bij aan de overweldigende indruk die de voorstelling toch al maakt. Feit dat het grote aantal zwaantjes zo benadrukt wordt in de promotiecampagne maakt de verleiding groot om voortdurend zwaantjes te tellen. En dat is jammer. De voorstelling op zich is al zeer de moeite waard, de top. Daar kunnen 16 zwaantjes extra niets aan toevoegen.

Kortom: een virtuoos gedanst ballet, dat zijn voetsporen al heeft verdient en dat voldoet aan alle verwachtingen die het oproept. Zeer de moeite waard om te gaan zien, voor jong en oud. Nog tot 6 januari 2008 in het RAI-theater in Amsterdam.

Het Grootste Zwanenmeer - website

Onderwerp: DANSLOG

Dinsdag 25 December 2007 at 12:57 pm

Druk met KERSTGALA





Kerst staat voor de deur en dat betekent dat heel Introdans zich klaar maakt voor het KERSTGALA. Van 22 tot en met 30 december laten we dit KERSTGALA zien in Zwolle, Arnhem en Apeldoorn. Wat het extra leuk en feestelijk maakt is dat we samen met de dansers van de “grote” groep, zoals wij het andere ensemble noemen, optreden. Dat komt normaal alleen aan het eind van het theaterseizoen voor, als we een END OF SEASON voorstelling in Arnhem hebben.
Tijdens dit gala danst Introdans Por Vos Muero van Nacho Duato. Persoonlijk vind ik dat een erg mooi ballet. Palimpsest en Scheidslijn, twee balletten van onze directeur algemene zaken Ton Wiggers worden ook gedanst. En natuurlijk mag een ballet van Hans van Manen niet ontbreken; Andante. Wij, het Ensemble voor de Jeugd dansen Sechs T ¤nze. Een van mijn favoriete balletten van niemand minder dan Jiri Kylian! Stukje balletkennis
Graag wil ik jullie iets meer over dit beroemde ballet vertellen. Sechs T ¤nze gecreëerd door Jir ­ Kyli ¡n ging in première op 14 oktober 1986 in het Muziektheater te Amsterdam. Het werd gedanst door zijn eigen Nederlands Dans Theater. Het Muziektheater was net dat jaar geopend en was behalve voor voorstellingen van de huisgezelschappen, De Nederlandse Opera en Het Nationale Ballet, ook bestemd voor optredens van gastgezelschappen. Sechs T ¤nze verzorgde direct een knallend festijn. Kyli ¡n gebruikte de muziek van Mozarts Deutsche T ¤nze en die geniale en banale kanten van de componist zie je ook terug in de dans en bewegingen. Kyli ¡n stak de dansers in achttiende-eeuws ondergoed; kuitbroeken, rokken en dichtgeregen keurslijfjes. Het gelach in de zaal kon alleen verstikt worden door de wolken poeder die vanaf de pruikjes door de lucht stoven. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat de in totaal ongeveer 12 minuten durende choreografie uit zes korte dansstukjes met tussendoor optredens van de ‘Megastars’; mannen en vrouwen achter grote rollende zwarte jurken.
Sechs T ¤nze is sindsdien gedanst door vele gezelschappen overal ter wereld, zoals bijvoorbeeld Batsheva Dance Company uit Israel, Deutsche Oper am Rein, Staats Opera Praag, Goteborg Ballet Zweden, Europa Danse Frankrijk, Bayerische Staatsoper, American Ballet Theatre USA.

Sechtanze (foto Hans Gerritsen)


Joepie, eerste cast!
Introdans Ensemble voor de Jeugd heeft het ballet sinds 23 oktober 2004 op het programma. Destijds zat ik in mijn tweede contract jaar. Met mijn toenmalige collega's hadden we al meerdere malen met veel lol de video van het stuk bekeken en waren razend enthousiast en nieuwsgierig naar het stuk en natuurlijk wie het zou gaan dansen, want ja:12 dansers in de groep en 8 in het ballet... Tot mijn grote geluk werd ik eerste cast en kreeg ik ook nog eens een grote rol toebedeel!! Tijdens de repetitieperiode is de moed me regelmatig in de balletschoenen gezonken. Het ziet er altijd zo makkelijk en vlotjes uit, maar als je het dan zelf moet doen, pff. Die honderden correcties elke keer, de precisie van passen, timing, muzikaliteit die zeker in dit ballet zo belangrijk zijn omdat het allemaal super snelle bewegingen zijn. Nou, het heeft wel zeker 2 maanden geduurd voordat onze repetitor tevreden was.

