Categorie: FESTIVAL, JAZZ, MUZIEK
Zaterdag 11 Juli 2009 at 1:10 pm
NSJ: Paul Acket Award winnaar Cees Schrama met dampende Tenor Madness
Tekst NSJ en Hans Speekenbrink beeld Hans Speekenbrink (klik voor groter)
Gisteren op de openingsdag van North Sea Jazz werd aan het eind van een dampend optreden van Casey's Tenor Madness de Paul Acket Award uitgereikt door festival directeur Jan Willem Luyken aan Cees Schrama. Deze prijs wordt door de festivalorganisatie toegekend aan een persoon die zich, in de breedste zin van het woord, verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van jazz. De prijs wordt niet jaarlijks uitgereikt, maar dit jaar kent de festivalorganisatie hem toe aan Cees Schrama vanwege zijn belangrijke bijdragen aan de jazzmuziek in het algemeen en aan het North Sea Jazz Festival in het bijzonder.
Schrama (geb. 18 december 1936 te Den Haag), befaamd muzikant, platenproducer, muziekuitgever en presentator, is bij het grote publiek bekend door het radio- en televisieprogramma ‘Tros Sesjun,‘ dat hij ruim dertig jaar lang presenteerde en mede produceerde. In de muziekindustrie bekleedde was hij o.a. A&R Manager en International Product Manager bij Polydor, Polygram en Universal (o.a. voor het jazzlabel Verve). Daarnaast is hij vanaf 1982 bestuurslid van Buma/Stemra, en sinds enkele jaren voorzitter van de succesvolle Jazzdag te Amersfoort. Ook als muzikant, hij speelt piano en orgel, kent Schrama de muziekwereld als geen ander. Hij leidde meer dan dertig jaar lang ‘Casey and the Pressure Group,’ en speelde op vrijwel alle podia en grote festivals in Europa en daarbuiten. Nu speelt Cees met zijn eigen speciaal voor North Sea Jazz samengestelde band Casey's Tenor Madness, met daarin o.a. Cees’ goede vriend Hans Dulfer als speciale gast. De andere Tenoren zijn Alexander Beets en Boris van der Lek.
Het werd een dampende sessie, met veel energie, die op peil gehouden werd door Hans Dulfer en het erg strak en virtuoos spelende 'Bas Beest' Eric Barkman op contrabas. Drummer Gijs Dijkhuizen, de broer van een andere befaamde tenor saxofonist Sjoerd Dijkhuizen, wist goed in deze energiestroom mee te gaan, maar moest duidelijk harder werken dan hij gewend was. De tenorsaxen van Boris van der Lek en Alexander Beets zweepten de boel nog verder op. De niet meer zo piepjonge Cees Schrama beende het allemaal goed bij op piano en scheurde zelf soms erg ruig op de hammond. Lodewijk Bouwens op vibrafoon wist de energiestroom goed vast te houden, vooral ook tijdens zijn solo's
Er werd veel werk gespeeld van Sonny Rollins die ook de naam Tenor Madness bedacht. Hans Dulfer spoorde het publiek nog aan om te dansen op een Calypso waar je nauwelijks bij stil kon blijven zitten. Het publiek had dan ook nauwelijks moeite om deze aansporing op te volgen. In ruil voor de email adressen van de dansende dames beloofde Hans Dulfer een exemplaar van zijn nieuwe USB-stick CD.
Er kwamen ook wat balads voorbij zoals Georgia on my Mind waarbij de kwaliteiten van de tenoristen om de beurt goed te volgen was.
Na afloop werd Cees 'verrast' door de uitreiking en moest zei hij naar woorden zoeken. Dat zijn we niet echt van hem gewend!
Reageer hieronder
Eén reactie
Een of meer reacties staan in de wachtrij om goedgekeurd te worden.