Categorie: FESTIVAL, JAZZ, POP-ROCK
Maandag 01 Juli 2019 at 08:52 am
GentJazz dag 2: Van Jazzy soul tot Jamie Cullum op zijn best
Jacques Nachtegaal-Het Collectief N&P. Foto's Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Eenmaal aangekomen op Bijloke werd mij duidelijk dat het vandaag weer heftig transpireren zou worden Toch was het publiek voor deze tweede dag Jazz in Gent weer in grote getalenteerd opgekomen. Er werd driftig gesmeerd met zonnebrand middeltjes en ook het goudgele vocht stroomde weer rijkelijk. Er werd begonnen op het hoofdpodium met Delv!s, deze Belgische zanger heeft niet alleen een ijzersterke band om zich heen maar ook twee zeer gemotiveerde backing vocalisten. Het geluid van Delv!s doet mij af en toe denken aan dat van Gino Vannelli in de Brother tot Brother periode, qua muzikale stijl zijn er tientallen namen te noemen die links met Delv!s vertonen. Hij heeft ontegenzeggelijk Soul en mede door zijn band weet hij een goede pakkende sfeer neer te zetten die als zeer swingend en pakkend omschreven kan worden. Er wordt in een speciaal daarvoor ingericht gedeelte tussen twee Banners zelfs flink gedanst. In België is hij al razend populair, Nederland zal zeker spoedig volgen. Zodra het concert ten einde is en na veel applaus voor een toegift, die uitblijft, de presentator van dienst ten tonele verschijnt, zie je het publiek met gezwinde spoed naar de drankstalletjes verdwijnen want de dorst is heftig deze dag in de brandende Gentse zon.
Het is nu de beurt van de Amerikaanse Judi Jackson, die mede dankzij Wynton Marsalis, die haar talloze opnamen van Billie Holiday en Nina Simone ter beschikking stelde, uitgroeide tot een veelbelovend Jazz diva. Want wat een stem ze haalt werkelijk alle registers en met een gemak dat het kinderspel lijkt. Misschien is dit wel de ontdekking waar de wereld jaren op gewacht heeft. Een meer dan meesterlijk vocaliste, maar wat jammer dat ze zich bedient van die typisch overdreven en in mijn ogen walgelijke maniertjes. Dat doet voor mij dan weer afbreuk, aan al haar vocale kwaliteiten. Haar stage performance is net iets te veel over de top. Je zou haar slechts moeten horen. en niet zien, want dat laatste leidt enorm af van hetgeen waar ze werkelijk goed in is.
Jasper Stevelinck, ooit vocalist van de band Arid, maar sinds zijn deelname aan “Liefde voor muziek” de Belgische equivalent van “De Beste zangers van Nederland” is hij plots een lieverdje van het grootste deel van de Belgische bevolking. Begrijpelijk als je hem één liedje laat zingen, echter op een festival als dit, een Jazz festival, gaat hij na drie liedjes al vervelen. Zijn hyper gepiep en zijn arrogantie irriteren mij behoorlijk. Eerst durft hij zich met een grootheid als Leonard Cohen te vergelijken, verder zijn poging de stem van Sharon den Adel te pogen te benaderen is ook geen succes. Het is werkelijk medelijdenwekkend hoe deze one day star hier als een nachtkaarsje dooft. Vanzelfsprekend zullen de TV Kijkers van “Liefde voor muziek” vanavond mogelijk tot tranen bewogen zijn, zij van geluk dat ze op 25 meter van hem geraken, mijn tranen kwamen van ontluistering om dit geschreeuw en gepiep te moeten meemaken. Nee dit concert moeten we maar heel snel vergeten.
Het wachten is nu op Jamie Cullum die deze avond gaat afsluiten. En hoe! Fenomenaal hoe energiek Jamie Cullum, bijna veertig, nog is. Natuurlijk hij is nog jong maar al dat toeren en dit soort optredens gaat je zeker niet in de koude kleren zitten, Bijna 2 uur aan een spetteren met af en toe een noodzakelijk rustig nummer tussendoor om iets op adem te komen, maar in songs als “I’m A Gigolo” spettert Cullum op elke mogelijke wijze. Hij is een publieksmenner eerste klas, Hoe hij zijn publiek weet in te pakken, meesterlijk en dan niet met goedkope truukjes, maar puur uit enthousiasme. Daarbij valt op dat Cullum ook niet ouder lijkt te worden, Een beetje Michael J Fox achting, maar hopelijk met een prettiger afloop. Natuurlijk zou Cullum het ook nog alleen af kunnen, maar hij heeft voor deze continentale tournee een geweldige band en twee fantastische achtergrondzangeressen om zich heen verzameld. Vooral hun kwaliteit stuwt Jamie Cullum nog verder omhoog. Het is een goed gesmeerde machine het collectief Cullum, want alles klopt overal en bij iedereen is winst te halen, en Jamie bedankt meerder malen zijn musici en vuurt het publiek aan dat in zijn kielzog ook te doen. En alles wat Jamie zegt doet het publiek, tot een wilde dans toe, heel die gigantische tent, die tot aan de randen toe is gevuld met feestende bezoekers want een feestje is het, niet alleen door de enthousiaste opstelling van alle musici op het podium maar ook door de repertoire keuze van Jamie. Songs als “Taller”, het titelnummer van zijn meest recente album, maar ook “I’ve got you under my skin”, wat in de Cullum uitvoering een heel bijzondere versie oplevert, doen het publiek uitzinnig participeren in het concert. Jamie zal Weel nimmer zijn kwajongensstreken kwijt raken dus ook nu klimt hij op de vleugel en met een enorme sprong in de lucht gaat hij blijkbaar onaangedaan verder. In de nagenoeg twee uur concert toont Cullum aan hoe knap hij die band met zijn publiek weet te smeden. Als er deze week nog meer van dit soort knallers op het hoofdpodium plaatsvinden, dan beloofd dat nog heel wat voor de komende dagen. Maar nu eerst twee dagen rust om dan woensdag verder te gaan met op die festivaldag o,a. een zestal concerten op het hoofdpodium met als uitsmijter de Belgische top formatie STUFF en de formatie Steiger op de GardenStage. Ik kijk nu al uit naar al dat, wat nog komen gaat. Of het Cullum gaat oversteigen, ik zou zeggen ga er maar aan staan.
Reageer hieronder
Geen reacties