Altijd heb ik het met Rusty gedanst, en we waren na tweeënhalf jaar zo op elkaar ingespeeld dat het wel even wennen is met een nieuwe partner. Elke keer als je dan verwacht dat hij zus of zo doet is het nu iets anders en moet ik veel dingen uit mijn “systeem” halen en opnieuw erin zetten zeg maar. Dit jaar met mijn 10 nieuwe collega's is het hele ballet opnieuw gecast en weer waren er de tranen van de dansers die er niet inzaten... Ook hebben we door alle drukte en de vele balletten dit keer geen 2 maanden maar een kleine 4 weken om te repeteren. Deze week is de laatste week en zaterdag de 22e de première al! Bij deze dus echt een groot applaus en respect voor alle dansers en repetitor Iris, die het stuk ook nog niet zo goed kende, want het is gelukt!! Nu nog de puntjes op de i en we are ready to go!!

TOITOITOI en veel plezier allemaal!!
Fijne feestdagen,
Karin


Introdans - website

Meer logjes van Karin lezen? Ga naar Cultuurpodium Backstage. Als je daar op Karin's foto klikt kun je meer artikelen over haar belevenissen lezen.

Onderwerp: CIRCUS EN SHOW

Maandag 24 December 2007 at 8:33 pm

Paardenact zet Malieveld in vuur en vlam

Kerstcircus
Kerstcircus
Kerstcircus

Door Richard van de Crommert met foto's van Kerstcircus Den Haag

Op het Malieveld in Den Haag is het jaarlijkse Kerstcircus afgelopen woensdag in premiere gegaan met een zo goed als nieuw programma. Het programma kwam wat langzaam op gang, maar na de pauze zit de vaart er goed in. Vooral toen er een paard de piste in kwam rennen, voelde je het publiek opveren. Hier hadden ze op gewacht. En vooral: hier was men voor gekomen. Warm gemaakt door een prachtige tango, broeide er wat op de tribune.

De beloning was groot toen de mooie Iuri Volodchenkov met een topnummer uit Circus Roncalli de piste binnenstormde en een romantische dans begon tussen ruiter en ballerina. Zonder het gebruik van teugels. Dat maakte het nummer nog sensationeler. Het was circus van de bovenste plank. De verrassing was groot, mede doordat de piste in het Kerstcircus in Den Haag is opgehoogd, zoals ook bij Cirque Du Soleil. Dat soort pistes lenen zich minder goed voor dierenacts. Verbluffend is de act van het presentatieduo Rob & Emiel waarin Rob wordt geblinddoekt en Emiel het publiek inloopt en voorwerpen aanwijst die mensen hebben meegenomen. Stuk voor stuk weet Rob te vertellen wat er in de binnenzakken van het publiek zit. Uiteindelijk wordt zelfs het serienummer van een bankbiljet uit een willekeurige portemonnee uit het publiek onthuld. Het duo won er vorig jaar het Nederlands Kampioen Magic mee. Hoe het werkt? Geen idee. Maar in de pauze had niemand het nog over iets anders.

Kerstcircus
Kerstcircus
Kerstcircus


De wereldberoemde clown Oleg Popov ontbreekt dit jaar op het Kerstcircus in Den Haag. Hij is dit jaar in Hamburg te zien. Popov wordt vervangen door André Nikolaev, die de meest beroemde Russische clown is na Popov. Ooit werd hij verbannen naar de Goelag Archipel. Tegenwoordig is hij hoogleraar clownologie aan de Cirsusacademie in Moskou. Zoals Russische clowns eigen is, doet ook Nikolaev altijd een trucje aan het eind van het nummer. Voor de liefhebber komt hij zes keer de piste in. Meest succesvolle act van Nikolaev is het nummer met zijn leerlingen moeder Galina en zoon Youri Emiljanou die hun inmiddels klassieke babywagennummer opvoeren dat al enkele keren eerder in Den Haag te zien was. Maar de act bleef het publiek bekoren.

De acrobatiek komt dit jaar van The Havana Company uit Cuba. Directeur Willem Smitt heeft hemel en aarde bewogen om de groep naar Nederland te halen. “Ik kwam in een kolk van bureaucratie terecht”, zei hij na afloop. “Dat zal ik niet snel vergeten. Faxen en mails kwamen niet aan. Weken gingen er overheen. Uiteindelijk kwam de groep één dag voor de premiere aan in Den Haag.” Maar liefst vier keer laat hij de atleten opdraven in de piste. In steeds andere pakjes. Vooral het springplanknummer spreekt tot de verbeelding, al springen de acrobaten vanaf een wel heel wankel trappetje. Je hebt steeds het gevoel dat het in elkaar stort. Het premierepubliek gaf de Cubanen overigens een staande ovatie.

