WEERGALOZE FELHEID VAN ÚRSULA LOPEZ IN PARADISO

Categorie: DANS, MUZIEK, WERELDMUZIEK

Zondag 03 Juli 2011 at 1:21 pm

Door Rik van Boeckel met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting op foto's)

Net als vorig jaar trad flamencodanseres Úrsula Lopez op ter afsluiting van de jaarlijkse Lleno de Flamenco van de Stichting Terremoto, opgericht in 1995. Het werd in Paradiso een strakke flamencovoorstelling, onstuimig, soms wild, krachtig en met muzikale intermezzo's van haar begeleiders: Javier Platino (gitaar), Antonio Campos (zang) en Raul Dominguez (cajón, udu).

Tijdens de Lleno de Flamenco presenteren leerlingen van flamencodansscholen uit Nederland zich. Dit was al weer de 18e keer en Maria Spaans, drijvende kracht van Terremoto, had ook workshops met Úrsula georganiseerd ene met haar begeleiders zanger Antonio Campos en gitarist Javier Patino. De laatste bracht onlangs zijn debuutalbum Media Vida uit, vol lyrisch gitaarspel, elegante bulerías, warme fandangos de Huelva, een lichtvoetige rumba en een subtiele tanguillo.

Úrsula Lopez is afkosmtig uit Montilla (Cordoba), ze begon al jong met dansen, voltooide cum laude haar studie aan het Conservatorio Superior van muziek en dans in Sevilla in 1997. Ze begon haar carriere op 18e jarige leeftijd met haar deelname aan de opera Carmen onder regie van Carlos Saura. Ze danste daarna in vele voorstellingen, tussen 2004 en 2006 danste ze bij het Ballet Nacional de España. Ze geeft les in Sevilla, in de studio Flamenco Abierto van Andrés Marin een ande Fundación Cristina Heeren.

Voordat Úrsula Lopez gekleed in een bruine jurk opkomt, zijn de drie muzikanten al aan het spelen. Lopez heeft een aparte uitstraling met haar felle soms nors aandoende blik die contrasteert met haar sierlijke bewegingen, de subtiele bewegingen van de heupen maar zeker wordt geaccentueerd door haar felle en af en toe snoeiharde zapateados. En als Dominguez op een licht bekkentje het ritme tikt, verwacht je als toeschouwer geen versnelling van abstracte bewegingen die uitmonden in werkelijk swingend voetenwerk. Na de felle momenten is er ruimte voor verstilling tijdens een gitaarsolo van Javier Platino of tijdens de solo van Dominguez op de udu, de vaastrommel met hoge en lage dompelgeluiden.

Daarna komt Lopez gracieus op in een witte Andalusische jurk met sleep, de bata de cola die een belangrijke rol vervult bij de dans. Tijdens deze dans bevindt Lopez zich op de grens van flamenco en moderne dans. Dans en percussie zijn perfect op elkaar afgestemd. Ze speelt niet alleen met de sleep van haar jurk maar ook met de lichtbruine shawl die de sierlijkheid van haar dans vergroot. De dunne lijnt tussen flamenco en Arabische muziek wordt geïllustreerd door Dominguez spel op de riqq, een kleine tamboerijn-achtige trommel die afkomstig is uit Noord-Afrika.

Na de pauze is er ruimte voor zanger Antonio Campos om te soleren in een ‘canto de campo' (een lied van het platteland). Al zingend vertelt hij een verhaal dat zich afspeelt in een dorp in een Andalusië. En ook kan je niet volgen waar hij over zingt, toch neemt hij je mee het Andalusische dorpsleven in. Dan komt Úrsula op, nu in een zwarte jurk, met strenge blik. Trillende zapateados volgen, het wordt heel wild, de percussie van de voeten vloeit ineen met die van de cajón. Úrsula Lopez danst met enorme intensiteit, ze geeft zich helemaal alsof haar leven er vanaf hangt en dat gaat regelmatig gepaard met weergaloze felheid. Het publiek beloont haar dan ook terecht met een staande ovatie!