Categorie: CD-DVD, JAZZ
Donderdag 07 Juli 2011 at 12:44 am
REDMAN/PARKS/PENMAN/HARLAND - JAMES FARM
Label: Nonesuch
Jaar: 2011
Website: http://www.nonesuch.com
Waardering: ****
Door Rene de Hilster voor Cultuurpodium.nl
Er was ooit een tijd dat vooral jazzrecensenten flink liepen te kankeren over al die neoboppers die te pas en te onpas op de podia verschenen en de studio's bevolkten. Muzikanten lieten zich graag beinvloeden door iconen als Mles Davis en John Coltrane. Het goed naspelen van een Coltrane solo of het plaatsen van Tony Williams breaks was een doel op zich. Vele groepen klonken dan ook als een regelrechte kopie van het voorbeeld. Dit was een regelrechte zonde en in de ogen van de gemiddelde jazzrecensent konden deze 'copycats' dan ook geen genade vinden. 'Jazz is vernieuwing' was hun credo. De heren en enkele dame in kwestie vergaten daarbij voor het gemak dat geen muzikant meteen vanaf het begin origineel is, dat komt pas later! Deze tijd lijkt echter achter ons te liggen want ook voor de huidige jazzmusicis lijken stijlen als hardbop en bebop een gepasseerd station. Tenminste; op hun platen en tijdens optreden. Mocht je ooit een hedendaagse muzikant tijdens een jamsessie tegenkomen. Je hebt een goede kans dat tie ongegeneerd staat te boppen.
Ook de vier muzikanten van James Farm zullen dat zeker in hun vrije tijd doen. Maar niet op de eerste CD die de groep onlangs het licht heeft doen zien. Dat is namelijk een typisch jazzproduct van nu. Veel wereldmuziek invloeden, klassieke invalshoeken, een snufje elektronica en ritmiek anno 2011.
James Farm heet een coöperatieve groep te zijn maar eigenlijk klinkt het, bijna vanouds, als de zoveelste incarnatie van het Joshua Redman quartet. Aaron Parks heeft zich daarbij de rol van Brad Mehldau aangemeten. Drummer Eric Harland en bassist Matt Penman zijn gewoon zichzelf. Is dit een nadeel? Zeker niet, want vooral Joshua Redman is lekker op dreef. Communicatief vaardig als altijd (zowel verbaal als muzikaal) weet hij met zijn spel je te betrekken bij zijn muziek. Dynamisch, melodisch, ritmisch en harmonisch is alles zwaar in orde. Joshua jubelt soms maar laat ook zijn introverte kant horen.
De heren Parks, Penman en Harland ondersteunen hem daarbij geweldig en laten ook zelf horen dat ze het één en ander te melden hebben.
Kortom een mooie plaat vol hedendaagse jazznoten, oosterse sferen en laten we eerlijk zijn: zo nu en dan een vleugje Miles, Trane en Shorter!
Reageer hieronder
Geen reacties