Tijdens het premierefeestje ontbrak het Belgische zeeleeuwennummer. Erg jammer, want het programma kon wel wat humor gebruiken. Vanaf donderdag de twintigste komt dat goed, beloofde Smitt. “Iedereen die komt, zal het kunnen zien. De Borcani’s zijn inmiddels aangekomen, maar waren net te laat voor de premiere.”

Kerstcircus
Kerstcircus
Kerstcircus


Tot slot Marcel & Peggy. Het Nederlandse illusionistenduo won de afgelopen jaren prijs na prijs. De strak met haar tieten schuddende Peggy brengt een waanzinnige brok sex in hun optredens. Maar de meeste aandacht moet echt gaan naar de razendsnelle wisselact in bed, waarin Marcel de lakens over zich heen trekt en waaronder nog geen seconde later de sexy Peggy tevoorschijn komt. Het is en blijft een van de beste illusies ter wereld. Hans Klok had hem graag opgevoerd in Las Vegas. De illusie werd bedacht door Marcel en zijn vader Dick en is inmiddels de hele wereld over gegaan, maar nog nauwelijks in ons land opgevoerd. Op Eerste Kerstdag is de act (voor de tweede keer) op de Nederlandse televisie te zien. Bij ‘Sterren In Het Circus’ bij de Tros: maar dan komt er in plaats van Peggy heel iemand anders onder de lakens vandaan&hellip

Kerstcircus Den Haag - website

Onderwerp: POP-ROCK

Zondag 23 December 2007 at 7:42 pm

Feest met levende legende Billy Ocean in Paradiso

Billy Ocean

Door Aukje met foto van Paradiso
Gezien op 6 december


Billy Ocean, daar had ik een single van toen ik veertien was. Hoe zou het zijn om hem zoveel jaar later live te zien optreden? De Britse zanger is inmiddels 57, en zijn grootste hits dateren uit de jaren ’80. Het is dan ook afwachten wat de zanger op het podium zal laten horen, oude hits of alleen maar nieuw onbekend werk?
De krant stemt me gerust, ik lees dat zijn oude hits gespeeld zullen worden.

Het is altijd spannend om te horen wat artiesten hebben gedaan met nummers van twintig jaar geleden. Vaak hebben ze er een eigentijdse draai aan gegeven. Maar tijdens het concert merk ik dat Billy Ocean is blijven hangen in de jaren ’80, ook zijn nieuwe nummers hebben die terug-in-de-tijd-sound.

Hij opent met ‘Love really hurts without you’, uit 1976. Op het podium wordt al meteen een klein feestje gebouwd, dat vooral te danken is aan de breed glimlachende Billy Ocean, die zichtbaar geniet van het optreden. Het is ook lange tijd geleden (ongeveer vijftien jaar), dat hij voor het laatst op tournee was. Eind jaren ’70 was hij nog in Nederland te zien. Naar eigen zeggen schijnt hij benieuwd te zijn of mensen nog steeds kunnen waarderen wat hij doet en ging daarom toeren. Billy Ocean is nog steeds de best verkopende donkere artiest van Groot-Britannië, dus een gebrek aan fans is er niet.

Na het derde nummer (‘Mystery Lady’) vertelt hij dat dit de opening is van zijn Europese Tour. En dan begint hij over zijn uiterlijk. Dat is namelijk een tikkeltje anders dan menigeen had verwacht. Billy Ocean is niet meer die kortgeknipte man uit de jaren ’80, maar een echte rastafari met een wit baardje en grijze dreads. Gelukkig is hij er zelf erg content mee.

Dan kapt hij het intro van een ballad af. Om ons scherp te houden, grapt hij. Het nummer wordt opnieuw ingezet en is voor de lovers onder ons: ‘There’ll be sad songs to make you cry’. De nummers die volgen kabbelen allemaal op dezelfde jaren ’80 manier voort. Ze missen vaak een bridge, en bevatten alleen een verse en chorus. Daardoor komen de nummers saai over. Wat meespeelt is dat ik wacht op het moment dat hij zijn allergrootste hits gaat spelen. Maar dat gebeurt pas na twaalf nummers, zodat het wachten best een tijdje duurt.
In die tijd worden nog wat kleinere hits gespeeld, zoals ‘Love Zone’, ‘Red lights spell danger’ en nieuwer werk zoals ‘Live forever’. Volgend jaar komt zijn nieuwe album uit, waar we alvast een voorproefje van krijgen te horen. Tussendoor vraagt hij waar de dichtstbijzijnde coffeeshop is. Een standaard opmerking van artiesten, maar bij hem past het, hij is tenslotte de rastafari. Maar wanneer hem een joint wordt aangeboden vanuit het publiek weigert hij vriendelijk.

