Categorie: MUZIEK, WERELDMUZIEK
Zondag 21 Mei 2006 at 8:34 pm
Jennifer ‘India’ Martinez in Tropentheater
Tekst en foto's Ton Maas (28 april, KIT Tropentheater, Amsterdam).
Ze wordt wel omschreven als ‘de toekomst van de cante flamenco’, maar zelf leek de eenentwintigjarige zangeres India Martinez nog zoekende naar de juiste vorm. Bij haar eerste optreden in Nederland, twee jaar geleden tijdens het Gipsy Festival in Tilburg, was ze getooid in een ietwat folkloristische outfit met hoofddoek. De hoesfoto’s van haar cd tonen haar als een zwoele, donker getinte verleidster, maar toen ze vrijdagavond het podium van de grote zaal van het KIT Tropentheater betrad, oogde ze eerder koeltjes dan broeierig. Dat uiterlijke verschijning in haar geval triviaal is, bewees ze meteen door eenvoudigweg haar mond open te doen. Ondanks Martinez’ jeugdige leeftijd is haar stem al geheel ‘op temperament’. Licht hees als ze de gematigde registers hanteert, scherp en snijdend als ze ze vol open trekt. Je zou verwachten dat de zieleroerselen die de voedingsbodem vormen voor de canto jonde (‘diepe’ zang), meer levenservaring vereisen, maar India Martinez is het levende bewijs dat het niet altijd hoeft. Natuurlijk is haar ‘duende’ nog niet die van een doorleefde zestiger als Enrique Morente, maar lang zal dat niet meer duren.
De geliktheid en productionele overdaad van haar debuutalbum Azulejos de Lunares, blijft live gelukkig achterwege. Ze wordt slechts bijgestaan door haar vaste muzikale partner Ricardo Rivera en door percussionist Catumba. Rivera is als zoveel gitaristen van de nuevo flamenco een miniaturist. Met ragfijne motiefjes schetst hij als het ware de contouren van het grotere geheel, zonder voortdurend alles in te kleuren. Zijn spel geeft Martinez alle ruimte om te schitteren.
Heel bijzonder is de bijdrage van danser Alvaro Pa ±os. In eerste instantie denk je: met zo’n klein dikkertje wordt het vast niks. Maar zodra hij de vloer betreedt, imponeert hij zelfs de meest verwende flamencoliefhebber met onwaarschijnlijk behendig voetenwerk. Halverwege de tweede set geeft hij zelfs een heuse drumsolo ten beste, met niets anders dan zijn zolen en hakken (plus heel af en toe handen en dijen).
India Martinez is hard op weg om een van de grootste flamencozangeressen te worden. Als je bedenkt waar ze nu al is, kan je je nauwelijks voorstellen waartoe ze over een jaar of tien, twintig in staat zal zijn.
Reageer hieronder
Geen reacties