Hoewel hij al aardig op leeftijd is, is hij het flirten met de dames nog niet verleerd. “What did you say? Did you say you love me?” vraagt hij aan een meisje in het publiek. Ze knikt verlegen, en krijgt daarop een kus.

Daarna is het tijd voor het grote werk. Zijn vier allergrootste hits. De uitbundigheid van de zaal is onbeschrijfbaar wanneer hij ‘Suddenly’ inzet. Iedereen deint en zingt mee. Bij ‘Loverboy’ is dat ook het geval, maar bij ‘Get outta my dreams get into my car’ en ‘When the going gets tough, the tough gets going’ (uit de film ‘The Jewel of the Nile) wordt Paradiso pas echt afgebroken.

Een gepast moment om het podium te verlaten, en dat doet hij dan ook. Het overenthousiaste publiek schreeuwt hem terug naar het podium, waar hij nog één nummer speelt: ‘Carribean Queen (no more love on the run)'. Maar niets kan tippen aan die vier geweldige wereldhits. Zijn toegift bestaat daarom, heel wijs, uit maar één nummer.

De hele avond is de zanger goed bij stem, en wordt bijgestaan door twee achtergrondzangers (waarvan er één meerdere instrumenten bespeelt) en twee achtergrondzangeressen, waaronder zijn eigen dochter Cherie. Het moet toch prachtig zijn om dit feestje samen met je vader te kunnen vieren. De band speelt strak, en staat onder regie van Billy die ze af en toe aanwijzingen geeft. De interactie tussen Billy en het publiek is zeer vermakelijk. En hoewel de nummers een beetje saai zijn, is het bijzonder om deze levende legende te zien optreden. Hij gaf handjes bij de vleet, en ik vond het maar wat jammer dat mijn hand daar niet tussen zat.

Billy Ocean - website

Onderwerp: POP-ROCK

Donderdag 20 December 2007 at 11:02 am

The Editors en Het Paard

The Editors
The Editors
The Editors

Tekst en beeld van Berbera van den Hoek

Op 12 maart treden ze op in de Heineken Music Hall maar dat is al heel lang uitverkocht. Tot mijn grote verassing werd enkele weken geleden ineens aangekondigd dat The Editors een extra concert geven in het Haagse Paard van Troje. Een cadeautje voor de fans die geen kaartje meer hebben kunnen bemachtigen voor hun uitverkochte concerten in Nederland. Vorig jaar tijdens een festival in deze zaal ben ik erg onder de indruk geraakt van deze band. Aangezien ik ook tot de categorie hoorde die te laat was met het bemachtigen van een kaartje kon ik mijn geluk niet op, was dit keer wel op tijd en op 29 november stond ik vooraan.

Na hun succesvolle eerste cd ‘The Backroom’ is deze zomer de tweede cd ‘An end has a start’ verschenen. Bij Britse bands die een vliegende start meemaken is het altijd even afwachten bij het tweede album. Gelukkig hebben The Editors de hooggespannen verwachtingen waargemaakt en een cd afgeleverd die zo mogelijk nog beter is dan hun eerste album. De bandleden kennen elkaar sinds 2000, In dat jaar volgden ze op de universiteit van Staffordshire muziek technologie. Dat was het toch niet helemaal voor ze en ze besloten een band te beginnen. De charismatische zanger Tom Smith trekt gedurende het hele concert alle aandacht naar zich toe. Elke seconde die hij niet in de buurt van de microfoont, gitaar of piano moet zijn stuitert hij over het hele podium. Je zou bijna vergeten dat er nog bandleden op het podium staan. Maar drummer Ed Lay geeft het tempo aan met zijn strakke spel. Als je gewend bent aan de capriolen van Tom zie je ook dat er interactie is tussen alle bandleden.

Van de hele band straalt het plezier af en ze hebben er duidelijk zin in. Dat brengen ze zonder enig probleem over naar het publiek. Vanaf het moment dat de band het podium oprent raakt het publiek in extase en zingt mee vanaf de eerste regel van het eerste nummer. Uiteraard spelen ze bijna alle nummers van hun beide cds.. .Met de radiohit van het moment ‘Smokers Outside the hospital door’ wachten ze tot de toegift. In dit nummer zitten piano en gitaar partijen en Tom wisselt tijdens het nummer telkens razendsnel van instrument zonder een moment het tempo te verliezen. Dan kondigt Tom ineens aan dat ze het volgende nummer waarschijnlijk nooit meer zullen spelen en er volgt heel verrassend een `REM nummer Orange Crash.

Het was geweldig om deze band nog een keer in Het Paard te zien. Vooral omdat ze bewezen hebben groot genoeg te zijn voor de grote podia zou dit voorlopig wel eens het laatste concert in een kleine zaal kunnen zijn.

Paard van Troje - website

Onderwerp: JAZZ, JEUGD

Dinsdag 18 December 2007 at 3:12 pm

SJONIE EN BEP (Porgy en Bess) door Frank Groothoff

Porgy & Bess
Porgy & Bess
Porgy & Bess

Door Aty van Soest met foto's van Jørgen Koopmanschap
Gezien op 15 december 2007 in Theater De Purmarijn in Purmerend


Frank Groothof is een meester in het toegankelijk maken van wereldberoemd opera repertoir voor een breed publiek waaronder nadrukkelijk ook kinderen begrepen worden. Eerder bewerkte hij o.a. Don Giovanni en Carmen en nu heeft hij zijn versie van Porgy en Bess op de planten gezet, de tijdloze jazzopera van Gershwin uit 1935. Door zijn speelplezier, humor en muzikaliteit weet Groothof de zware kost terug te brengen tot de menselijke maat en kinderlijke proporties. Tegelijk met het onvergetelijke verhaal van Dorothy en Dubose Heyward glijdt de schitterende muziek van George Gershwin als met de paplepel naar binnen.

'Summertime', 'I Got Plenty O'Nuttin', 'Bess, You Is My Woman Now', 'It Ain't Necessarily So' en nog veel meer klassiekers van Ira Gershwin en Dubose Heyward zijn door Marjet Huiberts bewerkt in het Nederlands. Bij binnenkomst in het theater zijn de contouren van de stad New Orleans al te zien op het toneel, met onder de brug de huisjes van de arme zwarte bevolking. Op de achtergrond klinkt 'Summertime'. Er schijnt iets mis te zijn met de verlichting, want er zijn 2 electriciëns bezig met een grote schijnwerper. Frank Groothoff komt op en verzoekt het publiek een paar minuten geduld te hebben, er is een lamp gevallen en de vloer ligt bezaaid met glas, dus er moet eerst een schoonmaakploeg komen om dit op te ruimen voordat de voorstelling kan beginnen. Aldus geschiedt.

De schoonmaakploeg (4 mannen en 2 vrouwen) gaat snel aan de slag. Al doende vinden ze een aantal attributen van de voorstelling, waaronder de hoed van Porgy en de jurk van Bess. Sjonnie, de voorman van de schoonmakers begint het verhaal te vertellen van de arme negers van New Orleans, zet de hoed van Porgy op, gebruikt de bezem als kruk, want Porgy is mank.
Inmiddels heeft Bep achter de coulissen de jurk van Bess aangetrokken. De schoonmakers ontpoppen zich als muzikanten. Een vrouw, Serena, komt op met een geïmproviseerde baby en allengs begint het verhaal te leven, omlijst door de vertaalde songs van Gershwin. Het verhaal over armoede, gokken, verslaving aan het droom-poeder, liefde, haat, moord, de strijd om te overleven en vooral de liefde van Porgy voor Bess, die echter eerst niets van hem moet hebben. Zij is van Crown, de macho en ook Sporting Live, de coke-dealer zit achter haar aan. Eindelijk kiest Bess toch voor Porgy, maar dan slaat het noodlot weer toe.

Alle drie de mannen worden op onnavolgbare wijze gespeeld door Frank Groothoff. Marzieh Reyhani is de verleidelijke Bess, Serena wordt gespeeld door Suzanne Roos. Een groot compliment voor de muzikanten van DIG d'DIZ, die naast de fantastische muziek van Gershwin en de diverse mannelijke rollen ook nog alle geluidseffecten voor hun rekening nemen.

Porgy en Bess in deze uitvoering was vijf kwartier kijk-en luisterplezier waarvan we allebei (ik en mijn kleindochter) bijzonder genoten hebben. De speellijst is te vinden op de website.

Frank Groothof - website

Spel en zang
Frank Groothof, Marzieh Reyhani en Susanne Roos

DIG d'DIZ
Jan Menu - baritonsaxofoon
Maarten van der Grinten - gitaar
Jan Voogd - contrabas